ζωή περηφάνεια

Κανείς δεν νοιάζεται

Παρασκευή 30 Απριλίου 201020:09Voltsek

Ένα από τα κριτήρια που έχουμε στην ζωή μας για το τι θα κάνουμε ή το τι θα πούμε είναι η γνώμη των άλλων για εμάς. Μας νοιάζει τόσο πολύ το τι σκέφτεται ο κόσμος για μας και τη γνώμη θα σχηματίσουν που μερικές φορές αποφεύγουμε να κάνουμε πράγματα που απολαμβάνουμε ή ακόμα και να προσποιούμαστε πως είμαστε κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είμαστε. Ειδικά στους gay και τις λεσβίες αυτό ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Είναι λάθος βέβαια, γενικά μιλώντας, να εμποδίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό να εκφράζεται ελευθέρα, υπό τον φόβο ότι μπορεί να δεχτούμε άσχημη κριτική ή να γίνουμε αντικείμενο κοροϊδίας.

Ασφαλώς δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει η γνώμη των άλλω αλλά να ζούμε απλά την ζωή μας. Όσο καλό όμως και να ακούγεται αυτό, είναι λίγο ουτοπικό εφόσον ζούμε σε μία κοινωνία που βασίζεται στην αλληλεπίδραση των μελών της. Δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για την οικογενειά μας, ούτε να μην λάβουμε υπόψην τις ζημιές που μπορεί να κάνει η απόλυτη ελευθερία κινήσεων που ονειρευόμαστε, στον επαγγελματικό τομέα. Οπότε τι κάνουμε; Συμβιβαζόμαστε και συμπεριφερόμαστε όπως είναι κοινωνικά αποδεκτό, αποφεύγοντας οτιδήποτε τραβηγμένο και ασυνήθιστο;

Παρακολούθησα πριν μερικούς μήνες μία πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία, στα πλαίσια μίας επαγγελματικής εκδήλωσης. Μαζί με πολλά αλλά, η ομιλήτρια ανέπτυξε ένα θέμα που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "Κανείς δεν νοιάζεται για ότι κάνεις". Ήταν πολύ χρήσιμα όλα αυτά που είπε και πιστεύω πως βοήθησαν πολύ κόσμο να αλλάξει κάπως την νοοτροπία του "τι θα πει ο κόσμος". Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι όλα όσα είπε επί λέξεις αλλά κράτησα το βαθύτερο νόημα.

Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μία κοινωνικά αποδεκτή εικόνα και να την διατηρήσουμε. Φοβόμαστε να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν, να απελευθερωθούμε πλήρως, να πάρουμε ρίσκα ή να δράσουμε έξω από τα όρια της συνηθισμένης μας συμπεριφοράς για να μην προκαλέσουμε τον χλευασμό ή την αποξένωση. Φοβόμαστε και ξοδεύουμε μεγάλη ενέργεια για να αποφύγουμε κάθε είδους άσχημη και επίπονη κριτική. Δεν αναπτυσσόμαστε και δεν εξελισσόμαστε απλά για να μην προκαλέσουμε την αντίδραση των γύρω μας.

Νομίζουμε ότι ο κόσμος νοιάζεται για εμάς και για όλα όσα που κάνουμε. ΛΑΘΟΣ! Κανείς δεν νοιάζεται. Στην πραγματικότητα ο κάθε άνθρωπος δεν αφιερώνει ούτε το 1% του χρόνου του για να ασχοληθεί με εμάς. Ο σύγχρονος κόσμος βρίσκεται πλέον σε τόσο γρήγορο ρυθμό που κανείς δεν ασχολείται με λεπτομέρειες. Ίσως ακούγεται κάπως σκληρό αλλά έτσι είναι. Με εξαίρεση ίσως την οικογένεια και τα πολύ στενά σε μας πρόσωπα, όλοι οι υπόλοιποι αδιαφορούν. Τραβάμε την προσοχή τους μόνο για όσο υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ μας και μετά μας ξεχνούν. Θα θέλαμε ίσως να νιώθουμε ότι έχουμε μεγαλύτερο αντίκτυπο αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πίστεψε με, κανείς δεν θα χάσει τον ύπνο του εξαιτίας της εικόνας που έχει για σένα. Είμαστε απλά άλλη μία κουκίδα στον καμβά της κοινωνίας. Τίποτα ιδιαίτερο, τίποτα ξεχωριστό.

Οπότε το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να εκφραζόμαστε ελευθερα, απαλλαγμένοι από το βάρος της κριτικής. Κι αν κάποιοι ασχολούνται μαζί μας, μπορούμε απλά να αδιαφορήσουμε.

Ισως σε ενδιαφερουν

8 σχόλια

  1. Θεικο ποστ! Πραγματικα με αυτη την αποψη ζω εδω και πολυ καιρο και πραγματικα με εχει απελευθερωσει. Κανεις δεν νοιαζεται για τον αλλον....ακομη και ο,τι σκεφτομαστε για αλλους το σκεφτομαστε σε συναρτηση με τη δικη μας ζωη.... Και αν το καλοσκεφτεις αυτη η σκεψη ειναι εξαιρετικα απελευθερωτικη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγω για να νιωσω απελευθερωμενος θελω να κατουρω οπου βρω , να τα κανω στην πορτα σου , να βριζω μπροστα σε μαθητες δημοτικου , να κανω ασεμνες χειρονομιες , να παρκαρω οπου βρω, να κυκλοφορω τσιτσιδος κτλ κτλ ....
    Θα νοιαστει κανεις για μενα ?
    Μην μου πεις οτι θελω ψυχιατρειο δεν μετραει ....lol
    Μην ξεχνας
    1.Η ελευθερια σου σταματα εκει που αρχιζει η δικη μου.
    2.Υπαρχει και η οπτικη ρυπανση .. με καταλαβαινεις?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ena kimeno pou psaxnis poli gia na to vris eno den tha prepe...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μην ξεχνάς ότι γενικά οι άνθρωποι θέλουν να νιώθουν ασφάλεια, και όταν κάποιος νιώσει πως απειλείται, πχ, να ανέβεις ιεραρχικά ενώ αυτός θα μείνει στάσιμος, πιθανότατα να προσπαθήσει να σε "πληγώσει" στο αδύνατό σου σημείο.

    Θες από ζήλεια; κακία; αδυναμία; Δεν ξέρω, πάντως δεν πιστεύω πως υπάρχει λόγος να δίνεις αφορμές για να σε "χτυπούν".

    Και θα μου πεις ... "Τι δηλαδή; Θα πάει να το πει έξω; χέστηκα, και χέστηκαν και οι υπόλοιποι". Οκ, αλλά μην ξεχνάς πως υπάρχει και ο οικογενειακός περίγυρος που μπορεί να μην νιώθει τόσο άνετα για αυτό το θέμα όσο εσύ, και ο Χ - Ψ άνθρωπος που θα ήθελε να συναναστραφεί μαζί σου, να μην το κάνει μόνο και μόνο επειδή έχει επιφυλάξεις, επειδή για σένα είχε ακουστεί κάτι.

    Είναι πολύ λεπτά θέματα όλα αυτά, και ήδη έχω επεκταθεί αρκετά, μου άρεσε πάντως η προσέγγιση που έγραψες :)).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Hfaistiwnas: Καθόλου άδικο δεν έχει.

    Elementstv: Ευχαριστώ πολύ. Είσαι από τους τυχερούς που το εφαρμόζουν στην καθημερινή τους ζωή.

    Ανώνυμος #1: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Είμαστε έξυπνα όντα όμως και μπορούμε να καταλάβουμε πότε κάνουμε κάτι που ενοχλεί τους υπόλοπους. Μην πάμε στα άκρα. Το post άλλωστε δεν μιλούσε γενικά για την ελευθερία αλλά για το κόμπλεξ που έχουμε να στερούμαστε πράγματα που μας δίνουν χαρά απλά επειδή φοβόμαστε μην μας κοροϊδέψουν.

    Ανώνυμος #2: Δεν κατάλαβα τι εννοείς αλλά ευχαριστώ για το σχόλιο.

    DiViNe: Χαίρομαι που σου άρεσε. Το post δεν αναφέρεται μόνο στην ομοφυλοφιλία αλλά και στα μικρά, καθημερινά πράγματα.
    Στην περίπτωση της ομοφυλοφιλίας πρέπει να το συζητήσεις με τους γύρω σου αλλά και πάλι δεν κάνει καλό να περιορίζεις τον εαυτό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε γενικες γραμμες σε παω....
    Ευχαριστω
    Ανωνυμος #1

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψε ένα σχόλιο:

Popular Posts

Κανε την εξεταση

Checkpoint



Φορμα επικοινωνιας