γκόμενος γονείς

Άντε να φεύγουμε σιγά σιγά...

Τετάρτη 7 Μαΐου 200819:31Voltsek

Πώς τα φέρνει η ζωή καμιά φορά... Εϊμαι έτοιμος να αρχίσω να ψάχνω για δουλειά στην Θεσσαλονίκη, για να την κάνω μόνιμα και ξαφνικά με πέρνουν τηλέφωνο από δύο διαφορετικές εταιρίες, χθες και σήμερα, από κάτι αγγελίες που είχα βάλει σε σχετικές ιστοσελίδες μήνες πριν. Τέτοιος συγχρονισμός πια... Κι έτσι έκλεισα ένα ραντεβού για συνέντευξη μεθαύριο κι ένα την Δευτέρα. Κι έρχονται κι άλλα. Θα με φάει το πήγαινε έλα αλλα χαλάλι. Κι άμα κάτσει η φάση και με προσλάβουν, βρίσκω κι ένα σπίτι και Θεσσαλονίκη here I am...

Μου τη σπάει λίγο βέβαια ο πατέρας μου, που είναι αντίθετος στο όλο εγχείρημα και δεν έχει κανένα πρόβλημα να το δείχνει. Οι γονείς μάλλον κάνουν στα κρυφά σεμινάρια στην καταστροφολογία. Τι να κάνω, δεν έχω σκοπό να γεράσω μαζί τους.

Το πρωί με πήρε τηλέφωνο, για άλλη μια φορά ο Π. (όπου Π=φαντάρος από Θεσσαλονίκη που βρισκόμασταν για σεξ, όταν ήταν σε στρατόπεδο εδώ, πριν ένα χρόνο, περισσότερα εδώ). Του είπα ότι θα κατέβω Θεσσαλονίκη κι έχει λυσσάξει. Θέλει να βρεθούμε. Λες και ολόκληρη Θεσσαλονίκη δεν έχει άλλους ομοφιλόφιλους για να κάνει κάτι. Έχει χάρη που έχω κι εγώ στέρηση αλλιώς δεν θα έδινα πολύ σημασία.

Ισως σε ενδιαφερουν

3 σχόλια

  1. Με το καλό!!!! Να πάνε όλα καλά και να έχεις μια δουλίτσα και ένα σπιτάκι μόνος σου! Πολύ καλά νέα!
    Όσο για το Π... και αυτό με το καλό! χιχι!
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. άντε καληεπιτυχία! μία λέξη, για γούρι! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψε ένα σχόλιο:

Popular Posts

Κανε την εξεταση

Checkpoint



Φορμα επικοινωνιας