Μπήκε ο Σεπτέμβριος. Τελείωσε τυπικά το φετινό καλοκαίρι και σιγά σιγά η ζωή επιστρέφει στην κανονική της ροή. Προσωπικά βέβαια, δεν αλλάζει τίποτα καθώς δεν έκανα κάτι το διαφορετικό. Δεν πήγα διακοπές, εκτός από κάποιες σύντομες αποδράσεις. Μάλιστα, φέτος έκανα τα λιγότερα μπάνια στη θάλασσα από κάθε άλλη χρονιά, μόλις τρία! Κανονικά θα έπρεπε να νιώθω χάλια και να βυθίζομαι στη μιζέρια. Κάτι άλλο όμως, σπουδαίο προέκυψε, πολύ πιο σημαντικό από τις καλοκαιρινές διακοπές. Μία καινούργια γνωριμία, στα τέλη Ιουλίου, η οποία μέχρι τώρα εξελίσσεται πολύ όμορφα.
Μετά το φιάσκο της προηγούμενης σχέσης και περίπου ένα εξάμηνο σχεδόν ολικής αποχής από τη φάση των γνωριμιών, που ακολούθησε, επιτέλους βρέθηκε ένας σωστός άνθρωπος. Ξεκίνησε, πώς αλλιώς, από ένα site γνωριμιών. Επειδή δεν βρισκόμασταν στο ίδιο μέρος, στην αρχή περιοριστήκαμε σε πολύωρες συνομιλίες, γραπτές και αργότερα τηλεφωνικές. Φαινόταν ότι υπήρχε χημεία, όμως καμιά φορά αυτό είναι παγίδα και όταν τελικά γνωρίζεις τον άλλον, ξενερώνεις. Γι αυτό ήταν μεγάλο το άγχος όσο πλησίαζε ο καιρός να τον δω από κοντά. Θα πήγαινα εγώ στο μέρος που ήταν κι έτσι θα το συνδύαζα και ως σύντομη απόδραση.
Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες τώρα, σχεδόν από την πρώτη στιγμή όμως φάνηκε ότι υπήρχε αμοιβαίο ενδιαφέρον. Περάσαμε τρεις πολύ όμορφες μέρες μαζί, ανακαλύπτοντας ο ένας τον άλλον αλλά κάνοντας ταυτόχρονα και τουρισμό, από την πλευρά μου και έτσι υπήρχε αυτό το ανάλαφρο συναίσθημα των διακοπών. Δυστυχώς ήρθε η στιγμή να αποχωρήσω, σύντομα όμως, και με τις εξωτερικές συνθήκες να βοηθάνε, του έκανα έκπληξη και πήγα να τον δω.
Αν και έλεγα δεν θα μπλέξω σε σχέση από απόσταση, η ζωή τα φέρνει έτσι, που σε διαψεύδει. Αν και δεν μιλάμε για την άλλη άκρη του κόσμου, είναι ζόρικο όταν πρέπει να χωρίζουμε γεωγραφικά. Υπάρχει όμως και η θετική πλευρά. Όταν συναντιόμαστε, περνάμε μαζί μέρες και νύχτες ολόκληρες. Έτσι, ενώ από τη μία η απόσταση είναι εμπόδιο, παράλληλα έχουμε προχωρήσει πιο γρήγορα στο θέμα της γνωριμίας, αφού μένουμε στο ίδιο σπίτι επί μέρες.
Μου αρέσει πάρα πολύ. Είναι αυτό που έψαχνα και θέλω να είμαι μαζί του κάθε στιγμή και απ' ότι φαίνεται τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Οπότε δεν με νοιάζει που δεν πήγα διακοπές, δεν με νοιάζει που δεν απέδρασα σε κάποιο νησί ή που δεν πέρασα ατελείωτες ώρες σε μια παραλία. Για μένα, το καλοκαίρι μου είναι εκείνος!
2 σχόλια
Αχχ τι όμορφα που το πες το τελευταιο....όντως δε ξες πως τα φέρνει η ζωή απο τη μια στιγμή στην αλλη μπορείς να βρεθείς κάπου αλλου....μακάρι να πάνε όλα καλά και να απολαύσεις τη κάθε στιγμη ❤❤❤ Διαβάζω το μπλοκ σου απο τα 17 μου είμαι 21 τωρα... Και πιστεύω οτι σου αξίζει κάθε ευτυχία συνέχιζε να εμπνεεις το κόσμο μέσω του μπλοκ σο είναι το πιο καλογραμμενο που έχω διαβάσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Με τιμάει που διαβάζεις το blog μου όλο αυτό το διάστημα. Ελπίζω να σου πάνε κι εσένα όλα όπως τα θέλεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε ένα σχόλιο: