Χτες, για άλλη μια φορά πήγα για μια συνέντευξη στη Θεσσαλονίκη (κι έχω άλλη μία την Πέμπτη), μπας και γίνει το θαύμα επιτέλους και με πάρουν. Παραλίγο να το χάσω το ραντεβού επειδή έβαλα λάθος ώρα στο ξυπνητήρι του κινητού. Πήγα στο ραντεβού, όλα ομαλά εξελίχθησαν, θα δούμε τι θα γίνει... Και η υπερβολική ζέστη δεν έκανε καθόλου εύκολη τη μετακίνηση μου μέσα στην πόλη.
Μιας και ήμουν εκεί πήρα τηλ κάτι φιλαράκια μου από το στρατό που είναι Θεσ/νίκη. Αλλά οι 2 δούλευαν κι ένας άλλος ήταν εκτός. Έκανα τις γύρες μου και πήγα να τσιμπήσω κάτι επειδή με είχε κόψει η πείνα και πήγα στη στάση για τα κτελ για να φύγω. Τελευταία στιγμή με πήρε τηλ. ένας απ' τους φίλους μου για να βρεθούμε, μόλις είχε σχολάσει.
Ήρθε με πήρε, πήγαμε μαζί σε μια δουλειά που είχε, βρεθήκαμε και με την κοπέλα του & πηγαμε για καφέ σε ένα πολύ χλιδάτο μαγαζί. Μου άρεσε τρομερά, αυτά είναι του επιπέδου μου. Μετά πήγα βρήκα τον άλλον φίλο μου, τον gay από το στρατό, που έχω αναφέρει σε άλλο post. Καθίσαμε στην πλατεία αριστοτέλους και είπαμε τα νέα μας, κουτσομπολέψαμε μέχρι που ήρθε η ώρα να φύγω, με το τελευταίο, στις 10.
Πέρασα πολύ ωραία χθες. Ήταν μία όμορφη, διαφορετική, γεμάτη μέρα, από εκείνες που όταν τελειώνουν έχεις ένα τεράστιο χαμόγελο. Το είχα ανάγκη αυτό, μου τόνωσε την διάθεση, επειδή τώρα τελευταία δεν ήμουν και στα καλυτερά μου.
Και όλο αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλούς & πραγματικούς φίλους. Φίλους που σε καταλαβαίνουν, που παιρνάς καλά μαζί τους αλλά που μπορείτε να πείτε και μια σοβαρή κουβέντα. Και μόνο που τους είδα, χάρηκα πάρα πολύ. Δεν κάναμε κάτι ιδιαίτερο, μόνο το ότι ήμασταν μαζί, μας έδινε ευχαρίστηση. Ο ένας είναι κι αυτός gay και ο άλλος ξέρει για μένα οπότε δεν χρειάζεται να κρύβομαι. Είμαι ο εαυτός μου, άνετος. Ένα από τους λόγους που θέλω να πάω στη Θεσ. τόσο πολύ είναι που θα τους έχω κοντά μου.
Αλλά μόλις φύγω, όλα θα αλλάξουν...ελπίζω...
Μιας και ήμουν εκεί πήρα τηλ κάτι φιλαράκια μου από το στρατό που είναι Θεσ/νίκη. Αλλά οι 2 δούλευαν κι ένας άλλος ήταν εκτός. Έκανα τις γύρες μου και πήγα να τσιμπήσω κάτι επειδή με είχε κόψει η πείνα και πήγα στη στάση για τα κτελ για να φύγω. Τελευταία στιγμή με πήρε τηλ. ένας απ' τους φίλους μου για να βρεθούμε, μόλις είχε σχολάσει.
Ήρθε με πήρε, πήγαμε μαζί σε μια δουλειά που είχε, βρεθήκαμε και με την κοπέλα του & πηγαμε για καφέ σε ένα πολύ χλιδάτο μαγαζί. Μου άρεσε τρομερά, αυτά είναι του επιπέδου μου. Μετά πήγα βρήκα τον άλλον φίλο μου, τον gay από το στρατό, που έχω αναφέρει σε άλλο post. Καθίσαμε στην πλατεία αριστοτέλους και είπαμε τα νέα μας, κουτσομπολέψαμε μέχρι που ήρθε η ώρα να φύγω, με το τελευταίο, στις 10.
Πέρασα πολύ ωραία χθες. Ήταν μία όμορφη, διαφορετική, γεμάτη μέρα, από εκείνες που όταν τελειώνουν έχεις ένα τεράστιο χαμόγελο. Το είχα ανάγκη αυτό, μου τόνωσε την διάθεση, επειδή τώρα τελευταία δεν ήμουν και στα καλυτερά μου.
Και όλο αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικό είναι να έχεις καλούς & πραγματικούς φίλους. Φίλους που σε καταλαβαίνουν, που παιρνάς καλά μαζί τους αλλά που μπορείτε να πείτε και μια σοβαρή κουβέντα. Και μόνο που τους είδα, χάρηκα πάρα πολύ. Δεν κάναμε κάτι ιδιαίτερο, μόνο το ότι ήμασταν μαζί, μας έδινε ευχαρίστηση. Ο ένας είναι κι αυτός gay και ο άλλος ξέρει για μένα οπότε δεν χρειάζεται να κρύβομαι. Είμαι ο εαυτός μου, άνετος. Ένα από τους λόγους που θέλω να πάω στη Θεσ. τόσο πολύ είναι που θα τους έχω κοντά μου.
Δυστυχώς με τους φίλους μου εδώ, εκτός από τον κολλητό μου που είμαστε σαν αδέρφια, και που έχει φύγει για το καλοκαίρι, δεν υπάρχει αυτή η χημεία και μερικές φορές τους νιώθω τόσο μακριά... Γι αυτό και μου την έχει δώσει. Δεν φτάνει που δεν έχω γκόμενο, υπάρχει και αυτό το χάσμα με τους φίλους μου.Είναι τόσο διαφορετικοι αυτόι εδώ με τους εκεί φίλους μου.
Αλλά μόλις φύγω, όλα θα αλλάξουν...ελπίζω...
8 σχόλια
Ax πόσο σε καταλαβαίνω φίλε μου.. περνάμε περίπου τα ίδια.. μη σου πω και τα ίδια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να φύγεις γρήγορα..
Εσένα στη Θεσσαλονίκη εμένα Αθήνα..
Καλή τύχη με τη δουλειά εύχομαι...
Να σου έρθουν όλα όπως τα αξίζεις και τα επιθυμείς εύχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια χαρά κι από εμένα Voltsek. Πιστεύω κι εγώ στη φιλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου δίνει καλύτερη ενέργεια και από τη σχέση σου και μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις τι σημαίνει επικοινωνία.
Εύχομαι να έχει θετική εξέλιξη η συνέντευξη και να μετακομίσεις μόνιμα στη Θεσσαλονίκη! Να νοιώθεις επιτέλους άνετα με τους φίλους σου που σε αγαπάνε. Καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακρια απο τους ανθρωπους με τους οποιος εχεις χασματα
ΑπάντησηΔιαγραφήδε γεφυρωνονται ποτε
σίγουρα παίζει ρόλο και η πόλη. δεν νιώθεις άνετα σε μια μικρή επαρχιακή πόλη και κατά συνέπεια νιώθεις και τους φίλους σου σε απόσταση. εάν το πρόβλημα είναι μόνο εκεί σου εύχομαι να βρεις σύντομα μια δουλειά θεσσαλονίκη και να αναπνεύσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε και τη Πέμπτη θα σκίσεις (μόνο μη τα μπερδέψεις με το ξυπνητήρι πάλι!!) και σύντομα σε βλέπω Θεσ/νίκη!
ΑπάντησηΔιαγραφήευτυχως που υπαρχουν και οι φιλοι, οι πραγματικοι φιλοι, γιατι χωρις αυτους δεν ξερω τι θα καναμε....αιντε και καλη επιτυχια με την συνεντευξη.θα σκισεις!!!!η Θεσ/κη σε περιμενει......
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε ένα σχόλιο: