γκόμενος
γνωριμία
προσωπικά
Χαρούμενα γενέθλια και αδιάφορα Χριστούγεννα
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 201401:14Voltsek
Στις 23 Δεκεμβρίου ήταν τα γενέθλια μου. Έγινα 29, είμαι πλέον ένα βήμα πριν από τα 30... Αχ... Επειδή τη μέρα που έπεσαν ήξερα ότι δεν θα έκανα κάτι, κανόνισα το ΣΚ που προηγήθηκε να γιορτάσω με φίλους. Έτσι, μετά τη δουλειά, κουρασμένος μεν αλλά με πολύ όρεξη, πήγα στη Θεσσαλονίκη και βγήκα με την παρέα μου.
Υπήρξε όμως μία πρωτοτυπία φέτος. Επειδή το προηγούμενο διάστημα συνέβησαν πολλά με τους φίλους μου, υπήρξαν εντάσεις και παρεξηγήσεις αποφάσισα να μην τα γιορτάσω μαζί τους. Έτσι τελικά γιόρτασα με νέους φίλους, άτομα που γνώρισα τους τελευταίους δύο μήνες και έχω συναντήσει ελάχιστες φορές. Κάποιους τους γνώρισα μέσω κοινής παρέας, ο ένας ήταν το τελευταίο φλερτ που δεν προχώρησε και έναν τον γνώρισα εκείνο το βράδυ, καθώς ήταν ο δεσμός του ενός και τον έφερε μαζί. Δηλαδή, ενώ γιόρταζαν μαζί μου τα γενέθλια μου, στην ουσία εκείνη τη στιγμή τους γνώριζα καλύτερα. Μου άρεσε όμως αυτό. Ήταν κάτι διαφορετικό, κάτι καινούριο. Και πράγματι περάσαμε πολύ καλά. Ήπιαμε ποτά και πολλά σφηνάκια, μιλήσαμε, χορέψαμε κτλ. Ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν καθώς ήξερα ότι οι γιορτές θα ήταν τελείως αδιάφορες, όπως εν τέλει αποδείχθηκε.
Οι δύο μέρες των Χριστουγέννων που πέρασαν, δεν περιγράφεται πόσο βαρετές ήταν. Δεν έγινε κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες, κανονικές μέρες εκτός του ότι ήρθε η αδερφή μου με την οικογένεια της για φαγητό. Όλη μέρα κλεισμένος στο σπίτι, να μιλάω ελάχιστα με τους δικούς μου και ήδη από τη δεύτερη μέρα να ασχολούμαστε με τη δουλειά. Έχουν δίκιο που λένε ότι τα Χριστούγεννα είναι μόνο για τα παιδιά. Άλλοι περιμένουν τις γιορτές για να περάσουν καλά κι εγώ περιμένω να περάσουν για τον ίδιο λόγο! Και η πρωτοχρονιά αναμένεται δυστυχώς να είναι μία από τα ίδια.
Υπήρξε όμως και μία θετική, αναπάντεχη εξέλιξη. Την Κυριακή, την επόμενη μέρα μετά την έξοδο των γενεθλίων, θα επέστρεφα ξανά στο πατρικό μου, οπότε δεν είχα κανονίσει κάτι. Κάποια στιγμή έστειλα ένα μήνυμα σε ένα παιδί στο fb να δω τι κάνει. Μιλάμε πάρα πολύ καιρό, ήταν παλιό φλερτ του κολλητού μου, όμως τελικά δεν προχώρησε. Είχαμε πει πολλές φορές να πάμε για καφέ αλλά ποτέ δεν το κανονίσαμε. Εκείνη τη μέρα, που φαινομενικά ήταν η πιο ακατάλληλη, τελικά βρεθήκαμε. Ήρθε από το σπίτι, τα είπαμε και προχωρήσαμε και σε άλλα... Ήταν πολύ ωραία επειδή ένιωθα άνετα μαζί του. Μιλούσαμε καιρό και είχαμε οικειότητα μεταξύ μας, δεν ήμασταν εντελώς ξένοι κι ας βρεθήκαμε τότε γι πρώτη φορά. Όταν ήρθε η στιγμή να φύγω, με συνόδευσε μέχρι τα ΚΤΕΛ και με αποχαιρέτησε με ένα φιλί πριν μπω στο λεωφορείο.
Η συνάντηση μας ήταν ένα μεγάλο μπόνους, πέρα από τον εορτασμό των γενεθλίων. Ήταν ένα Σαββατοκύριακο ανέλπιστα καλό! Δεν ήμουν σίγουρος πιο θα είναι το επόμενο βήμα κι έτσι κρατούσα μικρό καλάθι. Σήμερα όμως το ξεκαθαρίσαμε, υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον, θέλουμε να γνωριστούμε καλύτερα κι ελπίζουμε να βγει κάτι όμορφο και σταθερό. Έτσι, ακόμα και την τελευταία στιγμή, η ευχή μου να μην είμαι μόνος μου ερωτικά στις γιορτές, εισακούστηκε. Βέβαια δεν είμαστε ακόμα μαζί, είναι πολύ νωρίς να το πούμε αυτό, όμως και μόνο που υπάρχει κάτι, μου δίνει μεγάλη χαρά. Ίσως τελικά το νέο έτος να μπει με ωραίες συνθήκες!
