Είσαι μακριά μου...

Παρασκευή 24 Ιουνίου 201112:54Voltsek

Ήδη μετράω 4 μέρες μακριά από το μωρό μου και αυτό δεν είναι παρά μόνο η αρχή μίας περιόδου σχεδόν δύο μηνών που υπολογίζουμε ότι θα είμασε χώρια. Ο Ζ. συνεχίζει ακόμη με την εξεταστική του αλλά εγώ έπρεπε να πάω στην Κοζάνη. Μέχρι να επιστρέψω στην Θεσσαλονίκη, το μωρό μου θα έχει ήδη φύγει και θα δεν θα γυρίσει πριν τα μέσα Αυγούστου. Το τελευταίο βράδυ το περάσαμε μαζί και ήταν πολύ όμορφα. Στο βάθος του μυαλού μας όμως υπήρχε μία θλίψη καθώς ξέραμε ότι οι ώρες που θα είμασταν μαζί ήταν μετρημένες.

Εν τω μεταξύ, λίγες ώρες πριν χωρίσουμε, χάλασε κάπως το κλίμα μεταξύ μας καθώς έκανε μία χαζομάρα που με εκνεύρισε αρκετά. Αυτό που το έκανε χειρότερο ήταν ότι ήξερε πώς θα αντιδράσω, παρόλα αυτά όμως το έκανε. Ευτυχώς για κείνον, συγκρατήθηκα για το λόγο ότι ήταν η τελευταία μας μέρα μαζί, αλλιώς τα πράγματα θα γινόταν χειρότερα. Αφού πέρασαν μια δυο ώρες μέχρι να μου περάσει ο θυμός, προσπάθησα να το ξεχάσω και να προσπαθήσω να απολαύσω τις τελευταίες μας στιγμές μαζί.

Η στιγμή του αποχωρισμού ήταν αρκετά δύσκολη. Με μια αγκαλιά κι ένα φιλί, είπαμε το αντίο και ύστερα ακολουθήσαμε διαφορετικούς δρόμους. Καθώς απομακρινόμασταν, γυρνούσα το κεφάλι μου και τον έβλεπα να χάνεται... Ήθελα να κρατήσω στο μυαλό μου τη μορφή του, μέχρι να τον ξανααντικρύσω από κοντά. Τώρα συμβιβαζόμαστε με την τηλεφωνική ομιλία και τα τρυφερά μηνύματα που ανταλλάσουμε ολημερίς.