Δεν το πιστεύω ότι πέρασε ένας ολόκληρος μήνας από την τελευταία ανάρτηση. Και θα περνούσε περισσότερος χρόνος αν αυτή την στιγμή δεν "έκλεβα", τυχαία, την σύνδεση ενός κοντινού ξενοδοχείου. Μου λείπει το internet και κυρίως να γράφω στο blog. Ρώτησα για να κάνω σύνδεση και μου είπαν ότι χρειάζεται τρεις μήνες!!! Ποιος περιμένει τρεις μήνες;
Anyway, όλα καλά εδώ, η ζωή στην Θεσσαλονίκη εξελίσεται πολύ όμορφα. Είμαι εδώ λιγότερο από δύο μήνες και έχω ζήσει πολλά από αυτά που φανταζόμουν. Επαγγελματικά δεν υπάρχει κανένα νέο. Δεν έχω βρει δουλειά ακόμα αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ψάχνω ιδιαίτερα. Βέβαια κάτι έχω στα σκαριά, αλλά προς το παρόν δεν αρκεί για οικονομική ανεξαρτησία. Έχω περιθώριο να μην δουλέψω για λίγο καιρό και απλά απολαμβάνω τη ζωή μου. Εϊναι ευκαιρία μιας και δεν έζησα φοιτητική ζωή. Είναι τέλειο να μην δουλεύεις. Το κακό είναι ότι τα λεφτά κάποτε τελειώνουν. Ούτε ο πρίγκιπας εμφανίστηκε επάνω στο άσπρο άλογο ακόμα, αλλά δεν με απασχολεί. Παλαιότερα επειδή η ζωή μου ήταν αδιάφορη, ένιωθα έντονα το κενό της απουσίας ενός συντρόφου. Αλλά τώρα περνώ και μόνος μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά... Πάντως από μανούλια, γίνεται χαμός εδώ.
Αυτές τις μέρες έβαλα σε χρήση το καλλιτεχνικό μου ταλέντο στο βάψιμο του σπιτιού. Μένουν ακόμα αρκετά βήματα βέβαια για να φτάσω στο ιδανικό σπίτι.αλλά και μόνο που μένω μόνος μου, μου αρκεί.
Όπως προανέφερα, περνάω υπέροχα εδώ και αυτό το οφείλω σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό στον φίλο μου από τον στρατό και την κοπέλα του, οι οποίοι με έκαναν αμέσως μέρος της καθημερινοτητάς τους. Γνωρίζουν για την ύπαρξη αυτού του blog και είναι πολύ πιθανό να τα διαβάσουν αυτά. Έτσι, θα ήθελα να τους πω ευχαριστώ για την φιλία τους και την υποστηριξή που μου προσφέρουν. Από καιρό ήθελα να κάνω ένα ξεχωριστό post με θέμα την σχέση μου μαζί του και τον θετικό αντίκτυπο που έχει στην ζωή μου. Θα έρθει κι αυτό...
Το ΣΚ θα πάω στην Κοζάνη. Δεν το κάνω με ιδιαίτερη λαχτάρα. Μου λείπουν οι δικοί μου ασφαλώς, αλλά με την αφιξή μου εκεί, αλλάζει όλη μου η ψυχολογία. Αλλά δεν θα έχουν να λένε ότι τους ξέχασα. Άσε που σε λίγο δεν θα μου έχει μείνει κανένα καθαρό ρούχο. Δυστυχώς πρακτικά, σε αυτόν τον τομέα έχω την ανάγκη την βοηθειά τους. Αυτά προς το παρόν. Έχω αρκετα να γράψω μετά από τόσο καιρό αλλά δεν θέλω να τα στριμώξω όλα σε ένα post. Θα επιστρέψω σύντομα.
Anyway, όλα καλά εδώ, η ζωή στην Θεσσαλονίκη εξελίσεται πολύ όμορφα. Είμαι εδώ λιγότερο από δύο μήνες και έχω ζήσει πολλά από αυτά που φανταζόμουν. Επαγγελματικά δεν υπάρχει κανένα νέο. Δεν έχω βρει δουλειά ακόμα αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν ψάχνω ιδιαίτερα. Βέβαια κάτι έχω στα σκαριά, αλλά προς το παρόν δεν αρκεί για οικονομική ανεξαρτησία. Έχω περιθώριο να μην δουλέψω για λίγο καιρό και απλά απολαμβάνω τη ζωή μου. Εϊναι ευκαιρία μιας και δεν έζησα φοιτητική ζωή. Είναι τέλειο να μην δουλεύεις. Το κακό είναι ότι τα λεφτά κάποτε τελειώνουν. Ούτε ο πρίγκιπας εμφανίστηκε επάνω στο άσπρο άλογο ακόμα, αλλά δεν με απασχολεί. Παλαιότερα επειδή η ζωή μου ήταν αδιάφορη, ένιωθα έντονα το κενό της απουσίας ενός συντρόφου. Αλλά τώρα περνώ και μόνος μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά... Πάντως από μανούλια, γίνεται χαμός εδώ.
Αυτές τις μέρες έβαλα σε χρήση το καλλιτεχνικό μου ταλέντο στο βάψιμο του σπιτιού. Μένουν ακόμα αρκετά βήματα βέβαια για να φτάσω στο ιδανικό σπίτι.αλλά και μόνο που μένω μόνος μου, μου αρκεί.
Όπως προανέφερα, περνάω υπέροχα εδώ και αυτό το οφείλω σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό στον φίλο μου από τον στρατό και την κοπέλα του, οι οποίοι με έκαναν αμέσως μέρος της καθημερινοτητάς τους. Γνωρίζουν για την ύπαρξη αυτού του blog και είναι πολύ πιθανό να τα διαβάσουν αυτά. Έτσι, θα ήθελα να τους πω ευχαριστώ για την φιλία τους και την υποστηριξή που μου προσφέρουν. Από καιρό ήθελα να κάνω ένα ξεχωριστό post με θέμα την σχέση μου μαζί του και τον θετικό αντίκτυπο που έχει στην ζωή μου. Θα έρθει κι αυτό...
Το ΣΚ θα πάω στην Κοζάνη. Δεν το κάνω με ιδιαίτερη λαχτάρα. Μου λείπουν οι δικοί μου ασφαλώς, αλλά με την αφιξή μου εκεί, αλλάζει όλη μου η ψυχολογία. Αλλά δεν θα έχουν να λένε ότι τους ξέχασα. Άσε που σε λίγο δεν θα μου έχει μείνει κανένα καθαρό ρούχο. Δυστυχώς πρακτικά, σε αυτόν τον τομέα έχω την ανάγκη την βοηθειά τους. Αυτά προς το παρόν. Έχω αρκετα να γράψω μετά από τόσο καιρό αλλά δεν θέλω να τα στριμώξω όλα σε ένα post. Θα επιστρέψω σύντομα.
5 σχόλια
Καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαμε καιρό να δούμε νέα σου! Πολύ χαίρομαι που όλα πάνε καλά.. όπως είπες όμως τα λεφτά κάποια στιγμή τελειώνουν..
Να πηγαίνεις βρε στους γονείς σου! Μην ξεχνάς ότι θα είναι πάντα εκεί για σένα..
Αφού περνάς καλά μη σκας για το μπλογκ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήGrafe syxnotera, mou leipoun ta keimena sou!
ΑπάντησηΔιαγραφήDen se ksexasame..
ΑπάντησηΔιαγραφήperimenoume na epistrepseis sto grapsimo
Mπραβο σου που για μια φορα μας λες οτι περασες καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω βεβαια παρολ'αυτα το κραξιμο μου θα στο ριξω και νομιζω οτι παραεισαι επιλεκτικος και μοιρμιρης. Δεν υπαρχει τετοια εννοια οπως η ιδανικη και τελεια δουλεια. Χωνεψε το, μου φαινεται απιστευτο οτι ακομα δεν εχει βρει δουλεια.
Δουλεια ειναι whatever pays the rent.
Επισης βλεπω οτι ακομα ελπιζεις στον πριγκιπα μην ανησυχεις με μια αντιβιωση των 500ων θα σου περασει και αυτο. Κατα τ'αλλα ολα καλα και περιμενω να με καλεσεις σ/κ για βιζιτα να παρω και κανα τσουρεκι.
adieu
Γράψε ένα σχόλιο: