Ευχομαι το 2010 να είναι μία ιδιαίτερη χρονιά για όλους. Να είναι η χρονιά που θα φέρει υγεία, ευτυχία και πολλή αγάπη για όλο τον κόσμο. Να είναι μία συγκλονιστική χρονιά με πολλές εκπλήξεις και ανατρεπτικά γεγονότα που θα κάνουν την ζωή μας ομορφότερη. Να είναι η χρονιά που θα εκπληρώσει όλα μας τα όνειρα και τους στόχους και που θα αποκτήσουμε ότι μας λείπει. Ας είναι η χρονιά που έρχεται μία τέλεια χρονιά. Και μπορούμε να το κάνουμε. Είναι στο χέρι μας. Ας εκμεταλευτούμε κάθε στιγμή της ζωής μας και ας αρπάξουμε κάθε ευκαιρία που έχουμε για να περάσουμε καλά, γυρνώντας την πλάτη σε όλα τα ασήμαντα που μας απασχολούν. Είναι όλα θέμα αντίληψης.
Έκανα Χριστούγεννα στην Κοζάνη με την οικογενειά μου και τους φίλους μου. Ήταν καλά αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Απλά ακόμη μία επανάληψη των προηγούμενων ετών. Όμως μετά ακολούθησαν ονειρικές στιγμές που βάζουν τις φετινές γιορτές στην λίστα με τα καλύτερα Χριστούγεννα που έχω ζήσει.
Για τέσσερις μέρες έμεινα με το μωρό μου στο σπίτι του, μιας και οι γονείς του έλειπαν στο χωριό. Είμασταν σαν νεόνυμφοι στη νυφική σουίτα. Κάναμε ότι θέλαμε χωρίς να μας περιορίζει ο χρόνος, διάφορα καθήκοντα ή άλλες συνθήκες. Ένα βράδυ ήρθαν στο σπίτι μερικοί φίλοι για να γιορτάσουμε τα γενέθλια μου και περάσαμε τέλεια. Φάγαμε, ήπιαμε και σαχλαμαρίσαμε. Είναι από τις στιγμές που σου μένουν αξέχαστες.
Το αποκορύφωμα ήταν την τελευταία βραδιά. Εγώ και το μωρό μου, σε ένα ομορφα στολισμένο σπίτι, συντροφιά με ένα καλό κρασί και απαλή μουσική να παίζει. Τριγύρω αναμένα κεριά και το τζάκι να καίει και να να μας χαλαρώνει με την ζεστασιά του. Δεν μπορούσε να γίνει καλύτερο. Ήταν τόσο τέλεια που σκέφτεσαι ότι δεν είναι δυνατόν να ζεις κάτι τέτοιο. Όμως έγινε και είμαι ευγνώμων για αυτό. Η ζωή τελικά σου δίνει αυτό που επιθυμείς και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο.
Το κακό είναι ότι τώρα γίνεται το εντελώς αντίθετο. Είμασταν συνέχεια μαζί αλλά τώρα θε είμαστε χώρια για περίπου δέκα μέρες. Οι αναμνήσεις όμως θα μου δίνουν την στήριξη που χρειάζεται για να περάσει αυτό το διάστημα.
Σε μία νέα μελέτη που έγινε σε ομοφυλόφιλους άνδρες που συμμετείχαν στο gay pride parade (παρέλαση για τα δικαιώματα της γκεϊ κοινωνίας). Αξιολογήθηκαν συνολικά 365 άνδρες που πήραν (βιάγκρα,σιάλις,λεβίτρα) συγκριτικά με άλλους που δεν πήραν τα φάρμακα αυτά.
Οι συμμετέχοντες που πήραν τα βοηθητικά για τη στύση φάρμακα έκαναν σεξ χωρίς προφυλάξεις, με άγνωστους άνδρες, αγνοώντας τις κλασικές πλέον οδηγίες του παγκόσμιου οργανισμού υγείας για κινδύνους μετάδοσης στο ελεύθερο σεξ με αγνώστους.
Την ίδια υψηλού κινδύνου συμπεριφορά είχαν όλοι οι άνδρες που έπαιρναν τα φάρμακα, ανεξάρτητα από φυλή πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο. Η συμπεριφορά αυτή αξιολογήθηκε σαν υψηλού κινδύνου για μόλυνση από τον ιό AIDS.
Τα συμπεράσματα της μελέτης ενοχοποιούν τα φάρμακα, γιατί θεωρούν ότι πυροδοτούν μια πιο έντονη ερωτική διάθεση και ικανότητα που αμβλύνει τους φόβους και τις αναστολές για σεξ, ενισχύοντας την πιο επιπόλαιη διάθεση για σωματική επαφή και ηδονή.
Σε όλους τους άνδρες (ετερο-ομο) η στύση πυροδοτεί μηχανισμούς επιθετικότητας για το αντικείμενο του πόθου, εξορκίζοντας πολλές φορές τις φυσικές και ηθικές αναστολές (όταν μιλά το κάτω κεφάλι το πάνω είναι σε αφασία). Ο αρσενικός με παρατεταμένη στύση μοιάζει με αμάξι χωρίς φρένο πολλές φορές που δεν μπορεί να σταματήσει, αν δεν συγκρουστεί.
Από τη μελέτη αυτή συμπεραίνεται πως υπάρχει επείγουσα ανάγκη να δοθούν πιο αυστηρές οδηγίες για γιατρούς και φαρμακοποιούς, οι οποίοι θα ενημερώνουν τους χρήστες των φαρμάκων ότι, εκτός από τη χαρά που θα παίρνουν από τα γνωστά χάπια, ενδέχεται να πάρουν και δυσάρεστα έως και επικίνδυνα παράσημα, εάν, όταν τα χρησιμοποιούν, δεν παίρνουν και τις απαραίτητες προφυλάξεις(ένα απλό προφυλακτικό) για να σώσουν τη ζωή τους αλλά και των συντρόφων τους.
Χτες είχα γενέθλια. Έγινα πλέον 24 χρονών. Περνάνε τα χρόνια και γερνάμε... Καλά όχι ότι το πιστεύω αυτό. Ακόμα έχω μπροστά μου πολλά να ζήσω. Αλλά αναπόφευκτα όταν έχεις γενέθλια προβληματίζεσαι για το τι κάνεις στη ζωή σου. Τι έχεις καταφέρει και τι πορεία έχεις διαγράψει μέχρι τώρα. Εγώ νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο. Δεν έχω καταφέρει να κάνω όλα όσα θέλω αλλά προσπαθώ κι αυτό έχει σημασία.
Χάρηκα πολύ χτες διαπιστώνοντας πόσα άτομα με θυμήθηκαν. Η οικογενειά μου, στενοί μου φίλοι, άτομα που δεν έχουμε ιδιαίτερες σχέσεις... Είναι ωραίο να ανήκεις σε ένα μεγάλο κοινωνικό κύκλο αλλά με άτομα με τα οποία ταιριάζεις και υπάρχει ουσία στη σχέση σας. Ένας στόχος που έβαλα είναι του χρόνου να γιορτάσω τα γενεθλιά μου με πολλούς νέους φίλους που θα έχω κάνει μέχρι τότε. Τελικά, όσο τετριμένο κι αν είναι, οι φίλοι είναι αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία στη ζωή. Και όλα τα καλά του κόσμου να έχεις, αν δεν υπάρχουν άνθρωποι να τα μοιραστείς, πάνε χαμένα.
Χτες δεν γιόρτασα βέβαια. Σήμερα θα πάω στην Κοζάνη, να περάσω τα Χριστούγεννα οικογενειακά. Θα επιστρέπω στην Θεσσαλονίκη για το ενδιάμεσο των γιορτών και θα κάνουμε ένα μικρό γλέντι στο σπίτι του μωρού μου. Θα είναι τέλεια!!!
Στο προηγούμενο post αναφέρθηκα σε μία νέα γνωριμία. Πρόκειται για κάποιον μικροτερό μου, gay ασφαλώς, που με βρήκε μέσω του blog. Μιλήσαμε μερικές φορές στο msn και πρότεινε να βρεθούμε για έναν καφέ. Κι έτσι το περασμένο Σάββατο πήγαμε για καφέ κάπου στο κέντρο. Ήθελε κυρίως να με γνωρίσει από κοντά για να συζητήσουμε κάποια θέματα καθώς τώρα αποκτάει τις πρώτες του εμπειρίες στο gay σκηνικό.
Ήταν μία πολύ ευχάριστη γνωριμία. Από την αρχή υπήρξε οικειότητα. Είναι πολύ καλό και συμπαθητικό παιδί κι ελπίζω να υπάρξει συνέχεια. Μου αρέσει να κάνω καινούργιες γνωριμίες. Όπως λέω "Τα λεφτά και οι φίλοι δεν είναι ποτέ αρκετά".
Κάποιοι ίσως σκεφτείτε: "Αυτός έχει σχέση και βγαίνει με άτομα από το internet;". Ξέρω ότι δεν φαίνεται και πολύ καλό. Το μωρό μου σίγουρα δεν χάρηκε για αυτό το γεγονός, αντίδραση λογική και κατανοητή. Του είχα πει όμως από την αρχή πως το γενονός ότι έχω σχέση δεν σημαίνει για μένα ότι δεν θα κάνω καινούργιες γνωριμίες. Και ο άλλος ήξερε ότι είμαι δεσμευμένος. Μου ξεκαθάρισε από την αρχή πως η συναντησή μας δεν αποσκοπούσε σε κάτι περισσότερο.
Δεν ξέρω αν αυτό που ζητάω είναι κάτι παράλογο. Αλλά αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε μία σχέση, τότε δεν υπάρχει σταθερή βάση. Εγώ ήμουν ειλικρινής από την αρχή σχετικά με όλο αυτό που έγινε. Μάλιστα, επειδή το μωρό μου έτυχε να είναι κοντά, πέρασε για ένα γεια και τους σύστησα. Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να κάνω για να σβήσω κάθε υποψία. Αλλά πιστεύω ότι κατα βάθος το μωρό μου ξέρει ότι του είμαι απόλυτα πιστός. Εσείς θα δεχόσασταν κάτι τέτοιο; Θα βγαίνατε με κάποιον που γνωρίσατε μέσω internet αν είχατε σύντροφο;
Γενικά έχω παρατηρήσει ότι θεωρείται δεδομένο η συναναστροφή δύο gay ατόμων να περιέχει το ερωτικό στοιχείο. Είναι τόσο περίεργο δύο άνθρωποι να θέλουν να γνωριστούν με σκοπό απλά την φιλία; Πρέπει αναγκαστικά να υπάρξει πήδημα; Καλό το σεξ και οι γκόμενοι αλλά η επικοινωνία είναι σημαντικότερη. Οι φίλοι είναι αυτοί που σε στηρίζουν και θέλω να έχω πολλούς. Κακό είναι;
Μωρό μου, επειδή ξέρω ότι θα τα διαβάσεις αυτά, να ξέρεις ότι εγώ μόνο εσένα θέλω και ότι δεν υπάρχει λόγος να ζηλεύεις.
Οι τελευταίες μερες ήταν καταπληκτικές. Καιρό είχα να περάσω τόσο καλά. Είναι από τις στιγμές που διαπιστώνω πόσο ευχάριστα απρόβλεπτη είναι η ζωή. Εγώ δεν είχα προγραμματίσει τίποτα, ότι έγινε ήταν απλά μία σειρά τυχαίων γεγονότων. Και χαίρομαι που έγινε αυτό επειδή θυμήθηκα την ζωή μου ένα χρόνο πριν, όταν ήμουν ακόμα φρέσκος στην Θεσσαλονίκη. Ζούσα ξέγνοιαστος και ο μόνος μου στόχος ήταν η διασκέδαση. Σιγα σιγά, χωρίς να το καταλάβω, έφτασα σε μία πολύ πιο ήσυχη και ήρεμη καθημερινότητα, την οποία συνήθισα κι ένιωθα πως περνούσα καλά. Όχι ότι ήταν άσχημα αλλά συνειδητοποίησα ότι θέλω λίγο περισσότερο ένταση στη ζωή μου δίπλα στους φίλους μου.
Τριγύρισα, διασκέδασα, ήπια, ξενύχτησα με τους στενούς μου φίλους, με φίλους που είχα καιρό να δω και μου είχαν λείψει κι επίσης έκανα μία καινούργια, πολύ ενδιαφέρουσα γνωριμία, για την οποία θα μιλήσω σε άλλο post καθώς θέλω να αναφερθώ σε ένα θεματάκι.
Με το μωρό μου κοντεύουμε τους τέσσερις μήνες και τα πράγματα συνεχώς γίνονται καλύτερα. Δυστυχώς όμως θα τον αποχωριστώ για λίγες μέρες, λόγω εορτών, τις οποίες θα περάσω στην Κοζάνη, οικογενειακά, όπως οι περισσότεροι φαντάζομαι. Όμως μετά από αυτό μας περιμένει κάτι καταπληκτικό!
Για την ακρίβεια σταρ των 5 λεπτών. Το μωρό μου έκανε αθελά του την εμφανισή του, σε μία άθλια κατά τ' άλλα εκπομπή, το Love Bites. Κάποια γυρίσματα έγιναν στην Θεσσαλονίκη. Σε κάποιο σημείο η κοπέλα που πήρε μέρος, μαζί με μία φίλη της, έκαναν βόλτα στην πλατεία Αριστοτέλους και σχολίαζαν τους περαστικούς. Ένας από αυτούς ήταν το μωρό μου, πανέμορφος και γλυκός όπως πάντα, ο οποίος μάλιστα έλαβε πολύ καλά σχόλια. Και μάλιστα εκείνη τη στιγμή, μιλούσε στο κινητό μαζί μου, απ' ότι μου είπε. Είναι τόσο ωραίος που ήταν φυσικό να τραβήξει τις κάμερες πάνω του.
Τυχαία πρόσεξα ότι έχω κλείσει 2 χρόνια που γράφω στο blog. Η πρώτη ανάρτηση έγινε στις 08 Δεκεμβρίου 2007. Δεν κατάλαβα πότε πέρασε όλο αυτό το διάστημα. Βέβαια δεν έγραφα πολύ συχνά στην αρχή και σκεφτόμουν η θεματολογία του να στοχεύει περισσότερο στο lifestyle των gay. Στην πορεία όμως έγινε κάτι σαν προσωπικό ημερολόγιο. Γράφω για καταστάσεις που ζω, σκέψεις που κάνω και προβλήματα που με απασχολούν.
Μου αρέσει πολύ το blogging και δεν έχω σκοπό να σταματήσω. Σίγουρα θα γιορτάσω κι άλλες επετείους. Μου αρέσει να εκφράζω αυτά που νιώθω κι επίσης μου αρέσει που κάποιοι τα διαβάζουν αυτά και υπάρχει αλληλεπίδραση.
Έχω κάνει αρκετές γνωριμίες μέσω του blog κι έχω μιλήσει online με πολύ περισσότερους. Όταν το ξεκίνησα, δεν περίμενα ότι θα αποτελέσει μέσο γνωριμίας με άλλους ανθρώπους. Κι έχω ακόμα πολλές ιδέες για την εξέλιξη του. Ωριμάζει όπως ωριμάζω κι εγώ, όσο περνάει ο καιρός.
Μέχρι τώρα έχω κάνει 251 αναρτήσεις. Ο μέσος όρος ανά μήνα είναι 10 αναρτήσεις. Να πω την αλήθεια, λίγες μου φαίνονται. Εύχομαι να φτάσω κάποτε τις 1000!!!
Σήμερα υποδέχτηκα έναν φίλο μου ο οποίος θα μείνει σε μένα για τέσσερις μέρες. Ήταν κάπως ξαφνικό και το αστείο είναι πως δεν με ρώτησε, απλά μου ανακοίνωσε τον ερχομό του λίγες μέρες πριν. Δεν με πειράζει να τον φιλοξενήσω. Είναι καλός φίλος, περνάμε καλά μαζί κι επιπλέον του χρωστάω χάρη καθώς κι αυτός με φιλοξένησε όταν έψαχνα για δουλειά και σπίτι στην Θεσσαλονίκη.
Πλέον συνειδητοποίησα ότι μου αρέσει να μένω μόνος. Μου αρέσει να έχω την ηρεμία μου, να κάνω ότι θέλω, όταν το θέλω, όπως το θέλω και να μην σκέφτομαι να μην ενοχλήσω τον άλλο, ούτε να προσπαθώ να κάνω την διαμονή του ευχάριστη. Είναι ωραίο να έρχονται φίλοι στο σπίτι, έχει πλάκα αλλά να μένω με κάποιον δεν είναι και ότι καλύτερο. Νιώθω να καταπιέζομαι.
Απορώ στο μέλλον αν μπορέσω ποτέ να συζήσω με κάποιον με τον οποίο έχω σχέση. Μετά από μερικά χρόνια είναι το λογικό βήμα. Εγώ όμως θα δυσκολευτώ να το κάνω, όσο κι αν τον θέλω. Είναι δύσκολο να αφήσω τις ανέσεις μου. Και αν είσαι με γκόμενο και χωρίσετε, άντε μετά να μετακομίσεις και να χωρίσετε τα υπαρχοντά σας.
Συμπέρασμα: Καλύτερα μόνος μου (στο σπίτι, όχι στην ζωή!)
Ποτέ δεν περίμενα ότι η τωρινή μου σχέση θα προχωρούσε επίπεδο τόσο γρήγορα. Εϊμαστε μαζί πάνω από τρεις μήνες πλέον και είμαστε πολύ καλά μαζί. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχω γνωρίσει την ξαδέρφη του και την θεία του, οι οποίες γνωρίζουν την κατάσταση. Το αποκορύφωμα ήταν προχθές που γνώρισα και την μητέρα του. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα γνώριζα την μητέρα ενός γκόμενου. Φυσικά δεν συστήθηκα ως η σχέση του γιου της. Ήταν μία τυπική γνωριμία, καθώς ήρθε ως επισκέπτης σε μία εμπορική εκδήλωση στην οποία πήρα κι εγώ μέρος.
Είχε ενδιαφέρον αλλά ταυτόχρονα ήταν και κάπως επικίνδυνο. Είχε πλάκα που παριστάναμε δύο όχι και τόσο στενούς φίλους ενώ στην πραγματικότητα είμαστε ζευγάρι. Πάλι καλά που δεν μου ξέφυγε κανένα "μωρό μου" μπροστά της. Το έχω ξανακάνει αυτό το λάθος αλλά ευτυχώς δεν μας άκουσε κανείς. Που να ήξερε ότι εγώ και ο γιος της " τον αλευρώνουμε τον λουκουμά". Και δεν τελειώνει εκεί. Πλέον θα υπάρχει μία σχέση πωλητή - πελάτη μεταξύ εμένα και της μητέρας του. Ίσως είναι ευκαιρία να διαπιστώσει τι κελεπούρι είμαι και όταν μάθει την αλήθεια να με αποδεχτεί όπως θα έκανε και με μία νυφούλα. Λέμε τώρα...
Να αναφέρω ότι με έχει δει και ο πατέρας του, μία άλλη φορά, αλλά δεν κατάλαβε ότι ήμουν μαζί με τον γιο του. Μένει μόνο να γνωρίσω την αδερφή του για να ολοκληρωθεί ο κύκλος.
Νιώθω ανόητος όταν σκέφτομαι την κατάσταση μου. Παριστάνω τον straight, μιλάω για γκόμενες και προσπαθώ να κρύβω κάθε πτυχή της gay ζωής μου όταν βρίσκομαι στην Κοζάνη. Αλλά ποιον νομίζω ότι κοροϊδεύω; Μάλλον κανέναν εκτός από τον εαυτό μου. Κάποιος μου με γνωρίζει καλά και ζει κοντά μου μπορεί να δει τις ενδείξεις. Η μόνιμη απουσία μιας γκόμενας για παράδειγμα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημάδια. Ή το γεγονός ότι οι φίλοι μου στο facebook είναι κατά το 80% άνδρες.
Σήμερα μιλούσα με έναν φίλο μου στο κινητό και κατά λάθος είπα ότι μου λείπει το μωρό μου και ότι του λείπω κι εγώ πολύ. Με την μητέρα μου να κάθεται ακριβώς δίπλα μου. Όταν το συνειδητοποίησα ήταν ήδη αργά. Δεν έκανα κάτι, απλά το άφησα να περάσει. Δεν ξέρω αν το άκουσε ή αν ήταν αφηρημένη, παρακολουθώντας τηλεόραση. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι παρόμοιο. Είναι εκπληκτικό που έχουν σβηστεί πια τα όρια. Παλιότερα φοβόμουν πάρα πολύ μην τυχόν υποψιαστεί οποιοσδήποτε κάτι για μένα. Τώρα πια είμαι αρκετά ελεύθερος ακόμα και μπροστά στους γονείς μου.
Το μόνο λάθος που κάνω είναι που δεν τους το λέω στα ανοιχτά αλλά το αφήνω να αιωρείται. Να νιώσω επιτέλους τελείως ελεύθερος. Μέχρι να έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια, η σχέση μας δεν θα είναι ολοκληρωμένη. Αλλά όπως και να το κάνουμε, μία τέτοια συζήτηση είναι πάντα δύσκολη.
Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει αλλά το Ράδιο Αρβύλα είναι μία από τις ελάχιστες τηλεοπτικές εκπομπές που παρακολουθώ και μου αρέσει πάρα πολύ. Είμαι θαυμαστής τους καθώς εδώ στην Θεσσαλονίκη έχουν και τον ραδιοφωνικό σταθμό, τον οποίο ακούω πολλές ώρες τις μέρας. Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από την προηγούμενη εβδομάδα. Είναι πολύ γελοίο, με την καλή έννοια πάντα. Απολαύστε!
Σε κάποια από τα post που γράφω, μερικοί ανώνυμοι αφήνουν κάποιο υβριστικό ή ειρωνικό σχόλιο, το οποίο είναι εντελώς άσχετο με το θέμα και φυσικά δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να προσθέσουν. Απλά θέλουν να γράψουν την βλακεία στους.
Έχω τις εξής απορίες:
Αν είσαι straight που αντιπαθείς τους gay και τους θεωρείς ανώμαλους γιατί επισκέπτεσαι ένα gay blog και αφιερώνεις χρόνο για να το διαβάσεις και να σχολιάσεις; Το λογικό δεν θα ήταν να το περιφρονείς;
Αν είσαι straight που αντιπαθείς τους gay και τους θεωρείς ανώμαλους, με το να γράψεις ένα ανεγκέφαλο σχόλιο χωρίς περιεχόμενο και επιχειρήματα νομίζεις ότι θα σε πάρει κανείς στα σοβαρά; Μήπως το μόνο που καταφέρνεις τελικά είναι να γελιοποιείσαι; Επίσης, με αυτά τα σχόλια νιώθεις πιο ισχυρός; Τονώνεις τον ανδρισμό σου; Κατά την γνώμη μου, ένα κακιασμένο σχόλιο κρυμμένο στην ανωνυμία, μόνο δειλία φανερώνει. Αν πραγματικά έχεις κάτι ανάμεσα στο παντελόνι σου, πες αυτό που σκέφτεσαι ανοιχτά.
Γεια σε όλους και όλες. Ξέρω ότι έχω χαθεί τον τελευταίο καιρό. Μου έτυχαν πολλά με αποκορύφωμα μία γρίπη (όχι των χοίρων) που με ταλαιπώρησε για τέσσερις μέρες. Μέρες με πυρετό, συνάχι, βήχα και όλα αυτά τα ωραία. Ευτυχώς τώρα είμαι μία χαρά. Σε αυτό βοήθησε βέβαια και το μωρό μου που με στήριξε και μου συμπαραστάθηκε και τον ευχαριστώ πολύ. Σύντομα θα επιστρέψω δριμύτερος. See ya!!!
Στις 19 Νοεμβρίου εκδικάζεται η αγωγή που κατέθεσε ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εναντίον του γκέι ακτιβιστή Λύο Καλοβυρνά και του σωματείου Σύνθεση, ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, έρευνα για το HIV/AIDS αξιώνοντας ένα εκατομμύριο ευρώ ως ηθική αποζημίωση, επειδή ο κ. Καλοβυρνάς στηλίτευσε τη στάση του μητροπολίτη για την δολοφονία του ηθοποιού Ν. Σεργιανόπουλου και για την ομοφυλοφιλία γενικότερα.
Ο μητροπολίτης Σεραφείμ είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι οι γκέι είναι «ηθικά απονευρωμένοι, με ψυχοπαθολογικές εκτροπές και ψυχασθένειες, με μανία ικανοποιήσεως της ψυχοπαθολογικής των εκτροπής, που έκαναν αξία ζωής το σωλήνα αποβολής περιττωμάτων» και ότι ο Νίκος Σεργιανόπουλος «είναι ο ίδιος υπαίτιος για τη δολοφονία του», επειδή φέρεται να πίεσε το δολοφόνο να κάνουν σεξ κι εκείνος, ο «ανίσχυρος» δολοφόνος, ταράχτηκε επειδή δεν είναι «τέτοιος» κι έτσι μαχαίρωσε τον ηθοποιό περισσότερες από 20 φορές για να αμυνθεί.
Οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ στην Ελλάδα είναι νόμιμα θηράματα. Η ρητορική μίσους εναντίον της ομοφυλοφιλικής κοινότητας δεν τιμωρείται. Αρκετοί πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες, κάποιοι δημοσιογράφοι και άλλα δημόσια πρόσωπα επανειλημμένες φορές προσβάλλουν βάναυσα τους γκέι και τις λεσβίες, χωρίς καμία θεσμική ή νομική συνέπεια.
Η Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας (ΟΛΚΕ) εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση της στον Λύο Καλοβυρνά και την μη κερδοσκοπική οργάνωση Σύνθεση και επαναλαμβάνει ότι είναι πάγιο αίτημα της η κάλυψη του υπάρχοντος νομικού κενού με την επέκταση του νόμου 927/1979, ώστε αυτός να περιλαμβάνει και να προστατεύει τους γκέι, τις λεσβίες, τους/τις αμφισεξουαλικούς/ες και τα τρανσεξουαλικά άτομα της Ελλάδας από κηρύγματα μίσους, προπαγάνδα περιθωριοποίησης, προσβολές, άμεσες ή έμμεσες προτροπές χρήσης βίας εναντίον μας. Εκφράζουμε τη βεβαιότητά μας ότι με τη μείωση των κηρυγμάτων μίσους θα μειωθούν και τα εγκλήματα μίσους.
Στην Ουάσιγκτον γινόταν συμβούλιο γα να δουν αν θα νομιμοποιήσουν τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Ξαφνικά, ένας απο τους υπερασπιστές του γάμου σηκώθηκε και έκανε πρόταση γάμου στο φίλο του.
Επειδή στην προηγούμενη ανάρτηση γράφτηκαν πολλά σχόλια και δεν μπορώ να απαντήσω στο καθένα ξεχωριστά, αποφάσισα να γράψω ένα καινούργιο post ως απάντηση, όπως έχω ξανακάνει, αναφερόμενος σε κάθε πτυχή του θέματος που συζητήθηκε.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
1ον, ποτέ δεν είπα ότι όποιος πάει μόνος σου σε bar είναι αξιολύπητος. Είπα ότι είναι λυπηρό, εννοώντας την κατάσταση κι όχι το άτομο. Μου φαίνεται λυπηρό να μην έχει κάποιος, όχι γκόμενο αλλά ούτε φίλους και να πρέπει να βγεί μόνος του. Εμένα θα μου χαλούσε περισσότερο την ψυχολογία. Είναι η προσωπική μου άποψη.
2ον.Έλεος: (ως επιφώνημα) λέγεται όταν κάποιος θέλει να εκφράσει την αγανάκτηση του με κάτι ή ότι δεν αντέχει την κατάσταση της συγκεκριμένης στιγμής. Είναι μία λέξη όπως όλες η άλλες. Προς τι το κόλλημα;
3ον. Δεν πρόκειται για φλερτ ή σχέση εφόσον του πρόσφερε λεφτά για να κάνουν σεξ. Οπότε τα περί κατινιάς ή ζήλιας είναι άκυρα. Επίσης κάποιος είπε ότι ήταν απλά μία ανταλλαγή χρημάτων - νιάτων κι ότι είναι κάτι φυσικό. Με αυτή την λόγικη όλοι θα πρέπει να λειτουργούμε σαν πουτάνες, ξεπουλώντας ότι έχουμε για να κερδίσουμε χρήμα. Αυτό το βρίσκω απαράδεκτο.
4ο και πιο σημαντικό. Τα περισσότερα σχόλια έλεγαν ότι ο κύριος αυτός απλά έκανε μία πρόταση. Δεν έκανε τίποτα κακό... Πιστεύω ότι δεν είμαι συντηρητικός, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά το να είσαι προοδευτικός δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα ισοπεδώνεις όλα. Ειδικά οι gay, που βιώνουν τον ρατσισμό, από αντίδραση στο σύστημα, τείνουν να αποκτούν ριζοσπαστικές αντιλήψεις και να είναι ανεκτικοί σε όλα, μην τυχόν και τους χαρακτηρίσουν οπισθοδρομικούς. Δηλαδή το γεγονός ότι ένας ώριμος άντρας πρόσφερε ένα χρηματικό ποσό σε ένα άγνωστο νεαρό παιδί για να κάνουν σεξ, δεν αποτελεί θέμα προβληματισμού;
Εγώ ανέφερα το γεγονός αυτό ως παράδειγμα για να θίξω το θέμα γενικότερα. Δεν με πείραξε που το παιδί αυτό ήταν ο γκομενός μου. Πρώτα απ' όλα, αυτή η πράξη αποτελεί σεξουαλική παρενόχληση και είναι παράνομο. Άσχετα αν κάποιος στην θέση του δεχόταν να το κάνει. Και άσχετα αν κάποιος διαφωνεί με αυτό. Εφόσον είναι ο νόμος, οφείλει να το σεβαστεί. Και αν στη θέση του μωρού μου ήταν μία κοπέλα, έστω κι ενήλικη, πως θα φαινόταν; Πώς θα ήταν να δώσεις λεφτά σε μία κοπέλα για να κάνει σεξ μαζί σου;
Κατανοώ την ανάγκη του ανθρώπυ αυτού που ήθελε να συνευρεθεί ερωτικά με κάποιον. Πιθανότατα να ένιωθε αποξένωση και μοναξιά. Όμως δεν είναι λύση το να πλησιάζει τον οποιονδήποτε και να του κάνει τέτοιου είδους προτάσεις. Καλό είναι να κρατάμε τα προσχήματα μερικές φορές.
Παρασκευή βράδυ. Είμαι με το μωρό μου για ποτό σε ένα gay bay. Απέναντι κάθεται μόνος του ένας τύπος, πάνω από 40, γεματούλης και παρακολουθεί τον κόσμο. Εγώ και το μωρό μου, όταν τον είδαμε, τον λυπηθήκαμε. Γενικά είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους σε bar να είναι χωρίς παρέα.
Κάποια στιγμή ο δικός μου σηκώθηκε να πάει στην τουαλέτα. Μετά από λίγο, πήγε κι ο εν λόγω κύριος. Εγώ τον είδα αλλά δεν έδωσα σημασία. Μετά από λίγο, επέστρεψε το μωρό μου και μου διηγήθηκε τι είχε συμβεί εκεί.
Βγαίνοντας από την τουαλέτα, το μωρό μου τον πέτυχε να περιμένει απ' έξω. Τότε τον ρώτησε αν έχει κάποιος φίλο που θέλει παρέα. Το μωρό μου απάντησε οχι. Μετά είπε ότι προσφέρει λεφτά. Το μωρό μου είπε και πάλι όχι. Τότε είπε ότι έχει τα λεφτά μαζί του κι αν ο δικός μου τον πηδούσε, θα του τα έδινε. Φυσικά αρνήθηκε.
Έλεος. Τόσο απροκάλυπτα πια; Να πας σε κάποιον και να του προσφέρεις λεφτά για να σε πηδήξει; Και μάλιστα ένα ώριμος κύριος σε έναν 17χρονο; Ντροπή... Εμείς το πήραμε χαλαρά βέβαια, τι άλλο να κάναμε; Αλλά πλέον θα προσέχω ποιος πλησιάσει τον τζουτζούκο μου!!!
Παρεμπιπτόντως, σήμερα κλείνουμε δύο μήνες μαζί κι επιτέλους θα κοιμηθούμε μαζί αγκαλιά μετά από πολύ καιρό.
Όσο ζω στην Θεσσαλονίκη, γίνομαι μάρτυρας διάφορων περιστατικών. Προχτές το βράδυ έκανα έναν ρομαντικό περίπατο με το μωρό μου στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Σε κάποιο σημείο είχε συγκεντρωθεί κόσμος. Ένας άντρας είχε πέσει(;) στο νερό και κάποιοι προσπαθούσαν να τον βγάλουν. Κάποιοι είπαν ότι το έχει ξανακάνει επειδή θέλει να αυτοκτονήσει. Ήταν αρκετά περίεργο θέαμα. Το αστείο είναι ότι πιο πριν είχα πει στο μωρό μου ότι θέλω να δω κάποιον να πέφτει στο νερό. Δεν ζητούσα μία βαλίτσα με λεφτά καλύτερα;
Μετά ένα από τα άτομα που βοήθησαν στην διασωσή του άρχισε να φωνάζει προς τον κόσμο που παρακολουθούσε. Τους κατηγορούσε ότι ήταν απαθείς και ότι δεν ήταν στο cinema να βλέπουν ταινία. Δεν βάζω τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς επειδή εγώ έφτασα τα τελευταία λεπτά, λίγο πριν λήξει το συμβάν. Από την μία, είχε δίκιο. Γίνεται κάτι κακό και δεν είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε, μόνο να είμαστε θεατές.
Από την άλλη, το να κάνεις μία καλή πράξη και μετά να γίνεσαι κριτής των άλλων δεν πάνε μαζί. Να εξυψώνεις τον εαυτό σου που βοήθησες και να αυτοχαρακτηρίζεσαι ήρωας αντίθετα με τους υπόλοιπους που είναι απλά εγωιστές. Δεν μπορώ να αποφασίσω αν είχε δίκιο γι αυτά που έλεγε. Ειδικά αφού δεν έκανε όλη την δουλειά μόνος του αλλά ήταν προσπάθεια 3-4 ατόμων. Πόσοι παραπάνω να βοηθούσαν; Σημασία έχει ότι σώθηκε ο άνθρωπος. Μετά από λίγο, είδαμε και το ασθενοφόρο που κατευθυνόταν προς εκείνο το σημείο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνει ξανά κάτι παρόμοιο.
Υπόσχεση σε μέλη ενώσεων ομοφυλοφίλων ανδρών και γυναικών, έδωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ότι θα άρει την απαγόρευση εκδήλωσης της σεξουαλικής τους ταυτότητας στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.
«Θα τερματίσω την πολιτική, «Μη Ρωτάς, Μη Λες». Αυτή είναι η δέσμευσή μου σ' εσάς», υποσχέθηκε ο Ομπάμα μιλώντας σε 3.000 ακτιβιστές και ακτιβίστριες για τα δικαιώματα των γκέι, λεσβιών, αμφισεξουαλικών και πολιτών που έχουν υποβληθεί σε επεμβάσεις αλλαγής φύλλου.
«Δεν θα έπρεπε να τιμωρούμε πατριώτες αμερικανούς που κατατάχθηκαν για να υπηρετήσουν αυτή τη χώρα», πρόσθεσε ο Ομπάμα. Ωστόσο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν αναφέρθηκε σε κάποιο χρονικό όριο εφαρμογής των δεσμεύσεών του.
«Δεν πρέπει να συγχέουμε την δουλειά και την πρόοδο των τελευταίων 10 μηνών [για το θέμα των δικαιωμάτων των γκέι και των λεσβιών] με τις καθυστερήσεις, τις δικαιολογίες και ενίοτε ακόμα και τα κηρύγματα μίσους των τελευταίων 10 χρόνων», δήλωσε ο Τζο Σόλμονιζ πρόεδρος της οργάνωσης Human Rights Campaign, που διοργάνωσε το δείπνο στο οποίο μίλησε ο Ομπάμα, και μίλησε για «μεγάλη ανυπομονησία» σχετικά με το θέμα.
Σύμφωνα με το νόμο του 1993, επιβάλλεται στους γκέι και τις λεσβίες να σιωπούν όσον αφορά το θέμα του σεξουαλικού τους προσανατολισμού, που επισύρει ποινή απόλυσης. Από τις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων έχουν εκδιωχθεί πάνω από 12.000 άνδρες και γυναίκες που τον παραβίασαν.
Επεστρεψα ξανά, μετά από μιά ολόκληρη εβδομάδα. Ο λόγος που έκανα τόσες μέρες να γράψω ήταν ότι δεν έχω internet κι όχι φυσικά ότι δεν με ενδιαφέρει το blog. Στο προηγούμενο post, σχετικά με το θέμα του ρατσισμού σε gay bar, γράφτηκαν αρκετά σχόλια εκφράζοντας διαφορετικές απόψεις και θέλω να απαντήσω με ένα ακόμη post.
Καταρχήν, το όνομα του bar δεν το έγραψα διότι θεώρησα ότι είναι πολύ ευκόλο να καταλάβει κάποιος ποιο είναι...το Bigaroon φυσικά. Το γιατί συνεχίζω να πηγαίνω εκεί είναι επειδή δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλές επιλογές σε αυτή την πόλη. Τα σχετικά μαγαζιά είναι πολύ λίγα.
Πολλοί έγραψαν ότι είναι ενοχλητικό και έχουν κάθε δικαίωμα να ενοχλούνται, ακόμα και από straight ζευγάρια. Θεωρούν ότι οι τα φιλιά, οι αγκαλιές και τα συναφή πρέπει να γίνονται εντός σπιτιού κι όχι σε δημόσια μέρη. Θα συμφωνήσω μόνο με την περίπτωση του ζευγαριού που είναι σε κάποιο bar κι έχει φτάσει ένα βήμα πριν το άγριο σεξ. Κάτι που στην δική μου περίπτωση δεν ισχύει φυσικά, εμείς μερικά φιλάκια ανταλλάξαμε μόνο. Από κει και πέρα, θεωρώ τα υπόλοιπα υπεβολικά. Η σεμνοτυφία και ο συντηρητισμός πρέπει να αντικατασταθούν από πιο απελευθερωμένες απόψεις. Απ' όλα τα στραβά, μας ενοχλούν δύο άνθρωποι που φιλιούνται σε δημόσιο μέρος...
Αν το σκεφτούμε καλύτερα, ο μόνος λόγος ύπαρξης ενός gay bar είναι η ελευθερία να εκδηλώνεσαι προς το έτερον ήμισυ. Διαφορετικά, γιατί να μην επιλέγουμε ένα straight bar; Η ομοφυλοφιλία δεν προσδίδει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ούτε διαμορφώνει ξεχωριστές απόψεις, συνεπώς τα gay bar δεν είναι μέρη συνάντησης μίας κοινωνικής ομάδας με κοινό στόχο, με σκοπό την σκέψη ή τον προβληματισμό. Απλά υπάρχουν για να κάνεις ότι δεν μπορείς στα υπόλοιπα μέρη. Και φυσικά δεν πιστεύω ότι η ανάγκη να εκδηλώνεις τρυφερότητα προς κάποιον, είναι ανάλογη του πόσο συχνά κάνεις σεξ.
Ένα σχόλιο που με ενόχλησε αρκετά, έλεγε ότι αυτές οι πράξεις γίνονται επίτηδες, με σκοπό να προκαλέσουν και να σοκάρουν. Δεν θα αρνηθώ ότι υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις όμως πρόκειται για κοπλεξικά άτομα και αποτελούν ένα μικρό μέρος. Προσωπικά αδιαφορώ για τους άλλους. Θα έκανα τα ίδια είτε ήμασταν μόνο εγώ και το μωρό μου είτε μας έβλεπαν 1000 άτομα.
Αυτά ήθελα να πω, ήταν απλά κάποιες σκέψεις μου. Κατά τ' άλλα, το ΣΚ που πέρασε ήταν φανταστικό. Πήγα στην Πορταριά στο Πήλιο, ένα πανέμορφο μέρος. Όποιος έχει πάει, καταλαβαίνει. Λεπτομέρειες και φωτογραφίες σε επόμενο post.
Πήγα χτες το απόγευμα με το μωρό μου, που είχα να δω μία ολόκληρη εβδομάδα, για καφέ σε γνωστό gay bar στο κέντρο της πόλης. Αργότερα έκατσε δίπλα μας κι ένα άλλο ζευγάρι. Και όπως είναι φυσικό, κι εμεις κι αυτοί ανα τακτά χρονικά διαστήματα φιλιόμασταν και αγκαλιαζόμασταν.
Κάποια στιγμή ήρθε το γκαρσόνι και μας παρακάλεσε, πολύ ευγενικά, να είμαστε διακριτικοί! Αυτό με προβλημάτισε αρκετά. Η αιτία ήταν κάποιος κύριος μεγαλύτερης ηλικίας που καθόταν στα έξω τραπεζάκια.
Είναι δυνατόν να μας το λένε αυτό σε ένα σχετικό μαγαζί; Τα gay bar/clubs είναι από τα λιγοστά μέρη που μπορούμε να εκδηλωνόμαστε ελεύθερα Αν κι εκεί κυριαρχούν ρατσιστικές και κομπλεξικές συμπεριφορές, τι πρέπει να κάνουμε; Να χαθούμε από προσώπου γης; Τι ακριβώς ενόχλησε τον κυριό; Δεν κάναμε και όργια μέσα στο μαγαζί, απλά φιλιόμασταν με πολύ στοργικό τρόπο, όπως θα έκανε ένα οποιοδήποτε ζευγάρι. Ίσως ο εν λόγω κύριος να μην γνώριζε την ταυτότητα του μαγαζιού. Δεν θα έπρεπε να ενημερωθεί και είτε να το δεχτεί είτε να φύγει; Έπρεπε να συμμορφωθούν οι πελάτες όλου του μαγαζιού για να μην ενοχληθεί ο ένας;
Και στην τελική, αν το σκεφτούμε πιο γενικά και δημοκρατικά, το να φιλιούνται δύο άντρες ή δύο γυναίκες δεν θα έπρεπε να ενοχλεί κανέναν και να μην αποτελεί απρεπή συμπεριφορά. Εγώ με το μωρό μου εκδηλωνόμαστε σε δημόσια μέρη, δικαίωμα μας είναι άλλωστε. Μέχρι τώρα δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση. Πρέπει να προχωράμε μπροστά κι όχι να πηγαίνουμε προς τα πίσω.
Τις τελευταίες μέρες έχω στεναχωρεθεί και προβληματιστεί πολύ. Λες και ήταν συνεννοημένοι, κάποια άτομα του περιβαλλοντός μου, αποφάσισαν ότι δεν είμαι άξιος να συναναστρέφομαι μαζι τους και μου έκλεισαν στα μούτρα την πόρτα της επικοινωνίας. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, δέχτηκα σκληρή κριτική. Κι όλα αυτά στα ξαφνικά, χωρίς να έχει γίνει κάτι συγκεκριμένο, ένα γεγονός που να μας έκανε να ξανασκεφτούμε τη σχέση που μας συνδέει.
Με κατηγόρησαν για διάφορα πράγματα, όπως ότι δεν είμαι ειλικρινής ή ότι ο χαρακτήρας μου δεν είναι αυτός που θα έπρεπε. Δεν ήξερα ότι πρέπει να ακολουθώ κάποιες προδιαγραφές. Μάλλον οι άνθρωποι έχουν γίνει πολύ απαιτητικοί από τους γύρω τους.
Με έχουν βάλει σε σκέψεις όσα έγιναν πρόσφατα. Προσπαθώ να καταλάβω αν αυτοί έχουν άδικο ή αν όντως εγώ δεν είμαι σωστός απέναντι στους φίλους μου. Μέχρι τώρα δεν είχα ακούσει παράπονο από κανέναν. Ξέρω ότι δεν είμαι τελειος αλλά ποτέ δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Τα συγκεκριμένα άτομα είχαν σχηματίσει μία εικόνα στο μυαλό τους για μένα, αρκετά εξιδανικευμένη και όταν με γνώρισαν καλύτερα και διαπίστωσαν ότι έχω κι εγώ ελαττώματα όπως όλοι, δυσαρεστήθηκαν.
Αν πραγματικά ενδιαφέρονταν για μένα και τη φιλία μας θα ήταν πρόθυμοι να το συζητήσουμε και να προσπαθήσουμε να τα βρούμε. Αντιθέτως, τα κρατούσαν όλα μέσα τους και προσποιούνταν ότι όλα είναι μια χαρά κι εγώ σαν χαζός, είχα πλήρη άγνοια της κατάστασης. Και εντελώς απρόοπτα, συνάντησα επαναλαμβανόμενα απέχθεια και απόρριψη. Δεν ξέρω τι να κάνω από δω και πέρα. Απο τη μία νοιάζομαι γι αυτούς και θέλω να προσπαθήσω να γεφυρώσω το χάσμα μεταξύ μας. Από την άλλη, δεν μπορώ να παρακαλάω τον καθένα να είναι φίλος μου αν δεν το θέλει. Ειδικά αν αυτό οφείλεται σε κομπλεξικές συμπεριφορές.
Δεν μου αρέσει να περιαυτολογώ αλλά δεν μου αρέσει επίσης να με κατηγορούν άδικα. Δεν είμαι από ταυς ανθρώπους που φαίρονται άσχημα στους άλλους. Το έχουν κάνει σε μένα και ξέρω πως είναι. Εγώ αυτό που θέλω είναι να κάνω καινούργιους φίλους και να περνάω καλά μαζί τους. Γενικά είμαι άνθρωπος γενναιόδωρος στις πράξεις μου και στα συναισθήματα μου. Δεν θέλω να προκαλώ πίκρα και πόνο. Ίσως να πρέπει να αναθεωρήσω κάποια πράγματα και να κάνω την αυτοκριτική μου. Αλλά πρέπει να το κάνουν και κάποιοι άλλοι...
Μέρες που είναι, θα ήταν αναπόφευκτο το blog μου να μην αποκτήσει πολιτική χροιά. Δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με αυτά, αλλά δεν με αφήνουν και εντελώς αδιάφορο. Σκέφτηκα να μην πάω να ψηφίσω αλλά τελικά άλλαξα γνώμη. Θέλω να εκμεταλλευτώ το δικαίωμα μου αυτό. Είναι μία μορφή δύναμης που έχει ο κόσμος. Δεν ξέρω ακόμα τι θα ψηφίσω αλλά είμαι σίγουρος τι ΔΕΝ θα ψηφίσω και αυτό είναι κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα. Καλύτερα να μου κοπούν τα χέρια.
Τους ακούω να μιλάνε στις προεκλογικές τους εκστρατείες και νιώθω αηδία. Μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Η κυβέρνηση ζητάει μία 2η ευκαιρία για να κάνει έργα. Τόσα χρόνια τι περίμενε δηλαδή; Η αντιπολίτευση κατηγορεί τους πρώτους και υπόσχεται πολλά. Λες και όταν ήταν κάποτε αυτοί στην εξουσία δεν πήγαν όλα από το κακό στο χειρότερο. Για μένα δεν υπάρχουν δύο κόμματα αλλά ένα σε διαφορετικές αποχρώσεις, μπλε και πράσινο. Απλώς αγωνίζονται για το ποιος θα φάει τα πιο πολλά.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, το λάθος είναι και δικό μας, των ψηφοφόρων δηλαδή. Οι πολιτικοί, κοιτάνε τον εαυτό τους. Δεν είναι οι μόνοι που το κάνουν αυτό. Εμείς όμως γιατί τους ψηφίζουμε συνέχεια; Κάθε φορά που γίνονται εκλογές, τα δύο μεγάλα κόμματα συγκεντρώνουν πάνω από το 75% των ψήφων. Είναι σαν να μας λέει κάποιος "Θέλω να σε κλέβω, να σε εκμεταλεύομαι, να περνάω καλά εις βάρος σου" κι εμείς να τον στηρίζουμε.Απορώ, τόσο λίγο μυαλό έχουμε; Υπάρχουν κι άλλα κόμματα, δεν είναι μόνο δύο. Στην τελική υπάρχει το λευκό ή η αποχή, αν κάποιος δεν θέλει να υποστηρίξει κανένα κόμμα.
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι δύσκολο κυρίως για τους μεγαλύτερους, να αλλάξουν συνήθειες και να μην ψηφίσουν το κόμμα που υποστήριζαν πολλά χρόνια. Αλλά πρέπει να συμβαδίζουμε με την εποχή μας. Άλλωστε δεν ψηφίζουμε για τον νικητή του X-factor αλλά για το ποιος θα κυβερνήσει την χώρα μας και θα επηρεάσει τις ζωές μας. Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε έναν Παπανδρέου ή έναν Καραμανλή πάνω από το κεφάλι μας. Έχω πολλές ελπίδες όμως για τις νεότερες γενιές. Εμείς οι νεότεροι έχουμε επίγνωση του τι γίνεται γύρω μας και θέλουμε να αλλάξει η κατάσταση. Αρκετοί μου έχουν πει ότι δεν θα ψηφίσουν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ και χαίρομαι ιδιαιτέρως.
Ένας φίλος μου που θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, μου είπε: "Αφού αυτό το κόμμα θα κερδίσει στις εκλογές, όλοι το ξέρουν". Δηλαδή αν ένα έγκλημα είναι αναπόφευκτο, πρέπει να βοηθήσουμε κι εμείς;
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε ότι η σωτηρία μας δεν βρίσκεται στα χέρια αυτών των δύο "κυρίων"; Η παιδεία είναι ανύπαρκτη, ο τομέας της υγείας είναι άθλιος, η ανεργία μεγαλώνει, η εγκληματικότητα αυξάνεται, οι τιμές ανεβαίνουν, το περιβάλλον συνεχώς καταστρέφεται, κάθε μέρα αποκαλύπτονται νέα σκάνδαλα... και η λίστα συνεχίζεται... Διαφθορά, εγκληματικότητα, μίζες, τα δάση καίγονται, οι αστυνομικοί σκοτώνουν εφήβους, οι μετανάστες βασανίζονται, οι εγκληματίες αθωώνονται, το Βατοπαίδι, η Siemens, οι κουμπάροι, ο Ζαχόπουλος, οι υποκλοπές... Τι άλλο χρειάζεται για να διαπιστώσουμε ότι τα κόμματα αυτά θα είναι η καταστροφή μας;
Πάρτε την σωστή απόφαση: Μην ψηφίσετε Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ. Δώστε την ευκαιρία στα μικρότερα κόμματα να ακουστούν. Χρειαζόμαστε επειγόντως μία αλλαγή.
Είμαι πολύ χαρούμενος αυτό το διάστημα. Με το μωρό μου τα πάμε πολύ καλά και η σχέση μας συνεχώς εξελίσεται. Τελικά ταιριάζουμε πάρα πολύ και συνεχώς το διαπιστώνουμε. Είναι πολύ καλό και γλυκό παιδί και μας αρέσουν τα ίδια πράγματα. Νιώθω μεγάλη ικανοποίηση. Βρήκα ένα σωστό παιδί και περνάμε πολύ ωραία μαζί, είναι όπως το φανταζόμουν. Τα έλεγα και την προηγούμενη φορά αυτά, αλλά τώρα πραγματικά ισχύουν. Δεν έχω τυφλωθεί απλά από ενθουσιασμό. Πρόσφατα μάλιστα ολοκληρώσαμε την σχέση μας και η εμπειρία ήταν υπέροχη αν και υπήρξαν αρκετές άβολες στιγμές τις οποίες όμως αντιμετωπίσαμε με χιούμορ.
Το μόνο κακό είναι ότι λόγω υποχρεωσεών του, δεν μπορώ να τον βλέπω πολύ συχνά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μένει στην άλλη άκρη της πόλης, που σημαίνει ότι απαιτείται αρκετός χρόνος για μια συνάντηση μας. Ίσως όμως το να μην βλεπόμαστε πολύσυχνά να μην είναι και τόσο κακό κατα βάθος.
Το περασμένο Παρασκευοσαββατοκύριακο ήταν φανταστικό. Το βράδυ της Παρασκευής έμεινε στο σπίτι μου και το βράδυ του Σαββάτου πήγα εγώ στο δικό του. Παρεπιπτόντως, έχει πολύ ωραίο σπίτι, οι γονείς του δηλαδή, αφού μένει μαζί τους. Μάλιστα μου έφτιαξε και σουφλέ σοκολάτας, το οποίο ήταν όνειρο. Τo μισό είχε εξαφανιστεί μέσα σε λίγα λεπτά. Εγώ του χρωστάω ένα γεύμα, είτε από τα χεράκια μου είτε έξω, σε κάποιο εστιατόριο.
Έχουμε πολύ πλάκα πάντως. Όταν κοιμόμαστε μαζί, είμαστε σαν νεόνυμφοι. Δεν σηκωνόμαστε από το κρεβάτι, παρα μόνο αφού περάσουν ώρες από την στιγμή που ξυπνήσαμε. Ούτε για πρωινό. Ούτε για κάτι πονηρό απαραίτητα. Απλά αγκαλιαζόμαστε ξαπλωμένοι και κοιταζόμαστε στα μάτια.
Ελπίζω και το πιστεύω, ότι όλα θα πάνε καλά. Σε λίγες μέρες θα κλείσουμε ένα μήνα μαζί και θα το γιορτάσουμε καταλλήλως.
Κάπου στην επαρχία της χώρας των Βάσκων ο Αντέρ ζει μία μάλλον βαρετή ζωή μοιρασμένη στη δουλειά του, την αδελφή του και τη μητέρα του η οποία αρνείται να μιλήσει ισπανικά. Eνα ατύχημα θα τον καθηλώσει στο κρεβάτι για λίγο καιρό και θα φέρει στο σπίτι τον Περουβιανό Χοσέ ο οποίος θα αναλάβει χρέη αποκλειστικού νοσοκόμου. Η παρουσία του Χοσέ θα αλλάξει την καθημερινότητα του και σύντομα ο Αντέρ θα χρειαστεί να πάρει μία πολύ σοβαρή απόφαση που θα επηρεάσει την υπόλοιπη ζωή του. Χαμηλότονο, αληθινό και χωρίς την παραμικρή προσπάθεια εντυπωσιασμού το «Αντέρ» είναι η ευρωπαϊκή ματιά στη σχέση δύο αντρών που απλά ερωτεύονται και δεν νιώθουν την παραμικρή τύψη γι’ αυτό.
Δύο φουκαράδες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, ένα χωριό χαμένο στη μέση του πουθενά με μία κατάρα που το κατατρέχει εδώ και αιώνες και μία παμπ που μοιάζει με «μεσαιωνικό gay bar», ένα πούλμαν γεμάτο καλλίγραμμες αλλοδαπές φοιτήτριες σε διακοπές και μία στρατιά αδηφάγων λεσβιών βαμπίρ. Δυστυχώς γα όλους η σωτηρία βρίσκεται στα χέρια των δύο φουκαράδων. Tα σωστά συστατικά, στη σωστή δοσολογία για αγνή αιματοβαμμένη διασκέδαση. Aπομένει να δούμε τον νικητή της τελικής μονομαχίας.
Στρέλλα Δευτέρα 21/09 20.30 Απόλλων CINEMAX
Ο Γιώργος αποφυλακίζεται μετά από 14 χρόνια, έχοντας εκτίσει την ποινή του για το φόνο που διέπραξε στο χωριό του. Η πρώτη ελεύθερη βραδιά της ζωής του θα τον φέρει σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας. Εκεί θα γνωρίσει τη Στρέλλα, μία νεαρή τρανσέξουαλ πόρνη. Θα κοιμηθούν μαζί και δεν θα αργήσουν να ερωτευτούν. Το παρελθόν, όμως, δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα και με τη Στρέλλα στο πλάι του ο Γιώργος θα κληθεί να κλείσει για πάντα τους ανοιχτούς λογαριασμούς του. Σύμφωνα με τον Πάνο Χ. Κούτρα «Οι ήρωες της Στρέλλας ζουν σε μία χώρα αρχαία και σύγχρονη ταυτόχρονα στην οποία η ανάγκη ανεύρεσης μίας νέας ευρωπαϊκής ταυτότητας και συστήματος ηθικής έχει γίνει επιτακτική ανάγκη». Επίσημη συμμετοχή στο τμήμα Πανόραμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Eyes Wide Open - Μάτια Ορθάνοιχτα Κυριακή 27/09 23.00 Δαναός
O Aαρών είναι ένας κρεοπώλης της υπερορθόδοξης εβραϊκής κοινότητας στην Iερουσαλήμ, παντρεμένος με τη Pίβκα και πατέρας τεσσάρων παιδιών. Όταν συναντά τον Eζρί, έναν γοητευτικό φοιτητή, τον ερωτεύεται κι αρχίζει να παραμελεί την οικογένειά του και τις υποχρεώσεις του στην κοινότητα. Oι ενοχές, οι πιέσεις και οι εξαναγκασμοί της κοινότητας σύντομα θα τον επηρεάσουν και θα τον οδηγήσουν σε μία σημαντική για τη ζωή του απόφαση
Αρχισε σήμερα στην Κωνσταντινούπολη η δίκη ενός 49χρονου Τούρκου που κατηγορείται ότι δολοφόνησε τον ομοφυλόφιλο γιό του σε ένα "εγκλημα τιμής" το οποίο προκαλεί αίσθηση στην τουρκική και διεθνή κοινή γνώμη.
Ο Γιαχία Γιλντίζ, ο οποίος διαφεύγει και δικάζεται ερήμην, κατηγορείται ότι τον Ιούνιο του 2008 προβόλησε και σκότωσε τον 26χρονο γιο του Αχμέτ, τελειόφοιτο φοιτητή Φυσικής, όταν ο τελευταίος του μίλησε για την ερωτική σχέση που διατηρούσε με έναν άνδρα από την Κολωνία.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η οικογένεια δεν αποδέχθηκε τον σεξουαλικό προσανατολισμό του γιού της ο οποίος άρχισε να δέχεται απειλές. Ο πατέρας, αποφασισμένος να θέσει τέλος στη ζωή του Αχμέτ, νοίκιασε ένα αυτοκίνητο, το οποίο όπως κατατέθηκε, εθεάθη στον τόπο του εγκλήματος. Από το κινητό τηλέφωνο του κατηγορούμενου προκύπτει ότι βρισκόταν στην περιοχή όταν διαπράχθηκε η δολοφονία, όπως δήλωσε ο εισαγγελέας.
Στη διάρκεια της ένοπλης επίθεσης τραυματίστηκε από σφαίρα και μία διερχόμενη, η οποία είναι μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση.
Την ακροαματική διαδικασία παρακολουθούν αρκετοί εκπρόσωποι οργανώσεων προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ύστερα από καταγγελίες ότι ορισμένα τουρκικά δικαστήρια δεν καταβάλλουν τις προσήκουσες προσπάθειες απονομής δικαιοσύνης σε περιπτώσεις που θύματα δολοφονίας είναι ομοφυλόφιλοι.
Ο Ιμπραήμ Καν, ο γερμανο-τούρκος σύντροφος του θύματος, ζήτησε να διωχθούν και όσοι βοήθησαν τον δράστη να προχωρήσει στο έγκλημα. "Ωστόσο", πρόσθεσε, "περιμένω ελάχιστα πράγματα από τη δίκη".
Πέρασε μία εβδομάδα χωρίς να γράψω στο blog. Είμαι στην Θεσσαλονίκη και δεν έχω καλό internet, το οποίο κλέβω από κάπου αλλού για να είμαι ειλικρινής. Αλλά σήμερα είμαι τυχερός, απ' ότι φαίνεται. Τα πράγματα πάνε πολύ καλά. Με το μωρό μου προχωράμε σταθερά και περνάμε υπέροχα μαζί. Μάλιστα ένα βράδυ κοιμήθηκε σπίτι μου και είμασταν συνέχεια αγκαλιά, ήταν απλά τέλεια... Τώρα ετοιμάζω κάτι δουλειές με έναν φίλο μου και θα πέσει λίγο χρήμα στα χέρια μου επιτέλους. Τα αναθεματισμένα τα έξοδα δεν σταματάνε ποτέ δυστυχώς.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Έχω ένα φίλο ο οποίος δεν πιστευεί στον διαχωρισμό gay και straight ως δύο εντελώς ξεχωριστές κατηγορίες. Αντίθέτως πιστευεί πως όλοι οι straight, με τα κατάλληλα ερεθίσματα, μπορούν να αλλάξουν στρατόπεδο, έστω και στιγμιαία, μόνο για μια εμπειρία. Ο ίδιος, απ΄ότι μου έχει πει, πολλές φορές έκανε σεξ με κάποιον που μέχρι τότε τουλάχιστον ισχυριζόταν πως είναι straight. Όταν φιλοξενούσα τον κολλητό μου, με τον οποίο κάποτε είχα μεγάλο κόλλημα, με ωθούσε να του την πέσω. Να μπω στο μπάνιο την ώρα που έκανε ντουζ ή να του πάρω πίπα την ώρα που κοιμόταν. Όταν εγώ του εξέφραζα τον φόβο και τον δισταγμό μου να το κάνω αυτό, μου απαντούσε πολύ απλά ότι θα γουστάρει και θα το συνεχίσει.
Εγώ τότε δεν έδινα πολύ σημασία σε αυτά που έλεγε. Σκεφτόμουν ότι υπερβάλλει, ότι με βάση τις εμπειρίες που είχε βιώσει, έβαζε όλους τους straight στο ίδιο τσουβάλι. Μου φαινόταν παράλογο πως ένας straight είναι τόσο εύκολο να αλλάξει. Ειδικά για τον κολλητό μου, δεν πρόκειται να δοκιμάσω ποτέ κάτι τέτοιο μαζί του. Δεν θέλω να συμβεί κάτι και να χαλάσει η φιλία μας.
Όταν ανέφερα αυτό το θέμα και σε άλλους gay φίλους μου, περίμενα να συμφωνήσουν μαζί μου. Γι αυτό και εξεπλάγην όταν υποστήριξαν την αντίθετη άποψη. Και αυτοί λίγο πολύ πίστευαν ότι ένας gay μπορεί να έχει σεξουαλικές εμπειρίες με έναν straight. Οι αιτιολογίες ήταν πολλές. Ότι είναι καταπιεσμένοι gay, ότι απλά τους ερεθίζει το απαγορευμενό, ότι επιβεβαιώνουν τον ανδρισμό τους κτλ. κτλ. Πλέον κι εγώ έχω αναθεωρήσει κάπως. Για να το λένε όλοι αυτοί και κάποιοι να έχουν ζήσει ανάλογες καταστάσεις, σημαίνει πως υπάρχει μία δόση αλήθειας. Μάλλον όσο περνάει ο καιρός όλα τα φύλα και οι σεξουαλικότητες τείνουν να γίνουν ένα, μια πανσεξουαλική ταυτότητα. Δεν ακούγεται κακό...
και παριστάνω με λάθη σωρό κάτι γερό να κρατηθείς. Ό,τι μπορείς για μένα κάνε κι εσύ να χαρείς, τα χρόνια πάνε κι ας μείνουμ' εμείς λόγω καρδιάς, λόγω τιμής.
Σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, πώς να χωρέσουμε τόσοι άνθρωποι στο κενό; Σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε, πώς να συνδέσουμε περιθώρια κι ουρανό;
Ό,τι μπορώ για σένα κάνω λες κι είμαι φτερό, σ' αεροπλάνο στον κόσμο γυρνώ κι ό,τι περνώ μην το σκεφτείς. Ό,τι μπορείς για μένα κάνε, βραδιάζει νωρίς κι αλλού κοιτάνε τα μάτια θαρρείς λόγω σκιάς, λόγω πληγής.
Όταν έμενα στην Κοζάνη η ερωτική-σεξουαλική μου ζωή ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Για να βρω κάποιον έπρεπε να ψάξω πολύ. Ανυπομονούσα να μετακομίσω στην Θεσσαλονίκη καθώς πίστευα ότι εκεί ύπάρχει μία τεράστια ποικιλία ανδρών και ότι θα ήταν εύκολο να βρω κάποιον, όχι μόνο για σεξ αλλά και για σχέση, με τόσο μεγάλη γκάμα επιλογών.
Πλέον, μετά από σχεδόν ένα χρόνο στην όμορφη Θεσσαλονίκη, έχω αναθεωρήσει. Τελικά κι εδώ σχετικά λίγοι είμαστε, εμείς κι εμείς. Αν περάσουν μερικά χρόνια ακόμα θα τους έχω μάθει όλους εδώ. Και στο internet και στα μαγαζιά βλέπεις τις ίδιες φάτσες. Αποτελούμε μία μικρή κοινωνία γι αυτό και η ανακύκλωση φίλων και γκόμενων είναι αναγκαία. Οι γκόμενοι γίνονται φίλοι και οι φίλοι γκόμενοι.
Παράδειγμα αποτελεί ο πρώην μου, που είναι 28χρ κι έχει κυκλοφορήσει αρκετά. Σχεδόν όλοι οι gay φίλοι μου τον γνώριζαν. Και μόνο που άκουγαν το όνομα του, που είναι πολύ ιδιαίτερο, όλοι καταλάβαιναν για ποιον πρόκειται. Και να θέλεις να κάνεις καμιά αρπαχτή, δεν θα μπορέσεις. Θα μαθευτεί κατευθείαν. Η τελευταία εξέλιξη αφορά πάλι τον πρώην μου. Είναι ζευγάρι με τον φίλο μου, που είχα φασωθεί 3-4 φορές. Το αστείο είναι ότι όταν βγήκαμε όλοι μαζί ένα βράδυ και γνωρίστηκαν, αφού είχαμε χωρίσει, δεν είχαν ανταλλάξει παρά μόνο μερικές κουβέντες. Αλλά τώρα τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ. Εγώ το έλεγα ότι θα ήταν ταιριαστό ζευγάρι.
Αυτό το post το γράφω σαν γενικότερη απάντηση στα σχόλια του προηγούμενου, το οποίο ήταν σχετικά με την γνωριμία μου με ένα παιδί και την απόφαση μας να είμαστε μαζί. Όλα τα σχόλια έλεγαν το ίδιο πράγμα, πως δεν είναι δυνατόν να θεωρώ πως έχω σχέση και ότι βιάζομαι πολύ. Ξέρω ότι όλα τα σχόλια σας είναι καλοπροαίρετα και φυσικά είναι πάντα καλοδεχούμενα ότι γνώμη κι αν εκφράζουν αλλά νιώθω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα.
Λέτε ότι μία γνωριμία και μερικά φιλάκια είναι πολύ λίγα για να αποτελούν την αρχή της σχέσης κι ότι αυτό θέλει χρόνο και υπομονή. Εγώ δεν είπα ότι θα παντρευτούμε. Εφόσον όμως αρέσει ο ένας στον άλλον και θέλουμε να δοκιμάσουμε να είμαστε μαζί, από την στιγμή που υπάρχει ένα ιδιαίτερο πρόσωπο στην ζωή μου και δεν είμαι πια διαθέσιμος για φλερτ με άλλους, πως μπορώ να το χαρακτηρίσω όλο αυτό; Αν δεν είναι σχέση, είναι σίγουρα ο δρόμος προς τα εκεί. Ίσως έπρεπε να το εκφράσω αλλιώς... Όσο για το "μωρό μου", είναι μια έκφραση που χρησιμοποιώ συχνά και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα. Ειδικότερα στο blog, είναι ένας πρακτικά εύκολος τρόπος να αναφέρομαι στο έτερον ήμισυ χωρίς να χρησιμοποιώ ονόματα.
Μην μπερδεύετε την αισιοδοξία μου με αφέλεια. Δεν είμαι τόσο απελπισμένος ώστε να μην αντιλαμβάνομαι καθαρά αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. Ξέρω πολύ καλά τι κάνω. Αυτά ήθελα να πω...
Κάτι άσχετο τώρα. Θα ήθελα να πω ένα γεια σε ένα πολύ ξεχωριστό πρόσωπο με το οποίο μιλάω τον τελευταίο καιρό. Επισκεφτείτε το κανάλι του στο youtube, είναι πολύ καλό. TVGreece
Αφού ο Κερκυραίος δεν ήρθε, αποφάσισα να μην χάσω άλλο χρόνο. Εγώ ποτέ δεν σταμάτησα να μιλάω με κόσμο κι έτσι ήταν ώρα να δράσω. Χθες λοιπόν είχα διπλό ραντεβού για καφέ. Ο πρώτος βέβαια ήταν straight, απλά βγήκαμε για να γνωριστούμε κι από κοντά. Είναι ένα πολύ συμπαθητικό και καλο παιδί. Χάρηκα που τον γνώρισα.
Ο δεύτερος όμως ήταν gay. Σε πολλά μοιάζει με τον Κερκυραίο. Είναι κι αυτός μικρότερος κι άπειρος (μα που τους βρίσκω όλους?) και πολύ γλυκός και τρυφερός. Πήγαμε για καφέ σε ένα gay bar για να νιώθουμε άνετα, κυρίως αυτός που το έκανε για πρώτη φορά. Μετά τις πρώτες κουβέντες έσπασε ο πάγος. Είπαμε αρκετά και γνωριστήκαμε καλύτερα. Μετά πήγαμε μία βόλτα στην παραλία και κάτσαμε σε ένα από τα πάρκα που βρίσκονται εκεί. Ήταν σχετικά νωρίς και υπήρχε αρκετός κόσμος ακόμα στην παραλία. Διαλέξαμε ένα κάπως σκοτεινό και απομονωμένο σημείο και καθίσαμε. Εκεί αρχίσαμε να φιλιόμαστε και να αγκαλιαζόμαστε. Ήταν πολύ όμορφα. Η πρώτη μας επαφή, κάτω από τα αστέρια και με το ρίσκο να μας δουν, όσο να πεις είναι ερεθιστικό...
Είχαμε κι ένα μικρό περιστατικό! Μας πλησίασε ένας τύπος 40+ χρονών, μαστουρωμένος και ακολούθησε η εξής συνομιλία:
- Αγαπιέστε; - Φίλοι είμαστε. - Αφού φιλιόσασταν ρε... - Λάθος κάνεις. - Άστα αυτά, αφού σας είδα. - ΟΚ ναι είμαστε μαζί. Και το κορυφαίο, μας ρωτάει: - Θέλετε παρέα;
Φυσικά αρνηθήκαμε, μας χαιρέτισε κι έφυγε. Σε αυτή την πόλη συνεχώς βιώνω περίεργες καταστάσεις... Μετά από λίγο φύγαμε επειδή έπρεπε να γυρίσει το μωρό μου στο σπίτι του.
Σήμερα βρεθήκαμε στο ίδιο gay bar ξανά επειδή εγώ έπρεπε να φύγω το βράδυ για Κοζάνη, όπου είμαι τώρα που γράφω αυτές τις σειρές. Πάνω στη στιγμή που βρήκα νέο αμόρε, έπρεπε να φύγω δυστυχώς. Πάντως τα πράγματα φαίνεται να πάνε καλά. Χωρίς να το περιμένω, έχω ξαφνικά σχέση με κάποιον.
Όσο για τον Κερκυραίο του έστειλα και άλλο μήνυμα σήμερα το μεσημέρι και δεν απάντησε. Ευτυχώς τον πέτυχα στο msn νωρίς το βράδυ, μιλήσαμε και τα ξεκαθαρίσαμε. Μου είπε ότι δεν με αποφεύγει, απλώς δεν μπορούσε να μιλήσει. Μου είπε επίσης ότι στεναχωρήθηκε που δεν πέρασε στην Θεσσαλονίκη κι ότι θα χαρεί πολύ να με δει όταν πάω Αθήνα ή αν έρθει αυτός στην Θεσσαλονίκη. Αυτό με απασχολούσε εμένα κυρίως. Μετά από τόσο καιρό και τόσα γλυκόλογα θα ήταν κρίμα να μην γνωριστούμε καν. Όποτε για άλλη μία φορά όλα είναι τέλεια. Τι παραπάνω να ζητήσω;
Πριν 1,5 μήνα άρχισα να μιλάω με ένα παιδί από την Κέρκυρα μέσω του Gay Romeo. Είμαι κατά των σχέσεων από απόσταση και δεν θα του είχα στείλει μήνυμα αν ήξερα ότι είναι από εκεί. Με παραπλάνησε όμως επειδή στο προφίλ του έγραφε ότι είναι από Θεσσαλονίκη. Αρχίσαμε να μιλάμε μέσω msn και τότε μου είπε ότι είναι Κερκυραίος αλλά έτσι κι αλλιώς τα πράγματα ήταν πολύ χαλαρά μεταξύ μας, δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ξαφνικά όμως άλλαξε στάση και μου έλεγε ότι του αρέσω πολύ και ότι θέλει να γίνει κάτι μεταξύ μας. Μέρα με την μέρα η επικοινωνία μας γινόνταν όλο και πιο συχνή. Καταλήξαμε να μιλάμε ώρες ολόκληρες στο τηλέφωνο και να ανταλλάσουμε δεκάδες μηνύματα. Ο λογαριασμός του κινήτου μου αυτόν τον μήνα έσπασε κάθε ρεκόρ... Κι αφού είχαμε τόσο στενή επικοινωνία και ο ένας άρεσε στον άλλον, εϊναι πολύ γλυκό και τρυφερό παιδί, αποφασίσαμε να περιμένουμε μέχρι να βρεθούμε. Ήταν άλλωστε 100% σίγουρος ότι θα περνούσε σε σχολή στην Θεσσαλονίκη.
Μου είχε πει ότι μέχρι τις 20-23 Αυγούστου θα ήταν εδώ. Όταν όμως έφτασε ο καιρός δεν είχε έρθει, δεν είχαν βγει καν οι βάσεις, ούτε ήξερε πότε τελικά θα ερχόνταν. Του είπα ότι βαρέθηκα να περιμένω κι ότι έχω ανάγκη να είμαι με κάποιον που μπορώ να φιλήσω και να αγκαλιάσω. Συμφώνησε μαζί μου, οπότε αποφασίσαμε να διακόψουμε μέχρι να έρθει εδώ και τότε θα βλέπαμε πως θα το προχωρήσουμε.
Τελικά πέρασε σε σχολή στην Αθήνα, αν και ήταν πεπεισμένος ότι θα περάσει εδώ. Καταλαβαίνω όμως ότι αυτό δεν ήταν στο χέρι του. Αλλα δύο μέρες που το ήξερε, δεν έστειλε ούτε ένα μήνυμα για το τυπικό, να με πληροφορήσει ότι τελικά τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν όπως τα περιμέναμε. Τον τελευταίο καιρό βέβαια ήταν κάπως συγκρατημένος, μάλλον το είχε υποψιαστεί, γι αυτό και δεν ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη για μένα.
Κι όσο δεν θέλω να μπλέκω σε τέτοια, πάλι την πάτησα. Τόσος καιρός, τόσες κουβέντες και υποσχέσεις χαμένες... Αυτός θα πάει στην Αθήνα και θα καλοπεράσει κι εγώ έμεινα ξεκρέμαστος. Τώρα ούτε να μιλήσουμε στον τηλέφωνο δεν θέλει, δεν βρίσκει το λόγο λέει...
Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο. Όποιος είναι σε ακτίνα μεγαλύτερη των 10χλμ απορρίπτεται.
Αυτή την περίοδο, λόγω διακοπών και άλλων καταστάσεων, έχω παραμελήσει λίγο το blog μου. Σιγά σιγά όμως μπαίνω σε ένα πρόγραμμα πάλι και αρχίζω τις παλιές μου συνήθειες. Πέρα από τις διακοπές, που πέρασα τέλεια, δεν έχει συμβεί κάτι ιδιαίτερο αυτό τον καιρό. Απλά περνάω καλά με τους φίλους μου. Το μόνο που με χαλάει είναι ότι την Παρασκευή θα πάω στην Κοζάνη. Τέλος πάντων...
Μερικές φώτο από τις διακοπές μου στην Αλεξανδρούπολη και την σύντομη επισκεψή μου στην Σαμοθράκη. Καιρός ήταν να πάω κι εκεί επιτέλους...