Πήγα τελικά στον κούκλο, του ζήτησα να πάμε για καφέ και δέχτηκε. Παρακάτω όλο το στόρι αναλυτικά.
Από χθες είχα αποφασίσει πως σήμερα θα ήταν η μεγάλη μέρα. Από το πρωί το είχα στο μυαλό μου και όσο περνούσε η ώρα αγχωνόμουν όλο και πιο πολύ. Σαν τη νύφη πριν το γάμο, πλύθηκα, στολίστηκα, έκανα το μαλλί, αρωματίστηκα, όλα πάνω μου ήταν τέλεια, κανένα ψεγάδι. Μόνο που είχα πολύ αγωνία.
Ευτυχώς από το σπίτι μου μέχρι το κέντρο είναι ένα 10λεπτο με τα πόδια και είχα το χρόνο να χαλαρώσω. Πέρασα μία φορά από μακριά για να δω αν όντως δουλεύει αυτός και αν είναι μόνος. Αφού ίσχυαν τα παραπάνω, έκανα μία γύρα, πήρα μια βαθιά ανάσα κι ότι γίνει.
Μπαίνω μέσα, χαιρετάω, αυτός χαμογελαστός όπως πάντα. Του λέω ότι θέλω ένα παγωτό και το ετοιμάζει. Καθώς κοιτούσα έξω δήθεν αδιάφορα, επειδή από μέσα μου η καρδιά μου σφυροκοπούσε. Εκείνη την στιγμή περνάει απ' έξω μια γνωστή μου. "'Όχι ρε γαμώτο" σκέφτομαι. Πως θα κάνω κίνηση με την γνωστή μου εκεί; Μιλήσαμε για μερικά λεπτά και με αποχαιρέτισε. Ωραία λέω, συνεχίζουμε το σχέδιο.
Τότε μπαίνουν στο μαγαζί δύο κυρίες, κι αυτές για παγωτό. Τρελάθηκα. Μπροστά σε αυτές δε γινόταν. Το πήρα απόφαση ότι δεν ήταν η μέρα μου, θα πάω άλλη στιγμή. Τουλάχιστον να με σταμπάρει. Βγάζω να πληρώσω. Οι κυρίες στέκονταν μπροστά από τα παγωτά και το ταμείο ήταν λίγα μέτρα μακριά. Ψιλοαπογοητευμένος εγώ, παίρνω τα ρέστα και είμαι έτοιμος να φύγω.
Αλλά εκείνη τη στιγμή, ευτυχώς, σκέφτομαι ότι αφού γι' αυτό πήγα, πρέπει να το κάνω, αλλιώς μετά θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο.
- "Να σε ρωτήσω κάτι;"
- "Ναι, πες μου."
- "Θέλεις να βγούμε μαζί για καφέ;", τον ρωτάω από κοντά, μην μας ακούσουν και οι άλλες και μένω με κομμένη αναπνοή. Και τότε μου απαντάει "ΝΑΙ".
Αλλά δεν είναι μόνο το ότι είπε ναι αλλά κυρίως ο τρόπος που το είπε. Με ένα τεράστιο χαμόγελο, πολύ αυθόρμητα και ζεστα. Βγήκε από μέσα του αβίαστα. Συγκρατημένος εγώ, και καλά άνετος, του λέω να του δώσω το τηλ μου και πάω να βγάλω το χαρτάκι από την τσέπη όπου το είχα έτοιμο. Με πρόλαβε όμως και μου έδωσε ένα χαρτάκι κι ένα στυλό. Καλύτερα, να μην φανεί ότι το είχα προετοιμάσει.
Το γράφω, συστηνόμαστε, ανταλλάσσουμε χειραψία, του λέω πως θα περιμένω τηλέφωνο και φεύγω. Από εκείνη τη στιγμή ήμουν έτοιμος να πάθω έμφραγμα. Μόλις είχα ζητήσει από το αντικείμενο του πόθου μου να πάμε για καφέ και δέχτηκε.
Διπλή νίκη. Και για το γεγονός ότι δέχτηκε αλλά και που επιτέλους βρήκα το θάρρος να κυνηγήσω κάτι που θέλω. Είμαι πολύ χαρούμενος και τώρα περιμένω τις εξελίξεις. Καιρός να αποκατασταθώ κι εγώ.
Και δύο τραγουδάκια για την περίσταση.
8 σχόλια
OMG Είσαι θεός! Μπράβο! Μπράβο! Μπράβο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πάρα πολύ!!!!
Μακάρι να πάνε όλα καλά!!!!
Τέλεια!!!
χαχαχαχα!
Μην μας ξεχάσεις!!!
YEEEEEESSSSS!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπρεπε να δεις την φάτσα μου όταν είδα τον τίτλο του ποστ!!! Και το επιφώνημα!!!!!
Μ Π Ρ Α Β Ο Ο Ο Ο Ο Ο !!!!!!!!!!!!
επεσε η πολη!
ΑπάντησηΔιαγραφήwow!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι και πόσο σε θαυμάζω. Δε θα είχα το θάρρος να κάνω κάτι τέτοιο, δυστυχώς. Συγχαρητήρια!
ρισπεκτ. για το θάρρος, το θράσσος, την επιμονή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στα δικά μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένουμε εξίσου αναλυτική περιγραφή και για τα επόμενα στάδια της σχέσης....
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Γράψε ένα σχόλιο: