Για την περίπτωση με τον πρώην μου έγραψα πρόσφατα. Με χώρισε και μείναμε φίλοι αλλά τον ήθελα ακόμα και όταν αυτός βρήκε γκόμενο εγώ ζήλευα κτλ κτλ... Δεν έγραψα όμως μία λεπτομέρεια. Ότι τους στεγάζω κι από πάνω! Και οι δυο τους μένουν με τους δικούς τους όποτε έχουν το γνωστό πρόβλημα του χώρου, που δεν μπορούν να βρεθούν κάπου μόνοι τους. Εγώ απ' την άλλη, μένω μόνος μου και κάποιες μέρες κάθε μήνα πηγαίνω στο πατρικό μου και το σπίτι μένει άδειο. Οπότε ήταν αναπόφευκτο κάποια στιγμή να μου το ζητήσει.
Γενικά δεν έχω πρόβλημα με αυτό. Και στον κολλητό μου το έδινα και κάποια στιγμή του έβγαλα αντικλείδια για μεγαλύτερη ευκολία. Και όταν έλειπα, ερχόταν είτε μόνος του επειδή τον βόλευε είτε με την κοπέλα του. Άλλωστε το σπίτι μου δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο για να φοβάμαι μην γίνει κάτι. Αντιθέτως νιώθω μία ασφάλεια που ξέρω ότι κάποιος πηγαίνει στο σπίτι όταν λείπω για μεγάλο διάστημα.
Αυτή η περίπτωση όμως είναι διαφορετική. Δεν πρόκειται για έναν απλό φίλο αλλά για έναν πρώην που εγώ ακόμα γούσταρα (όχι τόσο πολύ πλέον). Ήμουν σε δίλημμα. Σαν πρώην θα μπορούσα να του αρνηθώ και θα ήμουν τελείως δικαιολογημένος. Όμως τον αγαπώ και τον νοιάζομαι. Σαν πραγματικός φίλος θα έπρεπε να ξεπεράσω το προσωπικό μου κόλλημα και να τον βοηθήσω. Δεν θα ένιωθα καλά με τον εαυτό μου αν είχα εκμεταλλευτεί τη δύσκολη θέση του για να τον εκδικηθώ. Επιπλέον σκέφτηκα ότι έτσι θα μου χρωστούσε χάρη την οποία θα μπορούσα να εξαργυρώσω με κάποιον τρόπο. Δεν εννοώ φυσικά να τον εκβιάζω με το θέμα του σπιτιού.
Μέχρι τώρα έχει μείνει στο σπίτι μου αρκετές φορές και κάθε φορά με επηρεάζει ψυχολογικά. Ζηλεύω και στεναχωριέμαι όταν λείπω εκτός πόλης και ξέρω ότι ο άνθρωπος που είχα ερωτευτεί είναι με κάποιον άλλον στο δικό μου σπίτι και ζουν αυτά που εμείς δεν ζήσαμε, που κάνουν αυτά που εμείς δεν κάναμε... Μερικές φορές γίνομαι κακός και εκνευριστικός μαζί του από αντίδραση. Δεν μου αρέσει αλλά έτσι μου βγαίνει. Και όταν επιστρέφω σπίτι, το μυαλό μου δημιουργεί εικόνες. Τους φαντάζομαι να ξαπλώνουν αγκαλιά στο κρεβάτι μου, να μαγειρεύουν στην κουζίνα μου κτλ και να μοιράζονται μικρές, καθημερινές στιγμές τρυφερότητας.
Έχω σκεφτεί να του ζητήσω πίσω τα κλειδιά αλλά ακόμα και τώρα νιώθω τύψεις. Θα ήταν πιο εύκολο αν έλεγα από την αρχή το όχι. Τώρα όμως που γεύτηκαν την άνεση ενός δικού τους χώρου, θα τους καταφανεί, ακόμα κι αν έχω δίκιο. Το προνόμια σύντομα γίνονται κεκτημένα δικαιώματα. Η αλήθεια είναι ότι δεν με ενοχλεί πλέον σαν πρώην. Αλλά σαν κάποιον που είναι μόνος πολύ καιρό και ζηλεύει να βλέπει ευτυχισμένα ζευγαράκια. Κάποιοι φίλοι μου, μου είπαν ότι δεν θα το έκαναν. Γι αυτό προβληματίζομαι... Τελικά είμαι μεγαλόψυχος... ή μαλάκας;
Θα ήθελα γνώμες πάνω στο θέμα. Τι θα κάνατε στη θέση μου, θα του δίνατε το σπίτι ή όχι; Και τώρα τι θα ήταν καλό να κάνω;
9 σχόλια
Εγώ προσωπικά όχι δεν θα το έδινα, μπορεί να έμπαινα στο δίλημμα αλλά στο τέλος όχι δεν θα το έδινα. Αν μου το ζητούσε ένας πρώην θα καταλάβαινα ότι δεν έχει ίχνος ντροπής πάνω του και ότι φυσικά ότι περάσαμε, μάλλον μόνος μου θα το περνούσα καθώς για αυτόν μάλλον δεν είχε και πολλή σημασία.Μπορεί να έχεις όλη την καλή διάθεση να προσφέρεις επειδή τον αγαπάς αλλά όταν σε επηρεάζει ψυχολογικά και είσαι χάλια μετά; Όχι, θα σκεφτόμουν και τον εαυτό μου λιγάκι και θα έβρισκα τρόπο να το αποφύγω.. Φυσικά μιλάω για μια υποθετική περίπτωση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ ότι στην πραγματικότητα δεν τον έχεις ξεπεράσει. Η φράση σου "είναι με κάποιον άλλον στο δικό μου σπίτι και ζουν αυτά που εμείς δεν ζήσαμε, που κάνουν αυτά που εμείς δεν κάναμε" τα λέει όλα από μόνη της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην θέση σου θα του έλεγα τι μου συμβαίνει εσωτερικά και θα του ζητούσα τα κλειδιά πίσω. Αν ποτέ αισθάνθηκε κάτι για σένα, θα καταλάβει το μαρτύριό σου και θα κάνει πίσω.
ΣΥΓΝΩΜΗ, ΑΛΛΑ Ο ΠΡΩΗΝ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΜΕ ΠΕΤΑΛΑ....ΕΝΩ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΖΗΣΑΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ...ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...ΕΛΕΟΣ....ΚΑΙ ΣΥ ΤΟ ΔΕΧΕΣΑΙ....ΔΗΑΛΔΗ ΔΕ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΞΕΙ Ή ΕΣΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΤΟΣΟ ΑΝΕΤΟΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΜΑΛΑΚΙΝΣΗΣ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ: ΒΓΑΛΤΟΝ ΑΠ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ..ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΙ....ΓΙ' ΑΥΤΟΝ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΝ ΦΙΛΟΣ...ΣΠΙΤΙ ΕΙΣΑΙ...ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ, ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΣΧΕΣΗ...ΕΣΤΩ ΖΗΤΑΣ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ....ΣΕΒΑΣΜΟΣ...ΔΩΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ...ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΥ ΘΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΣΕ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΣΟΥ....
Γειά σου Ηφαιστίωνά μου,γειά σου κι εσένα Λαγωνικό!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήVoltsek μου,τα πάντα-και το ξέρεις-είναι θέμα σύνθεσης.............Το Λαγωνικό με εκφράζει κατά το ήμισυ,ενώ καθόλου ο Ηφαιστίωνας,και λυπάμαι ειλικρινά γι'αυτό............Δεν πιστεύω πως είσαι μαλάκας Voltsek μου,μα τείνεις για την μεγαλοψυχία...........Και πως κάποιος θα φθάσει να είναι μεγαλόψυχος,αν δεν περάσει από την σκέψη του μαλάκα;;;;;;Σύνθεση αγορίνα μου.........
Επί της ουσίας,τώρα..........Αυτό που έκανες είναι πολύ γοητευτικό,ανθρώπινο και γεμάτο κατανόηση............Αλλά είναι και πληγωτικό..........Το ξέρω και το καταλαβαίνω.........Ακόμη και τις δεύτερες σκέψεις σου...........Όλα μπορώ να τα φανταστώ..........
Πόσο χρονών είναι τα παλληκάρια;;;;;;;;;;;Γιατί δεν δουλεύουν;;;;;;Με τα χρήματα από την εργασία τους θα μπορούν να έχουν τον δικό τους χώρο...............
Γιατί Voltsek μου δεν καλείς τα παιδιά για ένα γεύμα;;;;;;;;;Είναι οδυνηρό αλλά κι ένας (καλός) τρόπος να δεις...........Είτε τις γλύκες και τις τρυφεράδες τους,δηλαδή:α)Θα νευριάσεις και θα ζητήσεις τα κλειδιά κι εν πάσει περίπτωση θα ζητήσεις να μην ξαναπάνε στο σπίτι σου,και β),θα το πάρεις απόφαση και θα πάψεις να βασανίζεσαι ερωτικά-συναισθηματικά,και πως είναι κάργα ερωτευμένοι μεταξύ τους........Είτε,από την άλλη,θα διαφανεί μία ψυχρότητα αναμεταξύ τους και θα μετρήσεις τις δικές σου δυνάμεις παρέμβασης...........Δεν σου λεω να μπεις στο ζευγάρι Voltsek,αλλά αν πράγματι δεν ταιριάζουν να δείξεις την παρουσία σου,διακριτά και διακριτικά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είμαι αιρετικός;;;;;;;;Είμαι βλάκας και ψυχασθενής;;;;;;;;Είμαι προοδευτικός;;;;;;;;;Δεν ξέρω και δεν θέλω να προκαταλάβω κανενός την γνώμη!!!!!!!!!!!!!!!!
Ακροτελεύταια,Voltsek μου,αν και οι τρείς σας αντιμετωπίζεται οικονομικά θέματα,προσκάλεσέ τους για μια συγκατοίκηση!!!!!!!!!!!!Αμέ..........Σε ένα ίσως λίγο μεγαλύτερο διαμέρισμα............Κι όταν βρεθεί το δικό σου αμόρε,αγόρι,τότε να δω τις....................ζηλίτσες του πρώην!!!!!!!!!!!!!!!ΠΡΟΣΟΧΗ:Δεν σου λεω να εκμεταλλευτείς ένα τέταρτο παιδί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Ή ένα συννενοημένο κολλητάρι,ή αν προκύψει στ'αλήθεια κάτι καλό,και παρεπιπτώντος.......................
(Υ.Γ.:Στείλε μου μήνυμα στο φατσοβιβλίο,για να το δω στα σίγουρα!Ευχαριστώ και συγγνώμη...)
Μαλάκας είσαι αγόρι μου, μαλάκας..
ΑπάντησηΔιαγραφή(και λυπάμαι που στο λέω)
Συμφωνώ απόλυτα με Χρήστο και Ανώνυμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κλειδιά πίσω και δρόμο...
Αλλιώς την απάντηση την ξέρεις στο ερώτημα σου στον τίτλο...
Ψυχίατρος μάλλον θα χαιρόταν να μελετήσει σε βάθος μια τέτοια περίπτωση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞενικός
Μαλάκας μακράς διαρκείας. Sorry.
ΑπάντησηΔιαγραφήδιαβάζω το μπλοκ σου κ φαίνεσαι πολύ καλ'ο παιδί...αλλά με αυτό εδώ...ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΕ ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΑΙΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήSORRY
Γράψε ένα σχόλιο: