Οι περισσότεροι gay είναι μέσα στην ντουλάπα. Δεν μιλάνε σε κανέναν για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό και πολλές φορές δεν το αποδέχονται ούτε οι ίδιοι μέσα τους. Είναι μεγάλο το τίμημα ισχυρίζονται. Φόβούνται μήπως τους παρατήσουν οι φίλοι τους, η απαξίωση από την οικογένεια, η ντροπή που θα αντιμετωπίσουν, ο κίνδυνος της απόλυσης στη δουλειά και όλα τα σχετικά. Κι όλα αυτά ισχύουν βέβαια.
Όμως υπάρχει και το τίμημα του να κρύβεσαι το οποίο είναι εξίσου ψυχοφθόρο. Πρέπει να ζεις μια ζωή μέσα στο φόβο και την αγωνία μήπως μάθουν για σένα. Θα πρέπει να καταπιέζεις τον εαυτό σου, θα πρέπει να πνίγεις αυτά που θέλεις, αυτά που χρειάζεσαι και αυτά που νιώθεις και να προσαρμόζεις τη ζωή σου σύμφωνα με αυτά που οι άλλοι θεωρούν σωστά. Κι αν γνωρίσεις κάποιον, θα πρέπει να κρύβετε τα αισθήματα σας, σαν να κάνετε το χειρότερο έγκλημα. Μια ζωή θα προσποιείσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Κι αυτό σε κάποιο σημείο θα σε καταρακώσει ψυχικά. Και στην τελική αν οι φίλοι σου σε απορρίψουν απλά και μόνο επειδή είσαι gay, τότε δεν αξίζουν την φιλία σου και αγάπη σου.
Νομίζω ότι εμείς οι ίδιοι, ως gay, αναπτύσουμε την λογική της καταστροφολογίας. Πλέον, αν και σαν χώρα είμαστε γενικά αρκετά οπισθοδρομικοί, το να είναι κάποιος gay, δεν θεωρείται τόσο τρομερό. Ο κόσμος είναι πιο ανοιχτόμυαλος απ' ότι πριν 20 και 50 χρόνια. Εμείς το κάνουμε μεγάλο θέμα. Εγώ εχώ αποκαλύψει την σεξουαλική μου ταυτότητα σε αρκετά άτομα και κανένας δεν είχε άσχημη αντίδραση. Ξαφνίαστηκαν φυσικά, αλλά όλα είναι μια χαρά, το δέχτηκαν και πήγαμε παρακάτω. Συνεχίζουμε να είμαστε φίλοι, τίποτα δεν άλλαξε, εκτός από το γεγονός ότι έχω κάποιον να μιλάω.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι και σαν τον Βαλλιανάτο, όμως είμαι άνετος με την σεξουαλικότητα μου και δεν σκοπεύω να αφήσω κανέναν να με κάνει να νιώσω άσχημα γι'αυτό. Σκοπεύω μάλιστα σιγά σιγά να κάνω το coming out σε κοντινά μου πρόσωπα που δεν ξέρουν για μένα. Όλη αυτή η περιθωριοποίηση και ο ρατσισμός μου την έχει δώσει στα νεύρα και νιώθω αρκετά έτοιμος για μια επανάσταση.
Όμως υπάρχει και το τίμημα του να κρύβεσαι το οποίο είναι εξίσου ψυχοφθόρο. Πρέπει να ζεις μια ζωή μέσα στο φόβο και την αγωνία μήπως μάθουν για σένα. Θα πρέπει να καταπιέζεις τον εαυτό σου, θα πρέπει να πνίγεις αυτά που θέλεις, αυτά που χρειάζεσαι και αυτά που νιώθεις και να προσαρμόζεις τη ζωή σου σύμφωνα με αυτά που οι άλλοι θεωρούν σωστά. Κι αν γνωρίσεις κάποιον, θα πρέπει να κρύβετε τα αισθήματα σας, σαν να κάνετε το χειρότερο έγκλημα. Μια ζωή θα προσποιείσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι. Κι αυτό σε κάποιο σημείο θα σε καταρακώσει ψυχικά. Και στην τελική αν οι φίλοι σου σε απορρίψουν απλά και μόνο επειδή είσαι gay, τότε δεν αξίζουν την φιλία σου και αγάπη σου.
Νομίζω ότι εμείς οι ίδιοι, ως gay, αναπτύσουμε την λογική της καταστροφολογίας. Πλέον, αν και σαν χώρα είμαστε γενικά αρκετά οπισθοδρομικοί, το να είναι κάποιος gay, δεν θεωρείται τόσο τρομερό. Ο κόσμος είναι πιο ανοιχτόμυαλος απ' ότι πριν 20 και 50 χρόνια. Εμείς το κάνουμε μεγάλο θέμα. Εγώ εχώ αποκαλύψει την σεξουαλική μου ταυτότητα σε αρκετά άτομα και κανένας δεν είχε άσχημη αντίδραση. Ξαφνίαστηκαν φυσικά, αλλά όλα είναι μια χαρά, το δέχτηκαν και πήγαμε παρακάτω. Συνεχίζουμε να είμαστε φίλοι, τίποτα δεν άλλαξε, εκτός από το γεγονός ότι έχω κάποιον να μιλάω.
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι και σαν τον Βαλλιανάτο, όμως είμαι άνετος με την σεξουαλικότητα μου και δεν σκοπεύω να αφήσω κανέναν να με κάνει να νιώσω άσχημα γι'αυτό. Σκοπεύω μάλιστα σιγά σιγά να κάνω το coming out σε κοντινά μου πρόσωπα που δεν ξέρουν για μένα. Όλη αυτή η περιθωριοποίηση και ο ρατσισμός μου την έχει δώσει στα νεύρα και νιώθω αρκετά έτοιμος για μια επανάσταση.
13 σχόλια
κοιτά ο καθένας το χειρίζεται σύμφωνα με το πώς έχει μεγαλώσει. το περιβάλλον του παίζει ρόλο στο αν και στο πότε θα εκδηλωθεί. το πιο μεγάλο ρόλο στο να αποδεχτείς τον εαυτό σου παίζει επίσης το να ζήσει κανείς μόνος του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είσαι έτοιμος να το κάνεις. Μην ενθουσιαστείς μόνο με την ιδέα του coming out, πάρεις φόρα και σου γυρίσει μπούμερανγκ. Με προσοχή. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο κοινωνικό περιβάλλον και την ίδια αντιμετώπιση για το θέμα. Μια καχυποψία υπάρχει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε με το καλό...Κι αν δεν πάνε όλα "καλά", προχωράμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν δεν πάνε όλα καλά, προχωράμε όπως πολύ σωστά λέει και η queerdom :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βγάλε αν θες αυτό το πράγμα με τα γραμματάκια που πρέπει να συμπληρώνουμε γιατί είναι πολύ σπαστικό και κολλάει συνέχεια :-)
Kαι καλα θα κανεις, αν δε το μαθουν οι δικοι σου ανθρωποι ποτε δεν θα τα εχεις καλα με τον εαυτο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αληθεια ειναι οτι μπορει να μην εχεις και καλη ατιμετωπιση, αυτο που τρεμουν ολοι, αλλα ακομη κι ετσι να ειναι μακροπροθεσμα και παλι εσυ θα βγεις κερδισμενος. Απο καθε αποψη.
Αυτό που περιγράφεις είναι πολύ σωστό αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Υπάρχουν λίγοι κολλημένοι που δε θα το δεχτούν όσος χρόνος κι αν περάσει από τη στιγμή που θα τους το πεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ προσωπικά είμαι της λογικής ότι μπορείς να το λες χωρίς να σε νοιάζει σε άτομα από τα οποία δεν εξαρτάσαι.
Με τους άλλους είναι ρίσκο που ο καθένας καλείται να αξιολογήσει αν αξίζει τον κόπο να πάρει :)
Στους κοντινούς μας έχεις τη μεγαλύτερη αξία, και εκεί είναι το πραγματικό τεστ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε, πάω να εγκαινιάω ένα κανάλι που δεν έχει 2-3 μέρες που κανε το coming out του, το MET.tv
Λες: "Εγώ έχω αποκαλύψει την σεξουαλική μου ταυτότητα σε αρκετά άτομα και κανένας δεν είχε άσχημη αντίδραση. "
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι είναι πολύ εύκολο να κάνεις coming out σε κοντινούς φίλους. Για δοκίμασε όμως να το πεις στους γονείς σου, σε γνωστούς που έχουν ήδη οικογένεια, στη δουλειά σου (ειδικά αν είσαι στον στρατό). Τότε τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Είμαστε ακόμα ΠΟΛΥ πίσω. Η λίγη πρόοδος σε αυτόν τον τομέα για μένα δεν είναι πρόοδος ακριβώς επειδή είναι τόσο μικρή.
ego to leo ekei pou axizei...se atoma pou ektimo kai 8elo opos xero ta pada gia autous etsi kai` ego na boro na moirazomai mazi tous ta pada...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Coming Out λοιπόν! Καλή δύναμη, και μη το βάλεις κάτω αν συναντήσεις αντιδράσεις. Μές το πρόγραμμα είναι κι αυτές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα καλά να πάνε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μπράβο!
Ρεεεε συυυυ σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι με πιάσαν τα διαόλια μου πριν λίγους μήνες και κάθε 1 μήνα το ξεστόμιζα σε κάποιο φιλαράκι!
Πλέον το ξέρει η αδερφή μου και κάμποσοι φίλοι!
Και όλα καλά! :)
(τώρα μένει να το ζήσω κι όλας :Ρ)
Με το καλό!!! :)
"Όλη αυτή η περιθωριοποίηση και ο ρατσισμός μου την έχει δώσει στα νεύρα και νιώθω αρκετά έτοιμος για μια επανάσταση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...
Γράψε ένα σχόλιο: