Προχθές συνάντησα τον Σ. για πρώτη φορά μετά τον χωρισμό, πριν δύο εβδομάδες, και δεν ήταν καθόλου ευχάριστο. Όχι επειδή έγινε κάτι κακό αλλά για το εντελώς αντίθετο, δεν έγινε απολύτως τίποτα!
Με τον Σ. είμαστε μέλη σε μία ομάδα, μέσω της οποίας γνωριστήκαμε. Γι αυτό και όταν χωρίσαμε, θέλαμε να είναι εντάξει τα πράγματα μεταξύ μας καθώς θα συνεχίσουμε να βλεπόμαστε στις εβδομαδιαίες συναντήσεις μας.
Στην πρώτη συνάντηση, είχα αγωνία επειδή περίμενα να τον δω και δεν είχα ιδέα πως θα ήταν το κλίμα. Δυστυχώς δεν ήρθε κι έτσι δεν μπόρεσα να πάρω μία εικόνα για το που βρισκόμαστε. Ήθελα να τα πούμε αλλά στο πλαίσιο μίας ουδέτερης συνάντησης. Δεν ήθελα να του στείλω μήνυμα ή οτιδήποτε άλλο ώστε να φανεί ότι επιδιώκω την επικοινωνία. Έπρεπε να το παίξω αδιάφορος.
Η αφορμή ήρθε λίγες μέρες μετά, μέσω ενός τρίτου προσώπου. Μία φίλη, κι αυτή από την ομάδα, θα έκανε μία μάζωξη στο σπίτι της και ανέθεσε σε εμένα να ενημερώσω τον Σ. Οπότε βρήκα την δικαιολογία που χρειαζόμουν. Πράγματι, μέσω facebook, μιλήσαμε και του είπα ότι η τάδε μας κάλεσε στο σπίτι της κτλ. Πριν προλάβω όμως να συνεχίσω την κουβέντα στα δικά μας, με ευχαρίστησε και με καληνύχτισε, χάνοντας έτσι πάλι την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω λίγο τα πράγματα.
Η απάντηση που μου έδωσε για τη μάζωξη δεν ήταν οριστική οπότε θα μου έστελνε την επόμενη μέρα ένα μήνυμα για το τι θα κάνει, το οποίο βέβαια ποτέ δεν έστειλε. Έτσι, τη μέρα που θα μαζευόμασταν τον ρώτησα αν θα έρθει τελικά και μου είπε "όχι". Δεν ήταν η απάντηση που επιθυμούσα. Σε εκείνο το σημείο δεν άντεξα και τον ρώτησα αν έχει σχέση με μένα αλλά το αρνήθηκε. Είπε ότι απλά προτιμούσε να μείνει στο σπίτι. Και πάλι όμως, φάνηκε ότι προσπαθούσε να κλείσει την κουβέντα βιαστικά.
Ώσπου ήρθε η στιγμή για τη δεύτερη συνάντηση της ομάδας, όπου πλέον περίμενα να δω αν έρθει, όχι μόνο για να μιλήσουμε αλλά κι επειδή μου είχε μπει ανεξήγητα, η ιδέα στο μυαλό, ότι θα ξεκόψει και από την ομάδα. Εκείνη τη μέρα όμως, πήρα κι έναν φίλο μου μαζί και είχα ξεχάσει τελείως τον Σ. Όταν μπήκα μέσα στον χώρο και τον είδα, φρίκαρα! Ευτυχώς ήταν γυρισμένος πλάτη και δεν με είδε. Αμέσως βγήκα ξανά έξω με τον φίλο μου για να χαλαρώσω και να μπω ήρεμος μέσα. Πριν μπούμε όμως, βγήκε εκείνος για να μιλήσει στο τηλ και μας είδε ξαφνικά μπροστά του. Το αστείο είναι ότι χαιρέτησε τον φίλο μου, τον οποίο του είχα γνωρίσει όσο ήμασταν μαζί, κι όχι εμένα. Η αλήθεια είναι όμως ότι εγώ δεν τον κοίταξα καν.
Κατά την διάρκεια της συνάντησης τον είχα απέναντι αλλά δεν γύρισε το βλέμμα του ούτε μία φορά προς εμένα. Εγώ πάλι τον κοιτούσα στα κλεφτά, δεν ήθελα να το καταλάβει. Μέσα στα ανάμεικτα συναισθήματα που ένιωθα, ήταν και η έλξη-νοσταλγία. Ότι και να κάνει, δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι γλύκας... Όταν τελειώσαμε, είχα την ελπίδα ότι ίσως μου μιλήσει, μακριά από τους υπόλοιπους, έστω κι ένα τυπικό "τι κάνεις;" Κάποια στιγμή μάλιστα στεκόταν δίπλα μου αλλά τίποτα. Ούτε κουβέντα μέχρι που έφυγε. Με στεναχώρησε πολύ αυτή η συμπεριφορά, κυρίως επειδή ξέρω ότι δεν είναι τέτοιο άτομο. Δεν μαλώσαμε, δεν του έκανα κάτι... Στην τελική εκείνος με χώρισε κι έχω θα έπρεπε να έχω το πρόβλημα!
Μετά κάποιοι από την ομάδα πήγαμε για ποτό κι εκεί μου έλεγαν ότι ο λόγος που δεν μου μίλησε είναι ότι αισθάνεται άσχημα, ότι ντρέπεται και ότι δεν είναι από κακία. Μάλιστα ο φίλος μου, τον παρατηρούσε και μου είπε ότι φαινόταν αμήχανος, σχεδόν έτρεμε. Θέλω να πιστέψω ότι αυτός είναι ο λόγος. Θα εξηγούσε τη συμπεριφορά του αλλά επίσης αφήνει περιθώρια ότι θα βελτιωθεί το πράγμα με τον καιρό. Τις επόμενες μέρες αναμένεται να συναντηθούμε ξανά οπότε εκεί θα δω. Αλλά αν με αγνοήσει ξανά θα γίνω κακός. Είναι άλλο να μην θέλει να έχουμε φιλικές σχέσεις και άλλο να με αγνοεί σαν να μην υπάρχω! Το βρίσκω τρομερά προσβλητικό. Εύχομαι στο τέλος να μπορούμε να μιλάμε χωρίς να υπάρχει πρόβλημα...
4 σχόλια
Ναι όντως πρέπει να τον ρωτήσεις τι τρέχει. Αλλά αν θέλει να μην σου μιλάει, δεν είναι στο χέρι σου, είναι αποφάσεις που κάποιοι παίρνουν μόνοι τους..
ΑπάντησηΔιαγραφήελα μωρε σεβασου την αμηχανια του,δεν ειναι ευκολο για αυτον απο οτι καταλαβες,μη το κανεις θεμα,χαλαρωσε και οτι γινει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειαζεται να αναλυεις τοσο πολυ τα πραγματα, αλλα απ' οτι βλεπω ουτε οι φιλοι σου σε βοηθανε σε αυτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟτι ειχατε τελειωσε, παει περασε, παμε γι' αλλα. Μπορει να μην τον εχεις ξεπερασει αλλα με το να τον αναλυεις τοσο πολυ σε ολους τους φιλους σου το κανεις ακομα χειροτερο.
Και επιτελους μην εισαι τοσο σιγουρος οτι ειναι το καλο παιδι που νομιζεις. Ουτε μηνυμα σου εστειλε και σε ολες τις συζητησεις σας στις τελειωνε ορθα κοφτα. Αν φερονται ετσι τα καλα παιδια, οι μαλακες πως φερονται δηλαδη?
Η σιωπή και η απόσταση δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν. Μη μυρηκάζεις το παρελθόν, το μέλλον συλλογίσου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενούδης
Γράψε ένα σχόλιο: