Οι τελευταίες μέρες είναι απλά super. Είναι η καλύτερη περίοδος από τότε που μετακόμισα στην Θεσσαλονίκη. Και αυτό επειδή έχω γνωρίσει κάποια πολύ cool άτομα και περνάμε πολύ καλά μαζί. Είναι εντελώς τρελοκομεία αλλά με την καλή έννοια. Και είναι απίστευτο το πόσο έχουμε ταιριάξει. Και φυσικά ξέρουν για μένα, αυτό πλέον δεν αποτελεί θέμα.
Έχω ακούσει πολλούς να λένε πως δεν πιστευούν στην φιλία. Αρνούμαι να το πιστέψω αυτό. Η οικογένεια και η φιλία είναι οι μόνες αξίες που αν χαθούν στη ζωή θα καταστραφεί ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεις ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει χημεία και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Η ζωή έχει νόημα μόνο αν την μοιράζεσαι με άλλους.
Το Σάββατο το βράδυ, αφού γλεντήσαμε έξω, κοιμήθηκα στο σπίτι των φίλων μου. Είνα δύο αδερφάκια, μία αξιολάτρευτη κοπέλα και ο κούκλος ο αδερφός της, που δυστυχώς δεν το τρίβει το πιπέρι. Anyway, την επόμενη μέρα την πέρασα στο σπίτι τους και γνώρισα και τους γονείς τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως δεν πρόκειται για τους κλασσικούς γονείς, που είναι κρυμμένοι πίσω από ένα πέπλο σοβαροφάνειας και δήθεν καθωσπρεπισμού. Αντιθέτως, ήταν άνθρωποι ζωντανοί, χαμογελαστοί, χαλαροί με την απαραίτητη δόση τρέλας που χρειάζεται ο καθένας μας. Όλοι τους εκπέμπουν θετική ενέργεια και αισιοδοξία. Παρά την ηλικία τους, δεν σκέφτονται συντηρητικά αλλά πολύ απελευθερωμένα. Έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής. Χαίρομαι όταν βλέπω πως κυκλοφορούν τέτοιου είδους άνθρωποι αναμεσά μας. Πραγματικά απόλαυσα κάθε μου στιγμή μαζί τους.
Έχω ακούσει πολλούς να λένε πως δεν πιστευούν στην φιλία. Αρνούμαι να το πιστέψω αυτό. Η οικογένεια και η φιλία είναι οι μόνες αξίες που αν χαθούν στη ζωή θα καταστραφεί ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεις ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει χημεία και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Η ζωή έχει νόημα μόνο αν την μοιράζεσαι με άλλους.
Το Σάββατο το βράδυ, αφού γλεντήσαμε έξω, κοιμήθηκα στο σπίτι των φίλων μου. Είνα δύο αδερφάκια, μία αξιολάτρευτη κοπέλα και ο κούκλος ο αδερφός της, που δυστυχώς δεν το τρίβει το πιπέρι. Anyway, την επόμενη μέρα την πέρασα στο σπίτι τους και γνώρισα και τους γονείς τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως δεν πρόκειται για τους κλασσικούς γονείς, που είναι κρυμμένοι πίσω από ένα πέπλο σοβαροφάνειας και δήθεν καθωσπρεπισμού. Αντιθέτως, ήταν άνθρωποι ζωντανοί, χαμογελαστοί, χαλαροί με την απαραίτητη δόση τρέλας που χρειάζεται ο καθένας μας. Όλοι τους εκπέμπουν θετική ενέργεια και αισιοδοξία. Παρά την ηλικία τους, δεν σκέφτονται συντηρητικά αλλά πολύ απελευθερωμένα. Έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής. Χαίρομαι όταν βλέπω πως κυκλοφορούν τέτοιου είδους άνθρωποι αναμεσά μας. Πραγματικά απόλαυσα κάθε μου στιγμή μαζί τους.
3 σχόλια
χεχεχε μπράβο βρε παιδί! Έτσι καλά να περνάς πάντα! :):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσέχεις όμως!!!!!
μπραβο βρε...παντα να περνας ετσι με τους φιλους γιατι ειναι οτι πιο σημαντικο στη ζωη...
ΑπάντησηΔιαγραφή(ασχετο) αλλα και γω ειχα ανεβει σαβ/κο Θεσσαλονικη και οφειλω να ομολογησω οτι ειναι μαγικη πολη......τεσπα, να σαι παντα καλα!!!!!
Είναι πολύ ωραίο να'χει κανείς τέτοιους φίλους. Πραγματική ευλογία :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε ένα σχόλιο: