Εδώ και λίγες μέρες είμαι στην Κοζάνη και όπως συνηθίζω όταν είμαι στο πατρικό μου, πηγαίνω στη δουλειά με τον αδερφό μου και τον πατέρα μου. Φυσικά δεν έχω όρεξη για δουλειά αλλά δε νιώθω καλά με το να μη τους βοηθήσω. Εκεί λοιπόν είδα κι ένα νέο παλικάρι, γύρω στα 30, ήταν εμφανίσιμος και σωματώδης με ξυρισμένο κεφάλι. Εργαζόταν εκεί και φαινόταν μία χαρά. Αργότερα έμαθα από τον αδερφό μου ότι ο νεαρός αυτός έχει καρκίνο και δεν έχει μαλλιά λόγω της χημειοθεραπείας. Το νέο αυτό με τάραξε. Ένας άνθρωπος, ο οποίος φαίνεται υγιής, να πάσχει από κάτι τόσο σοβαρό. Κι αντί να είναι σε ένα κρεβάτι και να έχει παραιτηθεί, το παλεύει και προσπαθεί να συνεχίσει την ζωή του. Ένιωσα χαζός που εγώ δυσανασχετούσα που έπρεπε να ξυπνήσω από τα χαράματα και να δουλέψω για μερικές ώρες ενώ ο άνθρωπος δίπλα μου, νιώθει καθημερινά το χάδι του θανάτου.
Πάντα τέτοια περιστατικά μας υπενθυμίζουν πόσο πολύτιμη είναι η ζωή μας αλλά και πόσο εύθραυστη. Σκεφτόμαστε ότι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να είμαστε υγιείς και να περνάμε καλά. Τίποτα άλλο δεν έχει νόημα παρά να απολαμβάνουμε την ζωή μας με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Τα ξέρουμε αυτά, τα έχουμε ακούσει πολλές φορές και συμφωνούμε, λέγοντας ότι θα υιοθετήσουμε μία πιο θετική στάση. Κάθε φορά όμως τα λόγια ξεθωριάζουν, τα κίνητρα χάνονται και καταλήγουμε πάλι σε μία μίζερη στάση ζωής, ξεχνώντας τι είναι σημαντικό και τι όχι. Αυτό γίνεται επειδή δεν συνειδητοποιούμε πόσο λάθος δρόμο έχουμε πάρει ως άνθρωποι.
Ο άνθρωπος είναι ένα εκπληκτικό πλάσμα με απεριόριστες δυνατότητες. Ο Θεός ή η Φύση, αναλόγως τα πιστεύω του καθενός, δεν θα μπορούσε παρά να δημιουργήσει ένα τέλειο ον. Και η ζωή είναι ένα όμορφο ταξίδι, μια συλλογή μοναδικών εμπειριών, την οποίας ο απολογισμός θα πρέπει να μας δίνει μία αίσθηση πληρότητας και ικανοποίησης. Αντί αυτού όμως νιώθουμε μία πίκρα για όσα όνειρα δεν έχουμε πραγματοποιήσει. Δεν ισχύουν για όλους τα παραπάνω, όμως αν ρωτήσεις τον κόσμο αν είναι ευχαριστημένος με την ζωή του, το μεγαλύτερο ποσοστό θα απαντήσει "Όχι!"
Η παιδική ηλικία είναι αναμφισβήτητα η πιο ανέμελη περίοδος. Κι ενώ ξεκινάμε τη ζωή μας γεμάτοι αισιοδοξία και όνειρα, κάτι στη διαδρομή πάει στραβά. Καταλήγουμε να κάνουμε δουλειές που απεχθανόμαστε, μας απασχολούν τα οικονομικά και θέτουμε περιορισμούς στον τρόπο ζωής μας, στρεφόμαστε στον καταναλωτισμό για να νιώσουμε ευτυχισμένοι, ορθώνουμε τοίχους ανάμεσά μας επειδή διστάζουμε να εμπιστευτούμε τους γύρω μας και νομίζουμε ότι όλοι θέλουν να μας εκμεταλλευτούν. Ενισχύουμε τις ανασφάλειες μας και ακολουθούμε λάθος πρότυπα. Ασχολούμαστε με μικροπράγματα και αφήνουμε τα σημαντικά να μας προσπερνούν. Είμαστε εγωιστές και ισχυρογνώμονες μα κατά βάθος μας λείπει η επικοινωνία. Σβήνουμε τα προβλήματά μας με αλκοόλ και ναρκωτικά και αποβλακωνόμαστε στην τηλεόραση. Κατοικούμε σε σπίτια κελιά χωρίς να γνωρίζουμε τους γείτονες μας. Έχουμε απομακρυνθεί από την φύση κι έχουμε χάσει τον σεβασμό προς όλα τα άλλα πλάσματα. Κάθε μέρα που περνάει είναι ίδια με την προηγούμενη. Μία ζωή χωρίς νόημα και σκοπό. Και στο τέλος, όταν τα χρόνια έχουν πλέον περάσει, μετανιώνουμε για ότι δεν είχαμε καν το θάρρος να δοκιμάσουμε.
Καμιά φορά μου λένε "Η ζωή δεν είναι μόνο διασκέδαση". Αν η ζωή δεν είναι διασκέδαση, τότε τι είναι; Δεν γεννηθήκαμε για να τυραννιόμαστε. Πρέπει όμως να ανακαλύψουμε που βρίσκεται η πραγματική αξία των πραγμάτων. Να έχουμε την ελευθεριά της επιλογής, να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και να συμπεριφερόμαστε σε όλους σαν να είναι φίλοι μας. Ίσως ακούγονται τετριμμένα και ουτοπικά όλα αυτά, είναι όμως ο μόνος τρόπος για μια πιο ποιοτική ζωή.
Πρώτα απ' όλα, νιώσε ευγνωμοσύνη για το ότι είσαι ζωντανός. Εκτίμησε τον εαυτό σου και αναγνώρισε τα προτερήματα σου και τις δυνατότητες σου. 'Έπειτα σκέψου τι είναι αυτό που σου δίνει χαρά και κυνήγησε το! Μην αφήσεις κανέναν και τίποτα να σου το στερήσει. Κάνε νέους φίλους. Πέρνα χρόνο με την οικογένειά σου. Πάνε μία εκδρομή. Ξεκίνα ένα νέο χόμπι. Άλλαξε ότι δεν σου αρέσει γύρω σου. Τα πράγματα είναι πολύ απλά κι όμως τα κάνουμε τόσο περίπλοκα.
Ρώτησε τον εαυτό σου: "Είμαι ευτυχισμένος;" Αν η απάντηση είναι "Ναι", τότε είσαι πολύ τυχερός. Αν όμως η απάντηση είναι αρνητική, μην περιμένεις αυτό να αλλάξει από μόνο του. Μπορεί να αλλάξει φυσικά αλλά ο τρόπος βρίσκεται μόνο στα δικά σου χέρια. Όλα είναι θέμα απόφασης.
3 σχόλια
Καλημέρα, συμφωνώ μαζί σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα είναι θέμα επιλογών, το παιδί αυτό θα μπορούσε να κάτσει σπίτι του και να κλαίει τη μοίρα του, όμως παλεύει.. δεν θέλει πολλά για να καταλάβει κανείς πόσο σημαντική είναι ζωή..
Καλημέρα!!!
Hfaistiwnas: Είναι πολύ σημαντική η ζωή μας αλλά μερικές φορές το ξεχνάμε. Το σημαντικό δεν είναι τι συμβαίνει στη ζωή μας αλλά πώς αντιδράμε εμείς σε αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήesy exeis anarwtithei pou ta grafeis ola afta, an exeis parei to swsto dromo, olh thn wra sto blog eisai kai den xairesai th zwh sou h ektimas opws les....mono pote tha gnwriseis gkomenakia kai den tha eisa monos se endiaferei....
ΑπάντησηΔιαγραφήeleos omws!
Γράψε ένα σχόλιο: