Το περασμένο καλοκαίρι γνώρισα κάποιον μέσω chat. Ήταν από Θεσσαλονίκη αλλά ήταν φαντάρος στην πόλη μου. Μιλήσαμε, συναντηθήκαμε και γνωριστήκαμε. Ήταν 25χρ. ωραίο παιδί και σοβαρό. Του είπα ότι έψαχνα κάτι σοβαρό αλλά αυτός ενδιαφερόταν μόνο για σεξ. Δε με χαλούσε όμως αφού έτσι κι αλλιώς θα έφευγε όταν απολυόταν. Άσε που θα χτυπούσε η αγαμία κόκκινο όποτε απ' το τίποτα καλό και το σκέτο σεξ. Και ήταν και καλός, δε μπορώ να πω...Και με μεγάλο...ταλεντο.
Πηγαίναμε σε μία άδεια γκαρσονιέρα που έχει η οικογενειά μου. Στα κρυφά βέβαια. Όλο κι όλο ένα καναπέ είχε μέσα αλλά έφτανε. Τις πρώτες φορές όλα καλά. Το απολαμβάναμε. Όμως στη συνέχεια άρχισε να με εκνευρίζει λιγάκι. Δύστυχώς ήταν από αυτούς που δεν έχουν δεχτεί αυτό που είναι, που νιώθουν άσχημα για την σεξουαλικότητά τους. Ένιωθε σαν να κάνει κάτι κακό ή παράνομο. Το έπαιζε φυσιολογικός, ότι κάνει σχέσεις μόνο με γυναίκες και με άντρες πάει καθαρά για το σεξ και αυτό είναι όλο.
Ήταν υπερβολικός μερικές φορές. Δίναμε ραντεβού σε απόμερα σημεία και για να πάμε στην γκαρσονιέρα διαλέγαμε τους πιο άδειους δρόμους κι αποφεύγαμε τους κεντρικούς. Μερικές φορές χωριζόμασταν, έμπαινα εγώ πρώτος στην γκαρσονιέρα και μετά αυτός για να μην μας δουν μαζί. Τις λιγοστές φορές που πήγαμε για καφέ, επέλεγε τις καφετέριες με τον λιγότερο κόσμο και μου είχε πει ότι αν τον δω ποτέ έξω να μην τον χαιρετίσω. Λες και είχαμε πάνω μας γραμμένο "Ουουου.... Πάμε να πηδηχτούμε". Κι όλο αυτό σε μία πόλη ξένη γι' αυτόν, χωρίς γνωστούς.
Αν και καλοκαίρι, ήθελε να έχουμε κλειστα παράθυρα και παντζούρια. Με τον παραμικρό θόρυβο, σταματούσε τρομαγμένος. Του έλεγα συνεχώς ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έρθουν οι γονείς μου στην γκαρσονιέρα (τι να κάνουν σε ένα άδειο μέρος;) αλλιώς εγώ πρώτος δεν θα πήγαινα εκεί. Αυτός όμως διπλοκλείδωνε κι έβαζε και την ασφάλεια. Μια φορά δεν έβγαλε καν το παντελόνι του τελείως. Όταν τον ρώτησα γιατί μου απάντησε "Κι αν έρθει κανένας;" Ναι, μπορεί να μπουκάρει το FBI ξαφνικά...ποτέ δεν ξέρεις.
Από πέρυσι τον Σεπτέμβριο είναι Θεσσαλονίκη. Με θυμάται ανά δυο τρεις μήνες, όταν έχει καύλες. Χθές αργά το βράδυ με πήρε τηλέφωνο, μετά από μήνες. Θέλει λέει να έρθει κάποια μέρα για να θυμηθούμε τα παλιά. Απορώ..., ολόκληρη Θεσσαλονίκη, δε μπορεί να βρει κάποιον εκεί; Αλλά φοβάται, πρέπει να ξενιτευτεί για ένα γαμήσι στα κρυφά και να γυρίσει πίσω ΑΝΔΡΑΣ.
Αν κάτσει η φάση, θα βρεθούμε, γιατί όπως ήδη ανέφερα ήταν καλός στο κρεβάτι. Αλλά δε θα σκάσω κιόλας αν δε τον ξαναδώ.
Πηγαίναμε σε μία άδεια γκαρσονιέρα που έχει η οικογενειά μου. Στα κρυφά βέβαια. Όλο κι όλο ένα καναπέ είχε μέσα αλλά έφτανε. Τις πρώτες φορές όλα καλά. Το απολαμβάναμε. Όμως στη συνέχεια άρχισε να με εκνευρίζει λιγάκι. Δύστυχώς ήταν από αυτούς που δεν έχουν δεχτεί αυτό που είναι, που νιώθουν άσχημα για την σεξουαλικότητά τους. Ένιωθε σαν να κάνει κάτι κακό ή παράνομο. Το έπαιζε φυσιολογικός, ότι κάνει σχέσεις μόνο με γυναίκες και με άντρες πάει καθαρά για το σεξ και αυτό είναι όλο.
Ήταν υπερβολικός μερικές φορές. Δίναμε ραντεβού σε απόμερα σημεία και για να πάμε στην γκαρσονιέρα διαλέγαμε τους πιο άδειους δρόμους κι αποφεύγαμε τους κεντρικούς. Μερικές φορές χωριζόμασταν, έμπαινα εγώ πρώτος στην γκαρσονιέρα και μετά αυτός για να μην μας δουν μαζί. Τις λιγοστές φορές που πήγαμε για καφέ, επέλεγε τις καφετέριες με τον λιγότερο κόσμο και μου είχε πει ότι αν τον δω ποτέ έξω να μην τον χαιρετίσω. Λες και είχαμε πάνω μας γραμμένο "Ουουου.... Πάμε να πηδηχτούμε". Κι όλο αυτό σε μία πόλη ξένη γι' αυτόν, χωρίς γνωστούς.
Αν και καλοκαίρι, ήθελε να έχουμε κλειστα παράθυρα και παντζούρια. Με τον παραμικρό θόρυβο, σταματούσε τρομαγμένος. Του έλεγα συνεχώς ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έρθουν οι γονείς μου στην γκαρσονιέρα (τι να κάνουν σε ένα άδειο μέρος;) αλλιώς εγώ πρώτος δεν θα πήγαινα εκεί. Αυτός όμως διπλοκλείδωνε κι έβαζε και την ασφάλεια. Μια φορά δεν έβγαλε καν το παντελόνι του τελείως. Όταν τον ρώτησα γιατί μου απάντησε "Κι αν έρθει κανένας;" Ναι, μπορεί να μπουκάρει το FBI ξαφνικά...ποτέ δεν ξέρεις.
Από πέρυσι τον Σεπτέμβριο είναι Θεσσαλονίκη. Με θυμάται ανά δυο τρεις μήνες, όταν έχει καύλες. Χθές αργά το βράδυ με πήρε τηλέφωνο, μετά από μήνες. Θέλει λέει να έρθει κάποια μέρα για να θυμηθούμε τα παλιά. Απορώ..., ολόκληρη Θεσσαλονίκη, δε μπορεί να βρει κάποιον εκεί; Αλλά φοβάται, πρέπει να ξενιτευτεί για ένα γαμήσι στα κρυφά και να γυρίσει πίσω ΑΝΔΡΑΣ.
Αν κάτσει η φάση, θα βρεθούμε, γιατί όπως ήδη ανέφερα ήταν καλός στο κρεβάτι. Αλλά δε θα σκάσω κιόλας αν δε τον ξαναδώ.
8 σχόλια
Οπότε ρελάξ ... άστον να νομίζει ότι είναι ότι θέλει... αφου το απολαμβάνεις κοίτα να περνάς καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, δεν ξέρω ξέρω αν ακούγεται σνομπίστικο και ελιτίστικο, αλλά εδώ και αρκετό καιρό έχει τελειώσει η υπομονή μου αυτά τα άτομα. Με κουράζει πολύ η συναναστροφή μου μαζί τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνησω με τον Κωστα, κατι τετοια ατομα δεν ειναι και για πολλα πολλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε εκτος κι αν ειναι τοσο μα τοσο ωραιος, να πας μαζι του μια φορα (για την δικη σου ικανοποιηση) αλλα μετα να σηκωθεις και να φυγεις δινοντας του την αισθηση οτι εσυ εκανες την δουλεια σου και οχι αυτος, αυτο ειναι το τελειωτικο χτυπημα.
Αντε γιατι εχει γεμισει ο τοπος κομπλεξικους και μαλακες.
Όντως τρομοκρατημένος ο τύπος! Και ειδικά σε ξένη πόλη δε δικαιολογείται.
ΑπάντησηΔιαγραφήενδιαφέρουσα άποψη x-oyranoy..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα αυτο ειναι κατι που πιστεψε με το εχω ζησει και ειναι τρομερα κουραστικο.Αλλα εχει και την περιπετεια του.Τεσπα το θεμα ειναι οτι ναι ρε γαμωτο θελουμε να μπορουμε να κυκλοφορησουμε και λιγο εξω χωρις να εχει κομπλεξ.Αν εσυ το διασκεδαζεις τοτε συνεχισε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μου θυμίζει όλο αυτό, τι μου θυμίζει.....
ΑπάντησηΔιαγραφήναι μωρέ. πάρε ότι θες και μετά κάντηνα. αν αρχίσει να σε φθείρει πιο πολύ από σε ξεκαυλώνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντως δώστου ένα μπράβο που είναι ειλικρινής στην "φρίκη" του. έχει δικαίωμα να είναι όπως αναπάυεται. κι εσύ έχεις δικαίωμα να τον επιλέγεις ή να τον απορρίπτεις. :-)
Γράψε ένα σχόλιο: