Φέτος η Πρωτομαγιά ήταν πολύ ωραία και διαφορετική από τις άλλες. Ήταν μία πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσουν οι γονείς μου τον γκομενό μου. Πήγαμε μαζί στην Κοζάνη για να περάσουμε μαζί με την οικογενειά μου, αυτή την υπέροχη, ανοιξιάτικη μέρα.
Οι γονείς μου ήξεραν ότι έχω σχέση με ένα παιδί εδώ και καιρό και με είχαν ζαλίσει να τους τον γνωρίσω. "Εμείς δεν κάνει να γνωρίσουμε την σχέση σου;" μου έλεγε η μάνα μου με δήθεν παράπονο. Εγώ της απαντούσα αόριστα ότι θα της τον γνωρίσω κάποια στιγμή. Ε, λοιπόν αυτή η στιγμή έφτασε.
Στον δρόμο, το μωρό μου είχε άγχος για το αν τον συμπαθήσουν. Είχα κι εγώ λίγη αγωνία αλλά προσπαθούσα να του το κρύψω. Τα πρώτα λεπτά της συνάντησης ήταν αρκετά αμήχανα αλλά οι γονείς μου έκαναν ότι μπορούσαν για να κάνουν το αγόρι μου να νιώσει άνετα. Προσπαθούσαν να είναι φιλικοί και άνετοι. Μετά από λίγη ώρα, όλοι είχαμε χαλαρώσει αρκετά. Τρώγαμε, πίναμε και μιλούσαμε. Οι γονείς μου ζάλισαν το μωρό μου με τις πολλές ερωτήσεις καθώς εγώ δεν τους είχα μιλήσει πολύ γι αυτόν.
Κάποια στιγμή που έμεινα μόνος μου με την μάνα μου, μου είπε "Μπράβο παιδί μου, πολύ συμπαθητικό παλικάρι και είναι και πολύ όμορφος. Ότι πρέπει είναι για σένα". Ήταν μεγάλη χαρά που η μάνα μου ενέκρινε το αγόρι μου. Μου είπε μάλιστα ότι κάπως έτσι φανταζόταν τον γαμπρό της. Όταν επέστρεψα στο μωρό μου, τον είδα να συζητάει με τον πατέρα μου για δουλειές. Το κλίμα αναμεσά τους ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο. Σαν να γνωρίζονταν χρόνια.
Αργότερα, αφού σκάσαμε από το πολύ φαγητό, ήπιαμε και τον απογευματινό καφέ, όπου μερικά από τα θέματα της συζήτησης ήταν το δικαίωμα των gay στον γάμο και η υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, στα οποία οι γονείς μου είναι ένθερμοι υποστηρικτές. Μάλιστα φέτος είπαν ότι αν μπορέσουν θα έρθουν μαζί μας στο Gay Pride που θα γίνει στην Αθήνα. Πλάκα θα έχει...
Ήταν μία πολύ όμορφη μέρα. Πριν ξεκινήσουμε τον δρόμο της επιστροφής για Θεσσαλονίκη, οι γονείς μου εξέφρασαν για άλλη μία φορά πόσο χάρηκαν που γνώρισαν το μωρό μου και επανέλαβαν πολλές φορές ότι θα ήθελαν να τον ξαναδούν σύντομα. Ο δικός μου τους κάλεσε στην Θεσσαλονίκη να γνωρίσουν και τους δικούς του γονείς. Δεν περίμενα να προχωρήσει τόσο το πράγμα αλλά δεν με ενόχλησε, αντιθέτως...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ασφαλώς όλα τα παραπάνω δεν έγιναν ποτέ, είναι απλά μία ωραία αλλά φανταστική ιστορία. Αν όμως γινόταν πραγματικότητα θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος. Ίσως κάποτε να γίνει κι αυτό. Η πραγματικότητα είναι ότι πέρασα την πρωτομαγιά μαζί με το μωρό μου εδώ στην Θεσσαλονίκη. Αλλά και μόνο που ήμουν μαζί του, δεν ήθελα κάτι παραπάνω.
9 σχόλια
πωπω πολύ σουρεάλ θα ήταν αν γινόταν!!!!!! χεχεχεχε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα!!!
μλκ, ψάρωσα τρελά όμως, ποποπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαμένο....Σκέφτηκα τι τέλειο και μετά η τελευταία παράγραφος μου κατέστρεψε τα πάντα...χαχαχα...Σημασία έχει ότι είσαι καλά με το μωρό σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήmakari na ginotan...alla isos kapoia pragmata einai kalitero na ta kratame apo tous dikous mas...kai ego 8essaloniki me to diko mou moro gia protomagia...teleia...kalispera!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛολ και γω το πιστεψα.... Ωραιο σεναριο ευχομαι να το ζησεις
ΑπάντησηΔιαγραφήpou katantisame...na theoroume to fisiologiko outopiko....
ΑπάντησηΔιαγραφήkala den ftasame twra se auth thn katantia... panta etsi htan!
ΑπάντησηΔιαγραφήp.s. kai gw to pistepsa. amashto to faga! =)
mixalhs
Hfaistiwnas: Πράγματι. Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήprovato & Ethan Reynolds: Χαχαχα... δεν περίμενα να γίνει πιστευτό...
Leviathan: Απλά δέχομαι τα πράγματα όπως έχουν. Κι εσείς εδώ ε;;; Ωραία...
Elementstv: Ευχαριστώ πολύ. Δεν περίμενα να γίνει πιστευτό να πω την αλήθεια
Ανώνυμος: Πόσο δίκιο έχεις... Και ισχύει για πολλά πράγματα στη ζωή.
mixalhs: Κι εσύ την πάτησες; Μακάρι να ήταν αλήθεια αλλά δυστυχώς...
Eilikrina h anatroph sto telos me ekane na dakrysw..Makari na mporousa na brw to 8arros na to pw stous goneis mou..Vasika oxi..Makari auth h istoria na isxyei gia olh thn koinwnia..Na uphrxe mia tetoia sumperifora,filikh,eugenikh..Oxi kraksimata,oxi viaiopragies... :-/
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε ένα σχόλιο: