Χθες έγραψα για δύο φίλους, που ενώ τα πηγαίναμε μία χαρά, ξαφνικά έγιναν απόμακροι. Σήμερα ο ένας με πήρε τηλέφωνο να πάμε για καφέ και ο άλλος, που μένει μακριά, μου έστειλε ένα μήνυμα, απαντώντας σε κάτι που τον είχα ρωτήσει μέρες πριν. Νομίζω ότι παίζουν με τα νεύρα μου. Τώρα όλα είναι καλά μαζί τους, με τη διαφορά ότι δεν είμαι τόσο ανοιχτός και χαλαρός μαζί τους. Είμαι επιφυλακτικός επειδή δεν ξέρω τι άλλα σκαμπανεβάσματα θα έχει η συμπεριφορά τους.
Αύριο θα πάω στην Κοζάνη. Θέλω στην αλλαγή του χρόνου και την πρωτοχρονιά να είμαι με την οικογενειά μου αλλά με χαλάει που μετά την αλλαγή δεν θα είμαι στην Θεσσαλονίκη για να βγω με την παρέα μου για να το ξημερώσουμε στα bar και στα club της πόλης. Εν τω μεταξύ δεν πήρα χαμπάρι το πότε πέρασαν οι μέρες και φτάσαμε στην παραμονή. Άλλος ένας χρόνος έφυγε. Αλλά τουλάχιστον αυτή η χρονιά, προς το τέλος τουλάχιστον, έκρυβε πολλές ευχάριστες εξελίξεις.
Σήμερα συναντήθηκα με έναν blogger και ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Πήγαμε για καφέ σε ένα πολύ ωραίο μαγαζάκι και μετά πήγαμε στο σπίτι του. Είναι πολύ καλό παιδί και γλυκούλης. Μου αρέσει πολύ και το ίδιο είπε κι εκείνος για μένα οπότε αποφασίσαμε να το προχωρήσουμε κι όπου μας πάει. Αύριοο κι αυτός θα πάει στην πόλη του, καθώς δεν είναι από Θεσσαλονίκη και θα ξαναβρεθούμε σε μερικές μέρες.
Αύριο θα πάω στην Κοζάνη. Θέλω στην αλλαγή του χρόνου και την πρωτοχρονιά να είμαι με την οικογενειά μου αλλά με χαλάει που μετά την αλλαγή δεν θα είμαι στην Θεσσαλονίκη για να βγω με την παρέα μου για να το ξημερώσουμε στα bar και στα club της πόλης. Εν τω μεταξύ δεν πήρα χαμπάρι το πότε πέρασαν οι μέρες και φτάσαμε στην παραμονή. Άλλος ένας χρόνος έφυγε. Αλλά τουλάχιστον αυτή η χρονιά, προς το τέλος τουλάχιστον, έκρυβε πολλές ευχάριστες εξελίξεις.
Το τελευταιο δεκαήμερο ήταν απλά απίστευτο. Ζω τώρα την φοιτητική ζωή. Βόλτες, καφεδάκι και ξενύχτια με φίλους. Ούτε καν στο σπίτι μου δεν κοιμάμαι. Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που έμεινα στο σπίτι για να ηρεμίσω λιγάκι. Άλλωστε πλησιάζει η αλλαγή του χρόνου και μας περιμένει και πάλι μεγάλη κραιπάλη.
Υπήρξε όμως και μία άσχημη εξέλιξη η οποία με στεναχώρησε αρκετά και συνεχίζει ακόμα να τριγυρνά στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Έκανα πολλές γνωριμίες τις τελευταίες μέρες. Ένας από αυτούς ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο. Ήταν τρομερά φιλικός από την αρχή. Αμέσως αρχίσαμε να περνάμε πολύ χρόνο μαζί και υπήρχε μεγάλη οικοιότητα μεταξύ μας. Μοιράστηκε μαζί μου κάποια προσωπικά θέματα. Αυτή η νέα παρουσία μου έδωσε πολύ χαρά. Διευκρινίζω ότι δεν πρόκειται για κάτι ερωτικό, ο τύπος είναι straight αλλά ήξερε για μένα και δεν υπήρχε πρόβλημα και αυτό ήταν άλλο ένα από τα θετικά που είχε.
Κι ενώ όλα κυλούσαν υπερβολικά ωραία, ξαφνικά μια μέρα τον ένιωθα κάπως απόμακρο. Επειδή είναι άτομο που δεν φοβάται να πει αυτό που σκέφτεται, σκέφτηκα να κάνω το ίδιο μαζί του. Έτσι, όταν βρεθήκαμε μόνοι μας τον ρώτησα αν συμβαίνει κάτι. Μου απάντησε ότι όλα είναι κάλά και απλά είχε κάτι να τακτοποιήσει. Αυτό με καθυσήχασε. Την αμέσως επόμενη μέρα όμως τα ίδια και χειρότερα. Ήταν φανερή η αλλαγή στην συμπεριφορά του απέναντι σε όλους. Ειδικά με μένα όμως ήταν ιδιαίτερα ψυχρός, σε σημείο που άρχισε να με εκνευρίζει με αυτά που έκανε κι έλεγε.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει στάση. Δεν νομίζω να έκανα κάτι κακό και αν είναι έτσι, γιατι δε μου το λέει; Αν ήταν από την αρχή έτσι δε θα με πείραζε τόσο. Όμως ξεκινήσαμε τόσο καλά, μέσω σε λίγες μέρες γίναμε κολλητοί και μετά τίποτα. Και δεν είναι ο μόνος. Κι ένας άλλος φίλος, που μένει μακριά βέβαια, ξαφνικά έκοψε κάθε επαφή. Δεν ξέρω γι 'αυτούς, αλλά εμένα μου είναι δύσκολο να ξεκόψω τόσο απλά με κάποιον φίλο μου, ειδικά χωρίς σοβαρό λόγο. Ελπίζω ότι τις επόμενες μέρες θα βελτιωθούν τα πράγματα. Αλλιώς θα μου μείνουν απλά οι λίγες αλλά όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί.
Επίσης αύριο έχω κανονίσει να πάω για καφέ με κάποιον που με βρήκε μέσω του blog και μιλήσαμε στο msn. Φαίνεται καλό κι ενδιαφέρον παιδί. Έχω λίγο αγωνία αλλά είμαι και συγκρατημένος επειδή μέχρι τώρα αυτές οι συναντήσεις δεν οδήγησαν σε κάτι καλό. Ότι είναι να γίνει, θα γίνει.
Υπήρξε όμως και μία άσχημη εξέλιξη η οποία με στεναχώρησε αρκετά και συνεχίζει ακόμα να τριγυρνά στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Έκανα πολλές γνωριμίες τις τελευταίες μέρες. Ένας από αυτούς ήταν ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο. Ήταν τρομερά φιλικός από την αρχή. Αμέσως αρχίσαμε να περνάμε πολύ χρόνο μαζί και υπήρχε μεγάλη οικοιότητα μεταξύ μας. Μοιράστηκε μαζί μου κάποια προσωπικά θέματα. Αυτή η νέα παρουσία μου έδωσε πολύ χαρά. Διευκρινίζω ότι δεν πρόκειται για κάτι ερωτικό, ο τύπος είναι straight αλλά ήξερε για μένα και δεν υπήρχε πρόβλημα και αυτό ήταν άλλο ένα από τα θετικά που είχε.
Κι ενώ όλα κυλούσαν υπερβολικά ωραία, ξαφνικά μια μέρα τον ένιωθα κάπως απόμακρο. Επειδή είναι άτομο που δεν φοβάται να πει αυτό που σκέφτεται, σκέφτηκα να κάνω το ίδιο μαζί του. Έτσι, όταν βρεθήκαμε μόνοι μας τον ρώτησα αν συμβαίνει κάτι. Μου απάντησε ότι όλα είναι κάλά και απλά είχε κάτι να τακτοποιήσει. Αυτό με καθυσήχασε. Την αμέσως επόμενη μέρα όμως τα ίδια και χειρότερα. Ήταν φανερή η αλλαγή στην συμπεριφορά του απέναντι σε όλους. Ειδικά με μένα όμως ήταν ιδιαίτερα ψυχρός, σε σημείο που άρχισε να με εκνευρίζει με αυτά που έκανε κι έλεγε.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι ήταν αυτό που τον έκανε να αλλάξει στάση. Δεν νομίζω να έκανα κάτι κακό και αν είναι έτσι, γιατι δε μου το λέει; Αν ήταν από την αρχή έτσι δε θα με πείραζε τόσο. Όμως ξεκινήσαμε τόσο καλά, μέσω σε λίγες μέρες γίναμε κολλητοί και μετά τίποτα. Και δεν είναι ο μόνος. Κι ένας άλλος φίλος, που μένει μακριά βέβαια, ξαφνικά έκοψε κάθε επαφή. Δεν ξέρω γι 'αυτούς, αλλά εμένα μου είναι δύσκολο να ξεκόψω τόσο απλά με κάποιον φίλο μου, ειδικά χωρίς σοβαρό λόγο. Ελπίζω ότι τις επόμενες μέρες θα βελτιωθούν τα πράγματα. Αλλιώς θα μου μείνουν απλά οι λίγες αλλά όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί.
Επίσης αύριο έχω κανονίσει να πάω για καφέ με κάποιον που με βρήκε μέσω του blog και μιλήσαμε στο msn. Φαίνεται καλό κι ενδιαφέρον παιδί. Έχω λίγο αγωνία αλλά είμαι και συγκρατημένος επειδή μέχρι τώρα αυτές οι συναντήσεις δεν οδήγησαν σε κάτι καλό. Ότι είναι να γίνει, θα γίνει.
Monika - Avatar
Σήμερα, 23 Δεκεμβρίου, είναι τα γενεθλιά μου. Και φέτος θα είναι πολύ ξεχωριστά. Από πέρυσι άλλαξε πολύ η ζωή μου. Διαφορετική πόλη, διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές συνήθειες.
Χτες οι φίλοι μου μου έκαναν έκπληξη και μου πήραν μία τούρτα και έσβησα τα κεράκια. Μου έκαναν δώρο μία υπέροχη μπλούζα και για πλάκα μου πήραν κι ένα γιγάντιο σοκολατένιο πέος. Ήταν σκέτη απόλαυση. Αφού έχω έλλειψη από το κανονικό, τουλάχιστον να αρκεστώ σε αυτό. Σήμερα θα βγούμε για ένα ποτό και την Πέμπτη θα γίνει ο επίσημος εορτασμός από κοινού με μια φίλη που γιορτάζει εκείνη την μέρα. Κλείσαμε σε ένα club και αναμένεται να γίνει χαμός.
Χτες οι φίλοι μου μου έκαναν έκπληξη και μου πήραν μία τούρτα και έσβησα τα κεράκια. Μου έκαναν δώρο μία υπέροχη μπλούζα και για πλάκα μου πήραν κι ένα γιγάντιο σοκολατένιο πέος. Ήταν σκέτη απόλαυση. Αφού έχω έλλειψη από το κανονικό, τουλάχιστον να αρκεστώ σε αυτό. Σήμερα θα βγούμε για ένα ποτό και την Πέμπτη θα γίνει ο επίσημος εορτασμός από κοινού με μια φίλη που γιορτάζει εκείνη την μέρα. Κλείσαμε σε ένα club και αναμένεται να γίνει χαμός.
Αύριο θα πάω στην Κοζάνη μια βόλτα. Χριστούγεννα έρχονται, πρέπει να δω και την οικογενειά μου.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Εύχομαι να είστε όλοι γεροί και ευτυχισμένοι.
Εύχομαι να είστε όλοι γεροί και ευτυχισμένοι.
Αυτό το post έγινε με καθυστέρηση δύο εβδομάδων καθώς ενδιάμεσα συνέβησαν διάφορα σημαντικότερα γεγονότα. Πρόκειται για την πρώτη μου σεξουαλική εμπειρία στην Θεσσαλονίκη.
Εντελώς τυχαία μια μέρα καθώς σερφάριζα στο internet, ακούστηκε ο γνώριμος ήχος του msn. Κάποιος μου είχε στείλει μήνυμα. Ήταν ο Α. 17 χρονών. Εϊχαμε ξαναμιλήσει στα μέσα του καλοκαιριού αλλά εγώ δε το θυμόμουν. Μου είπε όταν τύχει να είμαι Θεσσαλονίκη, να τον ειδοποιήσω. Ξαφνιάστηκε όταν του είπα ότι μένω εδώ μόνιμα τους τελευταίους δύο μήνες.
Ο Α. μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε καμία σεξουαλική εμπειρία. Συμπτωματικά, μένουμε και στην ίδια περιοχή. Βέβαια χρειάστηκε πολύ ώρα μέχρι να πάρει την απόφαση να έρθει. Δίσταζε και ήταν λογικό. Τελικά δώσαμε ένα ραντεβού και πήγαμε σπίτι μου. Είχε πολύ άγχος και ήταν τρομερά ντροπαλός αλλά επειδή κι εγώ κάπως έτσι ήμουν, τον καταλάβαινα.
Υπήρχε αμηχανία στην αρχή αλλά μετά το στάδιο της γνωριμίας, χαλαρώσαμε και οι δύο. Δεν ολοκληρώσαμε αλλά του έδωσα κάτι να θυμάται!!! Ήταν καλό και ωραίο παιδί αλλά δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Ήταν πολύ μικρός για τα γούστα μου. Επιπλέον δεν μπορώ να είμαι με κάποιον που τώρα ανακαλύπτει τις προτιμήσεις του και είναι μπερδεμένος. Εγώ ξέρω τι θέλω και το ίδιο πρέπει να ισχύει και με τον άλλον. Πάντως δεν ήταν καθόλου άσχημο.
Εντελώς τυχαία μια μέρα καθώς σερφάριζα στο internet, ακούστηκε ο γνώριμος ήχος του msn. Κάποιος μου είχε στείλει μήνυμα. Ήταν ο Α. 17 χρονών. Εϊχαμε ξαναμιλήσει στα μέσα του καλοκαιριού αλλά εγώ δε το θυμόμουν. Μου είπε όταν τύχει να είμαι Θεσσαλονίκη, να τον ειδοποιήσω. Ξαφνιάστηκε όταν του είπα ότι μένω εδώ μόνιμα τους τελευταίους δύο μήνες.
Ο Α. μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε καμία σεξουαλική εμπειρία. Συμπτωματικά, μένουμε και στην ίδια περιοχή. Βέβαια χρειάστηκε πολύ ώρα μέχρι να πάρει την απόφαση να έρθει. Δίσταζε και ήταν λογικό. Τελικά δώσαμε ένα ραντεβού και πήγαμε σπίτι μου. Είχε πολύ άγχος και ήταν τρομερά ντροπαλός αλλά επειδή κι εγώ κάπως έτσι ήμουν, τον καταλάβαινα.
Υπήρχε αμηχανία στην αρχή αλλά μετά το στάδιο της γνωριμίας, χαλαρώσαμε και οι δύο. Δεν ολοκληρώσαμε αλλά του έδωσα κάτι να θυμάται!!! Ήταν καλό και ωραίο παιδί αλλά δεν ήταν αυτό που έψαχνα. Ήταν πολύ μικρός για τα γούστα μου. Επιπλέον δεν μπορώ να είμαι με κάποιον που τώρα ανακαλύπτει τις προτιμήσεις του και είναι μπερδεμένος. Εγώ ξέρω τι θέλω και το ίδιο πρέπει να ισχύει και με τον άλλον. Πάντως δεν ήταν καθόλου άσχημο.
Οι τελευταίες μέρες είναι απλά super. Είναι η καλύτερη περίοδος από τότε που μετακόμισα στην Θεσσαλονίκη. Και αυτό επειδή έχω γνωρίσει κάποια πολύ cool άτομα και περνάμε πολύ καλά μαζί. Είναι εντελώς τρελοκομεία αλλά με την καλή έννοια. Και είναι απίστευτο το πόσο έχουμε ταιριάξει. Και φυσικά ξέρουν για μένα, αυτό πλέον δεν αποτελεί θέμα.
Έχω ακούσει πολλούς να λένε πως δεν πιστευούν στην φιλία. Αρνούμαι να το πιστέψω αυτό. Η οικογένεια και η φιλία είναι οι μόνες αξίες που αν χαθούν στη ζωή θα καταστραφεί ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεις ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει χημεία και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Η ζωή έχει νόημα μόνο αν την μοιράζεσαι με άλλους.
Το Σάββατο το βράδυ, αφού γλεντήσαμε έξω, κοιμήθηκα στο σπίτι των φίλων μου. Είνα δύο αδερφάκια, μία αξιολάτρευτη κοπέλα και ο κούκλος ο αδερφός της, που δυστυχώς δεν το τρίβει το πιπέρι. Anyway, την επόμενη μέρα την πέρασα στο σπίτι τους και γνώρισα και τους γονείς τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως δεν πρόκειται για τους κλασσικούς γονείς, που είναι κρυμμένοι πίσω από ένα πέπλο σοβαροφάνειας και δήθεν καθωσπρεπισμού. Αντιθέτως, ήταν άνθρωποι ζωντανοί, χαμογελαστοί, χαλαροί με την απαραίτητη δόση τρέλας που χρειάζεται ο καθένας μας. Όλοι τους εκπέμπουν θετική ενέργεια και αισιοδοξία. Παρά την ηλικία τους, δεν σκέφτονται συντηρητικά αλλά πολύ απελευθερωμένα. Έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής. Χαίρομαι όταν βλέπω πως κυκλοφορούν τέτοιου είδους άνθρωποι αναμεσά μας. Πραγματικά απόλαυσα κάθε μου στιγμή μαζί τους.
Έχω ακούσει πολλούς να λένε πως δεν πιστευούν στην φιλία. Αρνούμαι να το πιστέψω αυτό. Η οικογένεια και η φιλία είναι οι μόνες αξίες που αν χαθούν στη ζωή θα καταστραφεί ο κόσμος. Είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεις ανθρώπους με τους οποίους υπάρχει χημεία και καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Η ζωή έχει νόημα μόνο αν την μοιράζεσαι με άλλους.
Το Σάββατο το βράδυ, αφού γλεντήσαμε έξω, κοιμήθηκα στο σπίτι των φίλων μου. Είνα δύο αδερφάκια, μία αξιολάτρευτη κοπέλα και ο κούκλος ο αδερφός της, που δυστυχώς δεν το τρίβει το πιπέρι. Anyway, την επόμενη μέρα την πέρασα στο σπίτι τους και γνώρισα και τους γονείς τους. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν πως δεν πρόκειται για τους κλασσικούς γονείς, που είναι κρυμμένοι πίσω από ένα πέπλο σοβαροφάνειας και δήθεν καθωσπρεπισμού. Αντιθέτως, ήταν άνθρωποι ζωντανοί, χαμογελαστοί, χαλαροί με την απαραίτητη δόση τρέλας που χρειάζεται ο καθένας μας. Όλοι τους εκπέμπουν θετική ενέργεια και αισιοδοξία. Παρά την ηλικία τους, δεν σκέφτονται συντηρητικά αλλά πολύ απελευθερωμένα. Έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής. Χαίρομαι όταν βλέπω πως κυκλοφορούν τέτοιου είδους άνθρωποι αναμεσά μας. Πραγματικά απόλαυσα κάθε μου στιγμή μαζί τους.
Τις τελευταίες μέρες ζούμε μία απίστευτη κατάσταση. Και όλα άρχισαν με την δολοφονία του μικρού Αλέξη από τον σκατόμπατσο. Με έχει επηρεάσει πολύ αυτή η κατάσταση. Τα γεγονότα αυτά με κάνουν να βλέπω αλλιώς τη ζωή. Σήμερα το απόγευμα άκουσα ξαφνικά φωνές. Ήταν από μια πορεία, η οποία περνούσε κοντά από το σπίτι μου. Αμέσως ντύθηκα και βγήκα έξω. Έγινα ένα με το πλήθος και συνέχισα κι εγώ μαζί μέχρι το τέλος της πορείας. Όλες αυτές τις μέρες παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην τηλεόραση.
Έκανα μία μεγάλη βόλτα χτες στην Θεσσαλονίκη, για να δω τις ζημιές που είχαν προξενήσει οι κουκουλοφόροι. Πραγματικά ήταν μεγάλο το μέγεθος των καταστροφών. Σπασμένες τζαμαρίες και ΑΤΜ παντού, καμμένες τράπεζες, συνθήματα γραμμένα με spray σε πολλά σημεία. Ήταν φανερό ότι τα άτομα αυτά επέλεγαν τους στόχους τους. Χτυπούσαν τράπεζες και επώνυμα μαγαζιά και όχι μικρές επιχειρήσεις τυχαίων ανθρώπων.
Η αλήθεια είναι ότι δεν στεναχωρήθηκα αντικρύζοντας αυτό το θέαμα αλλά το ευχαριστήθηκα. Από μέσα μου χαμογελούσα κάθε φορά που έβλεπα ένα κατεστραμένο μαγαζί. Πείτε με αναρχικό, ανήθικο ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητο αυτό. Καλές οι ειρηνικές πορείες αλλά δεν τραβούν το ενδιαφέρον που πρέπει. Καλώς ή κακώς μόνο αν τα κάνεις γυαλιά καρφιά σου δίνουν σημασία. Πρέπει να καταλάβουν επιτέλους οι υπεύθυνοι ότι η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Πρέπει να φτάσουμε στο μηδέν για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα.
Οι μπάτσοι είναι πραγματικά ένα θλιβερό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να μάθουν να συμπεριφέρονται σωστά και όχι σαν αγριάνθρωποι κάνοντας κακή χρήση της εξουσίας που έχουν. Όσο για την απολογιά του ειδικού φρουρού, στην οποία επιτίθεται στο θύμα, δεν χρειάζονται λόγια. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένα διαταραγμένο άνθρωπο. Και τώρα έχουμε και τον μαλάκα τον Κούγια να υπερασπίζεται τον δολοφόνο. Θέλουν κρέμασμα και οι δύο.
Δεν πρέπει όμως να ξεφεύγουμε από το θέμα. Να μην αφήσουμε τους βανδαλισμούς και τις φασαρίες να μας αποσπάσουν την προσοχή από το αληθινό έγκλημα. Την δολοφονία του Αλέξη. Πρέπει από όλα αυτά τα γεγονότα να βγει κάτι καλό, να μας μείνει κάτι.
Αλέξη ελπίζω εκεί που είσαι να βρεις την γαλήνη...
Θέλω να κάνω κάτι ουσιαστικό, να δείξω κι εγώ την πίκρα μου για τον άδικο χαμό ενός αθώου παιδιού. Θελω να δείξω την αντιθεσή μου στην άθλια κατάσταση της Ελλάδας. Μιας χώρας που κάποτε αποτελούσε λαμπρό παράδειγμα και τώρα είναι απλά τριτοκοσμική. Ήταν καιρός να ξεσηκωθεί ο κόσμος. Οι ζωές μας πάνε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο. Ανήκουμε σε μία γενιά που το μέλλον της φαντάζει όλο και χειρότερο.
Έκανα μία μεγάλη βόλτα χτες στην Θεσσαλονίκη, για να δω τις ζημιές που είχαν προξενήσει οι κουκουλοφόροι. Πραγματικά ήταν μεγάλο το μέγεθος των καταστροφών. Σπασμένες τζαμαρίες και ΑΤΜ παντού, καμμένες τράπεζες, συνθήματα γραμμένα με spray σε πολλά σημεία. Ήταν φανερό ότι τα άτομα αυτά επέλεγαν τους στόχους τους. Χτυπούσαν τράπεζες και επώνυμα μαγαζιά και όχι μικρές επιχειρήσεις τυχαίων ανθρώπων.
Η αλήθεια είναι ότι δεν στεναχωρήθηκα αντικρύζοντας αυτό το θέαμα αλλά το ευχαριστήθηκα. Από μέσα μου χαμογελούσα κάθε φορά που έβλεπα ένα κατεστραμένο μαγαζί. Πείτε με αναρχικό, ανήθικο ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητο αυτό. Καλές οι ειρηνικές πορείες αλλά δεν τραβούν το ενδιαφέρον που πρέπει. Καλώς ή κακώς μόνο αν τα κάνεις γυαλιά καρφιά σου δίνουν σημασία. Πρέπει να καταλάβουν επιτέλους οι υπεύθυνοι ότι η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Πρέπει να φτάσουμε στο μηδέν για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα.
Οι μπάτσοι είναι πραγματικά ένα θλιβερό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Πρέπει να μάθουν να συμπεριφέρονται σωστά και όχι σαν αγριάνθρωποι κάνοντας κακή χρήση της εξουσίας που έχουν. Όσο για την απολογιά του ειδικού φρουρού, στην οποία επιτίθεται στο θύμα, δεν χρειάζονται λόγια. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένα διαταραγμένο άνθρωπο. Και τώρα έχουμε και τον μαλάκα τον Κούγια να υπερασπίζεται τον δολοφόνο. Θέλουν κρέμασμα και οι δύο.
Δεν πρέπει όμως να ξεφεύγουμε από το θέμα. Να μην αφήσουμε τους βανδαλισμούς και τις φασαρίες να μας αποσπάσουν την προσοχή από το αληθινό έγκλημα. Την δολοφονία του Αλέξη. Πρέπει από όλα αυτά τα γεγονότα να βγει κάτι καλό, να μας μείνει κάτι.
Αλέξη ελπίζω εκεί που είσαι να βρεις την γαλήνη...
