Δυστυχώς δεν εννοώ την οικονομική αλλά την προσωπική. Τελικά όλα λύθηκαν και τώρα είμαστε πάλι όπως τις πρώτες μέρες. Μετα την έντονη κουβέντα που είχαμε με τον Ζ. ακολούθησαν άλλες δύο μέρες χωρίς επικοινωνία. Η απογοήτευση μου ήταν μεγάλη και είχα αποφασίσει ότι αν περνούσε και τρίτη μέρα χωρίς να με πάρει ένα τηλέφωνο να δει τι κάνω, θα του έλεγα να χωρίσουμε, αφού σχεδόν ήταν σαν να μην είχα σχέση.
Ευτυχώς όμως με πήρε τηλέφωνο και μιλήσαμε. Αυτή τη φορά ήταν πολύ ήρεμος και χαλαρός. Ήταν φανερό ότι είχε σκεφτεί πολύ τα όσα είχαν ειπωθεί. Μου εξήγησε γιατί συμπεριφέρθηκε με αυτό τον τρόπο, μου είπε επίσης ότι κατάλαβε πως ήταν λάθος εκ μέρους του και με επιβεβαίωσε ότι θέλει να είμαστε μαζί. Ένιωθα ικανοποιημένος. Ευτυχώς τα πράγματα είχαν αρχίσει να φτιάχνουν.
Χθες πήγα στο σπίτι του, μου μαγείρεψε, πήγαμε για περίπατο σε ένα πολύ όμορφο μέρος, κοιμηθήκαμε μαζί (και με τις δύο έννοιες) και το ξημέρωμα μας βρήκε αγκαλιά στο κρεβάτι. Ήταν σαν να μην είχε μεσολαβήσει καμία άσχημη στιγμή. Σαν να τα σβήσαμε όλα από το μυαλό μας, είχαμε επιστρέψει στις γλύκες και τις τρυφερότητες των πρώτων ημερών της σχέσης μας. Το ενδιαφέρον μου είχε μειωθεί λόγω των πρόσφατων γεγονότων αλλά τώρα αναζωπυρώθηκε.
Υπάρχει και συνέχεια όμως και μάλιστα δεν είναι πολύ ευχάριστη. Μόλις η εξεταστική του τελειώσει, στις αρχές Ιουλίου, θα πρέπει να πάει στο σπίτι του, το οποίο είναι στην άλλη άκρη της Ελλάδας και δεν θα επιστρέψει πριν τον Σεπτέμβριο. Θα είμαστε χώρια την ωραιότερη εποχή του χρόνου, όπου θα μπορούσαμε να πέρναμε όλο τον χρόνο μας μαζί και ίσως να πηγαίναμε και κάπου διακοπές. Θα ζω δηλαδή αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου: μία σχέση από απόσταση, έστω και προσωρινά. Δεν θέλω να χωρίσουμε βεβαίως αλλά θα είναι δύσκολο να μην τον δω καθόλου για δύο μήνες. Αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω τώρα είναι να εκμεταλευτώ τον καιρό που μας μένει, μέχρι να φύγει.
Εν τω μεταξύ, πριν μερικές μέρες ξεκίνησε το Φεστιβάλ Βιβλίου στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Εκτός από τον προφανή λόγο για να επισκεφτώ την έκθεση, αυτή τη φορά είχα και κάτι άλλο στο μυαλό μου και δεν ήταν άλλο από τον παίδαρο που είχα δει ένα χρόνο πριν, για τον οποίο είχα γράψει και τότε εδώ κι εδώ. Για άλλη μία φορά, απόρησα με το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός... Σαν χτες θυμάμαι το σκηνικό. Και πράγματι, ήταν και πάλι εκεί, ολόιδιος, σαν να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα. Όμορφος, γοητευτικός, αρενωπός, φιλικός και χαμογελαστός. Τότε βέβαια ήμουν ελεύθερος ενώ τώρα είμαι δεσμευμένος. Αλλά το κόλλημα είναι κόλλημα. Δεν μπορώ να πω ότι έπαψε να μου αρέσει επειδή απλα είμαι με κάποιον. Θα ήταν μεγάλο ψέμα. Το ωραίο είναι ωραίο και πρέπει να λέγεται. Άλλωστε το να κοιτάς, δεν θεωρείται απιστία!
Ευτυχώς όμως με πήρε τηλέφωνο και μιλήσαμε. Αυτή τη φορά ήταν πολύ ήρεμος και χαλαρός. Ήταν φανερό ότι είχε σκεφτεί πολύ τα όσα είχαν ειπωθεί. Μου εξήγησε γιατί συμπεριφέρθηκε με αυτό τον τρόπο, μου είπε επίσης ότι κατάλαβε πως ήταν λάθος εκ μέρους του και με επιβεβαίωσε ότι θέλει να είμαστε μαζί. Ένιωθα ικανοποιημένος. Ευτυχώς τα πράγματα είχαν αρχίσει να φτιάχνουν.
Χθες πήγα στο σπίτι του, μου μαγείρεψε, πήγαμε για περίπατο σε ένα πολύ όμορφο μέρος, κοιμηθήκαμε μαζί (και με τις δύο έννοιες) και το ξημέρωμα μας βρήκε αγκαλιά στο κρεβάτι. Ήταν σαν να μην είχε μεσολαβήσει καμία άσχημη στιγμή. Σαν να τα σβήσαμε όλα από το μυαλό μας, είχαμε επιστρέψει στις γλύκες και τις τρυφερότητες των πρώτων ημερών της σχέσης μας. Το ενδιαφέρον μου είχε μειωθεί λόγω των πρόσφατων γεγονότων αλλά τώρα αναζωπυρώθηκε.
Υπάρχει και συνέχεια όμως και μάλιστα δεν είναι πολύ ευχάριστη. Μόλις η εξεταστική του τελειώσει, στις αρχές Ιουλίου, θα πρέπει να πάει στο σπίτι του, το οποίο είναι στην άλλη άκρη της Ελλάδας και δεν θα επιστρέψει πριν τον Σεπτέμβριο. Θα είμαστε χώρια την ωραιότερη εποχή του χρόνου, όπου θα μπορούσαμε να πέρναμε όλο τον χρόνο μας μαζί και ίσως να πηγαίναμε και κάπου διακοπές. Θα ζω δηλαδή αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου: μία σχέση από απόσταση, έστω και προσωρινά. Δεν θέλω να χωρίσουμε βεβαίως αλλά θα είναι δύσκολο να μην τον δω καθόλου για δύο μήνες. Αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω τώρα είναι να εκμεταλευτώ τον καιρό που μας μένει, μέχρι να φύγει.
Εν τω μεταξύ, πριν μερικές μέρες ξεκίνησε το Φεστιβάλ Βιβλίου στην παραλία της Θεσσαλονίκης. Εκτός από τον προφανή λόγο για να επισκεφτώ την έκθεση, αυτή τη φορά είχα και κάτι άλλο στο μυαλό μου και δεν ήταν άλλο από τον παίδαρο που είχα δει ένα χρόνο πριν, για τον οποίο είχα γράψει και τότε εδώ κι εδώ. Για άλλη μία φορά, απόρησα με το πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός... Σαν χτες θυμάμαι το σκηνικό. Και πράγματι, ήταν και πάλι εκεί, ολόιδιος, σαν να μην είχε περάσει ούτε μία μέρα. Όμορφος, γοητευτικός, αρενωπός, φιλικός και χαμογελαστός. Τότε βέβαια ήμουν ελεύθερος ενώ τώρα είμαι δεσμευμένος. Αλλά το κόλλημα είναι κόλλημα. Δεν μπορώ να πω ότι έπαψε να μου αρέσει επειδή απλα είμαι με κάποιον. Θα ήταν μεγάλο ψέμα. Το ωραίο είναι ωραίο και πρέπει να λέγεται. Άλλωστε το να κοιτάς, δεν θεωρείται απιστία!
7 σχόλια
Καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά περνάνε οι σχέσεις! Και επίσης μην τα θες όλα δικά σου! Είναι δυο μήνες!!! Θα περάσουν!!! Αλλιώς μπορείς να πας εσύ εκεί για διακοπές!!!
Εεεεαααα!!!.. εσύ παλικάρι μου δεν τρώγεσαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμμμ μήπως θα ήταν καλύτερη ιδέα να επικεντρωθείς στον Ζ. και να αφήσεις τον παίδαρο της έκθεσης;Γιατί δεν δοκιμάζεις να τον ψήσεις για ένα δυο σαββατοκύριακα το καλοκαίρι να πάτε κάπου ινκόγκνιτο; Έτσι,και δεν θα χαθείτε,και θα συγκεντρωθείς στη σχέση και όχι σε ένα πιθανώς αποτυχημένο καμάκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην αγνοείς το αυτό που έχεις και τόσοι μα τόσοι ψάχνουν.
τί είναι αυτά τα πράγματα ; το μόνιμο σύντροφο και τα μάτια σου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην άλλη άκρη της Ελλάδας ; Εκεί κι εσύ για διακοπές, όσο γίνεται.
Όμορφοι παίδαροι παντού μας τριγυρνάνε, τί μ' αυτό ;
Ξενικός
Ρε παιδάκι μου πάνω που πάω να αγιάσω, με κάνεις να γίνομαι στριμμένος! και δεν το θέλω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω στο: "τον μόνιμο σύντροφο και τα μάτια σου".
Όντως τα ματια σου στη σχεση σου αλλα ο συγκεκριμενος παιδαρος της εκθεσης ειναι κ πολυ ωραιο γκομενακι.. Ναι ναι ξερω σε ποιον αναφερεσαι απο περυσι που τον ειδες κι εσυ για πρωτη φορα.. Πολυ μαυρισμενος ηταν φετος, ακομα καλυτερα χεχε :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα εσυ το μυαλο σου στο φιλο σου!
Hfaistiwnas: Δε το βλέπω για διακοπές φέτος. Αναγκαστικά θα κάνω υπομονή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος: Γιατί ρε συ? Επειδή θέλω να έχω κοντά μου το αγόρι μου?
Alexandros Biohazardous: Ο παίδαρος είναι απλά για να βλέπω. Η προσοχή μου είναι στραμμένη στο αγόρι μου. Το να πάμε κάπου μαζί προς το παρόν είναι δύσκολο.
Ξενικός: Το αγόρι μου είναι πάνω απ΄όλα εννοείται. Δεν νομίζω να μπορέσω να πάω διακοπές όμως εκεί που μένει.
g for george: Δεν σκέφτομαι να κάνω τίποτα με τον παίδαρο. Απλά λέω ότι μου αρέσει εμφανισιακά.
Ανώνυμος: Πράγματι, ήταν πολύ ωραίος. Συμφώνησε και ο δικός μου. Του τον έδειξα και του είπα ότι είχα κόλλημα μαζί του.
Γράψε ένα σχόλιο: