Τις τελευταίες τρεις μέρες βρισκόμουν στην Κοζάνη. Επέστρεψα σήμερα το βράδυ. Χάρηκα που είδα την οικογενειά και τους φίλους μου αλλά πέρα από αυτό ξενέρωσα απίστευτα. Την Κυριακή το βράδυ βγήκαμε για ποτό και ήταν τελείως νέκρα. Τα μισά νυχτερινά μαγαζιά κλειστά για κάποιο λόγο και τα υπόλοιπα ήταν μισογεμάτα. Τώρα που ζω στην Θεσσαλονίκη μου είναι πολύ δύσκολο να μένω στην Κοζάνη έστω και για λίγες μέρες.
Όταν πάω στην Κοζάνη ο πατέρας μου με ρώτάει για πλάκα "Πως περνάς στην ξενιτιά;" Το αστείο είναι ότι εγώ θεωρώ ξενιτιά την Κοζάνη και σπίτι μου την Θεσσαλονίκη. Ειδικά τώρα που ο αδερφός μου μετέτρεψε το δωματιό μου σε γυμναστήριο. Μου έδωσε δικαιολογία για να πηγαίνω ακόμα πιο σπάνια στο πατρικό μου. Πέρασαν περίπου 15 μέρες από την τελευταία μου επίσκεψη και τους φάνηκε πολύ. Δηλαδή, πρέπει να πηγαίνω κάθε ΣΚ; Τότε γιατί μετακόμισα; Για να ξοδεύω λεφτα και χρόνο στο πήγαινε-έλα; Περιττό να μιλήσω για τον πατέρα μου. Μπορώ να διακρίνω εύκολα στο προσωπό του την στιγμιαία χαρά που με βλέπει αλλά και την γενικότερη πίκρα που έφυγα από το σπίτι, που εγκατέλειψα την οικογενειά μου κτλ κτλ. Νομίζω ότι και μετά από δέκα χρόνια δεν θα το έχει ξεπεράσει.
Εδώ κι ένα μήνα είχα μία πληγή στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Κι επειδή έχω την κακή συνήθεια να πειράζω τις πληγές μου και να μην τις αφήνω να επουλωθούν, την συγκεκριμένη την μόλυνα και φύτρωσε ένα περίεργο εξόγκωμα, που ευτυχώς καλύπτεται από τα μαλλιά. Θα παίρνω αντιβίωση για δύο μέρες και την Παρασκεύη θα πάω για αφαίρεση. Τουλάχιστον δεν είναι κάτι σοβαρό. Και ο ένας γιατρός ήταν κούκλος (άσχετο!).
Τώρα αναμένω την Κυριακή για να πάω στον Βόλο.
Όταν πάω στην Κοζάνη ο πατέρας μου με ρώτάει για πλάκα "Πως περνάς στην ξενιτιά;" Το αστείο είναι ότι εγώ θεωρώ ξενιτιά την Κοζάνη και σπίτι μου την Θεσσαλονίκη. Ειδικά τώρα που ο αδερφός μου μετέτρεψε το δωματιό μου σε γυμναστήριο. Μου έδωσε δικαιολογία για να πηγαίνω ακόμα πιο σπάνια στο πατρικό μου. Πέρασαν περίπου 15 μέρες από την τελευταία μου επίσκεψη και τους φάνηκε πολύ. Δηλαδή, πρέπει να πηγαίνω κάθε ΣΚ; Τότε γιατί μετακόμισα; Για να ξοδεύω λεφτα και χρόνο στο πήγαινε-έλα; Περιττό να μιλήσω για τον πατέρα μου. Μπορώ να διακρίνω εύκολα στο προσωπό του την στιγμιαία χαρά που με βλέπει αλλά και την γενικότερη πίκρα που έφυγα από το σπίτι, που εγκατέλειψα την οικογενειά μου κτλ κτλ. Νομίζω ότι και μετά από δέκα χρόνια δεν θα το έχει ξεπεράσει.
Εδώ κι ένα μήνα είχα μία πληγή στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Κι επειδή έχω την κακή συνήθεια να πειράζω τις πληγές μου και να μην τις αφήνω να επουλωθούν, την συγκεκριμένη την μόλυνα και φύτρωσε ένα περίεργο εξόγκωμα, που ευτυχώς καλύπτεται από τα μαλλιά. Θα παίρνω αντιβίωση για δύο μέρες και την Παρασκεύη θα πάω για αφαίρεση. Τουλάχιστον δεν είναι κάτι σοβαρό. Και ο ένας γιατρός ήταν κούκλος (άσχετο!).
Τώρα αναμένω την Κυριακή για να πάω στον Βόλο.
6 σχόλια
Όπα και ο Βόλος!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ οι γονείς πάντα έτσι θ το βλέπουν, δεν χρειαζεται να το παίρνεις της μετρητής!!!
Όποτε μπορείς εσύ να πηγαίνεις, φυσικά και δεν γίνεται κάθε ΣΚ!!!
Τώρα τι να σου πω για την πληγή;;; Να κόψεις την κακιά συνήθεια!!! Από το πείραγμα είχα μολύνει σπυράκια στο πρόσωπο και μου άφησαν κάτι σημάδια ΝΑ (με το συμπάθειο)!!!!!
Καλημέρα!
Προφανως σε ενθουσιάζει ολη η φάση της νέας ζωής και καλά κάνεις! Επίτρεψε μου όμως να σου επισημάνω οτι και οι στιγμές με τους γονείς είναι πολύτιμες.. γιάτι δε θα είναι για πάντα κόντα μας... και σύχνα άντλούμε από αυτούς μια σοφία που περιφρονούμε, αλλά μπορεί να μας είναι αναγκαία κάποια στιγμή!Επίσης περαστικά σου με το "σπυρί"!
ΑπάντησηΔιαγραφήNa ksereis oti stin arxi tha pigaineis kathe vdomada
ΑπάντησηΔιαγραφήmeta kathe 15
kai meta kathe mina
isos kai dimino
th to sinithisoun mia xara
kapos etsi ginete..
ola apla theloun to xrono tous
Ένας βλάχος ήρθε απ το χωριό στην ξελογιάστρα πόλη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Βόλο να φας φοβερά γεμιστά καλαμαράκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήeimai foititis stin kozani kai akrivws stin idia fasi vriskomai kathe fora pou katevainw sto patriko mou stin athina
ΑπάντησηΔιαγραφήmin frikareis etsi ginetai panta
Γράψε ένα σχόλιο: