Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
- Ναι είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.
- Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.
1. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
2. Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
3. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά.
Ξεχωρίστε πια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
- Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;
Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ.
Πηγή: glenti
Ένα ενδιαφέρον τεστ για την όραση σας για να ανακαλύψετε αν έχετε αχρωματοψία.
επικαιρότητα
θρησκεία
«Οι gay ιερείς να σταματήσουν να κρύβονται. Κανείς δεν τους υποχρεώνει να παραμείνουν εντός της εκκλησίας»
Παρασκευή 23 Ιουλίου 201017:38VoltsekΛέει η Καθολική Επισκοπή
Η Καθολική Επισκοπή της Ρώμης, με ανακοίνωσή της, ζητά από τους ομοφυλόφιλους ιερείς «να επιδείξουν συνέπεια (σσ. προς τον ρόλο τους) και να πάψουν να κρύβονται. Κανείς δεν τους αναγκάζει να... παραμείνουν ιερείς, εκμεταλλευόμενοι μόνο τα οφέλη που τους προσφέρει η κατάσταση αυτή».
Η επίσημη αυτή θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας αξιολογείται ως απάντηση σε έρευνα που δημοσιεύεται σήμερα το περιοδικό «Πανοράμα», σύμφωνα με την οποία «πολλοί ομοφυλόφιλοι ιερείς συχνάζουν, κατά τον ελεύθερο χρόνο τους, σε gay μαγαζιά της ιταλικής πρωτεύουσας».
Επιπλέον, κατά την έρευνα του περιοδικού, καθολικοί ιερείς χορεύουν σε gay ντίσκο, κάνουν καινούριες γνωριμίες σε μαγαζιά και μπαρ, ορισμένες φορές συναναστρέφονται και "συνοδούς επί πληρωμή". Ο ρεπόρτερ του περιοδικού χρησιμοποίησε κρυφή κάμερα, με την οποία κατέγραψε σκηνές της νυχτερινής ζωής της Ρώμης, με τη βοήθεια ενός συνεργάτη του, που γνώριζε ομοφυλόφιλους ιερείς. «Τα άτομα αυτά δεν κατάλαβαν, ούτε κατά διάνοια, τι σημαίνει ποιμαντική αποστολή και δεν έπρεπε να ζητήσουν να χειροτονηθούν», υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή της η Επισκοπή.
Από τις πρώτες αντιδράσεις της gay κοινότητας της Ιταλίας, ήταν του Αουρέλιο Μανκούζο, πρώην προέδρου της οργάνωσης Arcigay. «Είναι γνωστό ότι πολλοί ιερείς πηγαίνουν σε ντίσκο, μπαρ και άλλα μαγαζιά. Όχι μόνον για γνωριμίες σεξουαλικού είδους, αλλά και για να μιλήσουν, απλώς, για να μοιρασθούν ανησυχίες και ιδέες με νέους ανθρώπους». Ο Μανκούζο αποκαλύπτει ότι συναναστράφηκε, στο παρελθόν, υψηλόβαθμους κληρικούς του Βατικανού, μεταξύ των οποίων και ένας επίσκοπος.
Σχολιαστές αναφέρουν ότι έρευνες, σαν και αυτή του περιοδικού «Πανοράμα», «δεν πρέπει να γίνουν αφορμή για να ξεκινήσει ένα ύπουλο και αναχρονιστικό κυνήγι μαγισσών» και «ότι χρειάζεται ένας γενικότερος προβληματισμός για τη σχέση της θρησκευτικής πραγματικότητας με τη σεξουαλικότητα».
Χτες βράδυ ξεκίνησα να γράφω μία νέα ανάρτηση για το blog. Στο κείμενο αυτό έγραφα για το πόσο μόνος νιώθω αυτή την περίοδο, δύο μήνες μετά τον χωρισμό μου και για την απογοήτευση μου, καθώς δεν υπήρχε κάτι το ενδιαφέρον στον ορίζοντα, μία γνωριμία που να έχει προοπτική εξέλιξης. Γενικά το post είχε απαισιόδοξο και μελαγχολικό ύφος. Και καθώς έγραφα όλα αυτά τα "ευχάριστα", ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος του msn που σε ειδοποιεί ότι κάποιος σου έστειλε ένα μήνυμα.
Ήταν ο Μ. Με τον Μ. είχαμε μιλήσει άλλες δύο φορές τις προηγούμενες μέρες. Συζητήσαμε αρκετή ώρα. Στο τέλος μάλιστα ανταλλάξαμε και νούμερα. Χωρίς να χάσουμε καθόλου χρόνο, σήμερα το πρωί μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Η φωνή του ήταν ζεστή και φιλική. Είναι πολύ νωρίς για να βγάλω συμπεράσματα, όμως η πρώτη εντύπωση είναι θετική. Φαίνεται σοβαρό κι αξιόλογο άτομο, είναι εμφανίσιμος κρίνοντας από τις φωτογραφίες που είδα και ψάχνει, όπως κι εγώ, για μία σταθερή σχέση.
Προσπαθώ να είμαι συγκρατημένος, παρόλα αυτά, είμαι χαρούμενος που ήδη κανονίσαμε να βρεθούμε για καφέ, όταν επιστρέψω στην Θεσσαλονίκη. Τελικά, το φλερτ και οι νέες γνωριμίες είναι το μόνο φάρμακο όταν δεν είσαι πολύ καλά ψυχολογικά. Κι έτσι, μόλις μία μέρα μετά, αυτά που έγραφα στο blog, έπαψαν να ισχύουν. Δεν νιώθω πλέον απογοητευμένος και στεναχωρημένος, αντιθέτως έχω ελπίδες ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει από την επικοινωνία μου με αυτό το παιδί.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κάτι άλλο επίσης που περιμένω με ανυπομονησία, είναι οι διακοπές στη Ζάκυνθο, 3 -8 Αυγούστου. Δεν έχω ξαναπάει στη Ζάκυνθο αλλά ακούω ότι είναι πανέμορφο νησί. Αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι που αξίζει να δω ή να κάνω εκεί, παρακαλώ ας μου το πει.
Το βρήκα τυχαία στο youtube. Έχει πλάκα και σκέφτηκα να το βάλω στο blog.
Φαίνεται πως το όνειρο κάθε Ισπανού δημοσιογράφου που σέβεται τον εαυτό του είναι να φιλήσει έναν από τους πρωταθλητές κόσμου. Η Romina Belluscio μπορεί να μη τα κατάφερε με τον Joan Capdevila, αλλά ο Raul Gomez, του τηλεοπτικού δικτύου CQC, είχε καλύτερη τύχη με τον Cesc Fabregas!...
O δαιμόνιος ρεπόρτερ συνάντησε τον άσο της Arsenal στο χωριό του που βρίσκεται κοντά στη Βαρκελώνη. Η συνέντευξη κυλούσε ομαλά, με τον Ισπανό αστέρα να μιλά για τις μεγάλες στιγμές που έζησε στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής. Στο τέλος της, όμως, ο Raul Gomez του προτείνει να τον φιλήσει και ο Fabregas δέχεται, χώρις μάλιστα να διστάσει ιδιαίτερα. Αμφότεροι φαίνεται να το διασκέδασαν. Είναι η ευφορία που διακατέχει ολόκληρη την Ισπανία για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ή κάτι παραπάνω;
Ένα αγόρι παρακολουθούσε την γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή την ρώτησε: "Γράφεις μία ιστορία για ότι έχουμε κάνει; Είναι μία ιστορία για μένα;" Η γιαγιά του σταμάτησε το γράψιμο και απάντησε στον εγγονό της: "Πράγματι γράφω για σένα αλλά πιο σημαντικό από τις λέξεις είναι το μολύβι το οποίο χρησιμοποιώ. Ελπίζω να είσαι σαν αυτό το μολύβι όταν μεγαλώσεις".
Απορημένο το αγόρι κοίταξε το μολύβι. Δεν έδειχνε ιδιαίτερο. "Μα είναι σαν όλα τα άλλα μολύβια που έχω δει".
"Αυτό εξαρτάται από το πως βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες τις οποίες, αν μπορέσεις να ακολουθήσεις, θα γίνεις ένας άνθρωπος που βρίσκεται πάντα σε αρμονία με τον κόσμο".
Πρώτη ιδιότητα: Είσαι ικανός για σπουδαία πράγματα αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσεις ότι υπάρχει ένα χέρι που καθοδηγεί τα βήματα σου. Ονομάζουμε αυτό το χέρι Θεό και πάντα μας καθοδηγεί σύμφωνα με τη θέληση Του.
Δεύτερη ιδιότητα: Κάπου κάπου, πρέπει να σταματήσω το γράψιμο και να χρησιμοποιήσω μία ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο αλλά μετά είναι πολύ πιο μυτερό. Έτσι κι εσύ, πρέπει να μάθεις να υπομένεις τον πόνο και την θλίψη, επειδή θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι επιτρέπει πάντα στην σβήστρα τα σβήσει τυχόν λάθη. Αυτό σημαίνει ότι το να διορθώνεις κάτι που έχεις κάνει δεν είναι απαραίτητα κακό. Μας βοηθάει να παραμείνουμε στον δρόμο της δικαιοσύνης.
Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει πραγματική σημασία σε ένα μολύβι δεν είναι το ξύλινο περίβλημα του αλλά ο γραφίτης στο εσωτερικό του. Γι αυτό πάντα δίνε προσοχή σε ότι συμβαίνει μέσα σου.
Τέλος, η πέμπτη ιδιότητα: Πάντα αφήνει ένα σημάδι. Με τον ίδιο τρόπο, κι εσύ να ξέρεις πως ότι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ένα σημάδι, κι αυτό να το έχεις υπόψιν σου σε κάθε σου πράξη.
BIG BANG BIG BOOM - the new wall-painted animation by BLU from blu on Vimeo.
Ο Ιταλός καλλιτέχνης BLU εντυπωσιάζει ακόμα μία φορά με το εκπληκτικό “Big Bang Big Boom“, ένα animation ζωγραφισμένο επάνω σε τοίχους, σωλήνες και οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε, στο οποίο παρουσιάζεται η εξέλιξη της ζωής από το Big Bang και έπειτα!
Πρέπει να ξοδεύτηκαν απίστευτες ποσότητες χρωμάτων, καθώς κάθε frame αποτελεί μια φωτογραφία της ζωγραφιάς, η οποία στη συνέχεια είτε σβήστηκε είτε χρωματίστικε εκ νέου για το επόμενο frame κ.ο.κ. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για το χρόνο που χρειάστηκε να πραγματοποιηθεί. Σίγουρα όμως το αποτέλεσμα είναι εξωπραγματικό!
Πηγή: techgear.gr
Εδώ και λίγες μέρες είμαι στην Κοζάνη και όπως συνηθίζω όταν είμαι στο πατρικό μου, πηγαίνω στη δουλειά με τον αδερφό μου και τον πατέρα μου. Φυσικά δεν έχω όρεξη για δουλειά αλλά δε νιώθω καλά με το να μη τους βοηθήσω. Εκεί λοιπόν είδα κι ένα νέο παλικάρι, γύρω στα 30, ήταν εμφανίσιμος και σωματώδης με ξυρισμένο κεφάλι. Εργαζόταν εκεί και φαινόταν μία χαρά. Αργότερα έμαθα από τον αδερφό μου ότι ο νεαρός αυτός έχει καρκίνο και δεν έχει μαλλιά λόγω της χημειοθεραπείας. Το νέο αυτό με τάραξε. Ένας άνθρωπος, ο οποίος φαίνεται υγιής, να πάσχει από κάτι τόσο σοβαρό. Κι αντί να είναι σε ένα κρεβάτι και να έχει παραιτηθεί, το παλεύει και προσπαθεί να συνεχίσει την ζωή του. Ένιωσα χαζός που εγώ δυσανασχετούσα που έπρεπε να ξυπνήσω από τα χαράματα και να δουλέψω για μερικές ώρες ενώ ο άνθρωπος δίπλα μου, νιώθει καθημερινά το χάδι του θανάτου.
Πάντα τέτοια περιστατικά μας υπενθυμίζουν πόσο πολύτιμη είναι η ζωή μας αλλά και πόσο εύθραυστη. Σκεφτόμαστε ότι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να είμαστε υγιείς και να περνάμε καλά. Τίποτα άλλο δεν έχει νόημα παρά να απολαμβάνουμε την ζωή μας με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Τα ξέρουμε αυτά, τα έχουμε ακούσει πολλές φορές και συμφωνούμε, λέγοντας ότι θα υιοθετήσουμε μία πιο θετική στάση. Κάθε φορά όμως τα λόγια ξεθωριάζουν, τα κίνητρα χάνονται και καταλήγουμε πάλι σε μία μίζερη στάση ζωής, ξεχνώντας τι είναι σημαντικό και τι όχι. Αυτό γίνεται επειδή δεν συνειδητοποιούμε πόσο λάθος δρόμο έχουμε πάρει ως άνθρωποι.
Ο άνθρωπος είναι ένα εκπληκτικό πλάσμα με απεριόριστες δυνατότητες. Ο Θεός ή η Φύση, αναλόγως τα πιστεύω του καθενός, δεν θα μπορούσε παρά να δημιουργήσει ένα τέλειο ον. Και η ζωή είναι ένα όμορφο ταξίδι, μια συλλογή μοναδικών εμπειριών, την οποίας ο απολογισμός θα πρέπει να μας δίνει μία αίσθηση πληρότητας και ικανοποίησης. Αντί αυτού όμως νιώθουμε μία πίκρα για όσα όνειρα δεν έχουμε πραγματοποιήσει. Δεν ισχύουν για όλους τα παραπάνω, όμως αν ρωτήσεις τον κόσμο αν είναι ευχαριστημένος με την ζωή του, το μεγαλύτερο ποσοστό θα απαντήσει "Όχι!"
Η παιδική ηλικία είναι αναμφισβήτητα η πιο ανέμελη περίοδος. Κι ενώ ξεκινάμε τη ζωή μας γεμάτοι αισιοδοξία και όνειρα, κάτι στη διαδρομή πάει στραβά. Καταλήγουμε να κάνουμε δουλειές που απεχθανόμαστε, μας απασχολούν τα οικονομικά και θέτουμε περιορισμούς στον τρόπο ζωής μας, στρεφόμαστε στον καταναλωτισμό για να νιώσουμε ευτυχισμένοι, ορθώνουμε τοίχους ανάμεσά μας επειδή διστάζουμε να εμπιστευτούμε τους γύρω μας και νομίζουμε ότι όλοι θέλουν να μας εκμεταλλευτούν. Ενισχύουμε τις ανασφάλειες μας και ακολουθούμε λάθος πρότυπα. Ασχολούμαστε με μικροπράγματα και αφήνουμε τα σημαντικά να μας προσπερνούν. Είμαστε εγωιστές και ισχυρογνώμονες μα κατά βάθος μας λείπει η επικοινωνία. Σβήνουμε τα προβλήματά μας με αλκοόλ και ναρκωτικά και αποβλακωνόμαστε στην τηλεόραση. Κατοικούμε σε σπίτια κελιά χωρίς να γνωρίζουμε τους γείτονες μας. Έχουμε απομακρυνθεί από την φύση κι έχουμε χάσει τον σεβασμό προς όλα τα άλλα πλάσματα. Κάθε μέρα που περνάει είναι ίδια με την προηγούμενη. Μία ζωή χωρίς νόημα και σκοπό. Και στο τέλος, όταν τα χρόνια έχουν πλέον περάσει, μετανιώνουμε για ότι δεν είχαμε καν το θάρρος να δοκιμάσουμε.
Καμιά φορά μου λένε "Η ζωή δεν είναι μόνο διασκέδαση". Αν η ζωή δεν είναι διασκέδαση, τότε τι είναι; Δεν γεννηθήκαμε για να τυραννιόμαστε. Πρέπει όμως να ανακαλύψουμε που βρίσκεται η πραγματική αξία των πραγμάτων. Να έχουμε την ελευθεριά της επιλογής, να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και να συμπεριφερόμαστε σε όλους σαν να είναι φίλοι μας. Ίσως ακούγονται τετριμμένα και ουτοπικά όλα αυτά, είναι όμως ο μόνος τρόπος για μια πιο ποιοτική ζωή.
Πρώτα απ' όλα, νιώσε ευγνωμοσύνη για το ότι είσαι ζωντανός. Εκτίμησε τον εαυτό σου και αναγνώρισε τα προτερήματα σου και τις δυνατότητες σου. 'Έπειτα σκέψου τι είναι αυτό που σου δίνει χαρά και κυνήγησε το! Μην αφήσεις κανέναν και τίποτα να σου το στερήσει. Κάνε νέους φίλους. Πέρνα χρόνο με την οικογένειά σου. Πάνε μία εκδρομή. Ξεκίνα ένα νέο χόμπι. Άλλαξε ότι δεν σου αρέσει γύρω σου. Τα πράγματα είναι πολύ απλά κι όμως τα κάνουμε τόσο περίπλοκα.
Ρώτησε τον εαυτό σου: "Είμαι ευτυχισμένος;" Αν η απάντηση είναι "Ναι", τότε είσαι πολύ τυχερός. Αν όμως η απάντηση είναι αρνητική, μην περιμένεις αυτό να αλλάξει από μόνο του. Μπορεί να αλλάξει φυσικά αλλά ο τρόπος βρίσκεται μόνο στα δικά σου χέρια. Όλα είναι θέμα απόφασης.
Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Tom Ford
Πρωταγωνιστούν: Colin Firth, Julianne Moore, Nicholas Hoult
Διάρκεια: 101'
Έτος παραγωγής: 2010
Υπόθεση:
Η ταινία "A Single Man" μας μεταφέρει στο Λος Άντζελες του 1962, στην κορύφωση της κρίσης με την Κούβα, και παρακολουθεί τη ζωή του Τζορτζ Φάλκονερ, ενός 52χρονου Βρετανού καθηγητή πανεπιστημίου (Κόλιν Φερθ) καθώς πασχίζει να βρει νόημα στη ζωή του μετά τον θάνατο του επί σειρά ετών συντρόφου του, Τζιμ (Μάθιου Γκούντι). Ο Τζορτζ μένει προσκολλημένος στο παρελθόν και δεν μπορεί να δει κανένα μέλλον.
Έχω διαβάσει πολύ καλά σχόλια γι αυτή την ταινία. Την κατέβασα χτες αλλά δεν πρόλαβα να την δω. Πατήστε εδώ αν θέλετε να την κατεβάσετε. Έχει ενσωματωμένους ελληνικούς υπότιτλους.
Ένα συγκινητικό video. Μία γάτα προσπαθεί να "ξυπνήσει" τον φίλο του, που τον χτύπησε αυτοκίνητο. Δυστυχώς, δεν επέζησε.
Πέρασαν αρκετές μέρες χωρίς να γράψω. Τον τελευταίο καιρό έχω εγκατασταθεί στο σπίτι του κολλητού μου. Από το να μένουμε μόνοι μας και οι δυο, είναι καλύτερα να μένουμε μαζί. Καλούμε και φίλους και περνάμε πολύ όμορφα, με κουβεντούλα, φαγητό και κρασάκι στον κήπο... Πήγα και για μπάνιο με τον πρώην #1 και ψιλοκάηκα. Απορώ πως τα καταφέρνω κάθε χρόνο και καίγομαι ενώ λέω ότι θα προσέχω...
Μίλησα και με τον τύπο με τον οποία είχα την πρόσφατη αρπαχτή την οποία μετάνιωσα. Με πέτυχε στο msn. Παραπονέθηκε που χαθηκα μετά από ότι έγινε. Όχι ότι αυτός δεν έκανε το ίδιο αλλά τέλος πάντων. Μου είπε ότι του άρεσε ότι έγινε και θα ήθελε και συνέχεια. Αυτό βέβαια αποκλείεται να γίνει αλλά δεν του το είπα. Απλά του είπα πως ότι έγινε ήταν καλό (ψέμα) αλλά μέχρι εκεί, δεν έχουμε χημεία. Μου ζήτησε να μας δώσω μία ευκαιρία καθώς αυτός νομίζει ότι ταιριάζουμε. Αν όμως από την αρχή δεν νιώθεις κάτι, πως να το συνεχίσεις; Να πω την αλήθεια όμως, το γεγονός ότι του άρεσα και ότι ήθελε να είμαστε μαζί, τόνωσε την αυτοπεποιθησή μου. Άσχετα από το αν εγώ δεν θέλω να τον ξαναδώ, είναι ωραίο να αρέσεις.
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι καλό στον ορίζοντα. Τελικά είναι πιο δύσκολο απ' όσο νόμιζα, να γνωρίσεις κάποιον με τον οποίο θα ταιριάξεις. Με όλα αυτά, άρχισα πάλι να σκέφτομαι τον πρώην μου. Νόμιζα ότι τον είχα ξεπεράσει αλλά ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια συναισθήματα που νόμιζα ότι είχαν πλέον χαθεί. Είμασταν πολύ καλά μαζί, περνούσαμε υπέροχα και ο ίδιος ήταν πολύ ξεχωριστό παιδί. Μου λείπει... Πέρασε ήδη 1,5 μήνας και δεν βρεθήκαμε καθόλου, αν και είπαμε ότι δε θα χαθούμε. Μιλάμε βέβαια στο τηλέφωνο αλλά ή διαπροσωπική επαφή είναι αλλιώς. Θα ήταν τέλειο αν ξαναείμασταν μαζί αλλά ξέρω ότι αυτό δεν είναι παρά ένα τρελό όνειρο. Θα ξαναβρώ άραγε κάποιον σαν εκείνον;
Ανακάλυψα πρόσφατα μία νέα ιστοσελίδα, το gayparadise.gr. Είναι κάτι μεταξύ facebook και gayromeo. Είναι αρκετά καλό μπορώ να πω. Μπείτε να ρίξετε μία ματιά.
Η πρόσκληση που έστειλαν στο e-mail μου:
