κομπλεξισμός ομοφυλοφιλία

Ομοφοβία και ρατσιστική συμπεριφορά

Δευτέρα 19 Απριλίου 201013:22Voltsek

Έμαθα κάτι πρόσφατα που με έχει κάνει έξαλλο. Σε μία συζήτηση που είχα με το μωρό μου, μου εκμυστηρεύτηκε κάποιες άσχημες προσωπικές εμπειρίες που έχει βιώσει. Το μωρό μου ίσως να έχει κάποια στοιχεία πάνω του που κάνουν λίγο πιο εμφανή από άλλους, την σεξουαλική του ταυτότητα και αυτό τον μετέτρεψε αυτομάτως σε θύμα ομοφοβικής συμπεριφοράς και σωματικής & ψυχολογικής βίας.

Συγκεκριμένα έχει δεχτεί ρατσιστικά και ομοφοβικά σχόλια και πιο σημαντικό, 2-3 φορές έχει δεχτεί βία απλά επειδή είναι διαφορετικός ως προς τον σεξουαλικό του προσανατολισμό. Πόσο κάφρος και ανεγκέφαλος πρέπει να είναι κάποιος για να συμπεριφέρεται έτσι; Θεωρούν δηλαδή ότι το να είναι ρατσιστές είναι μαγκιά; Πρέπει βέβαια να τονίσω ότι οι νταήδες ήταν σε κάθε περίπτωση μεγαλύτεροι σε ηλικία και πιο μυώδεις και ογκώδεις άτομα. Το να τα βάζεις με κάποιον κατώτερο σου σε δύναμη δεν σε κάνει άντρα. Αντιθέτως δείχνει έναν δειλό, κομπλεξικό, ανασφαλή άνθρωπο που προσπαθει με αυτό τον τρόπο να τονώσει την χαμηλή του αυτοπεποίθηση.

Η σωματική βία, που σε κάθε περίπτωση είναι κατακριτέα, έχει ως αποτέλεσμα την άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Το μωρό μου όπως είναι λογικό, μετά από κάθε συμβάν, ένιωθε αδύναμος και εγκλωβισμένος σε μία κατάσταση από την οποία δεν μπορούσε να ξεφύγει. Είναι πολύ δυσάρεστο να ξυπνάς το πρωί και να αναρωτιέσαι τι μπορει να σου σύμβει σήμερα και αν είσαι αρκετά τυχερός ώστε να γλιτώσεις κάποια άσχημα γεγονότα.

Κάτι που κάνει ακόμα πιο τραγική την όλη κατάσταση, είναι η ντροπή που αισθάνεται "το θύμα", στην προκειμένη περίπτωση το μωρό μου. Δεν φτάνει που κάποια μαλακισμένα του έκαναν τη ζωή δύσκολη, δεν μπορούσε να μιλήσει και σε κανέναν γι αυτό από τη ντροπή που ένιωθε. Ούτε καν στους γονείς του καθώς θα έπρεπε να τους εξηγήσει γιατί γίνεται αυτό κι έτσι θα έπρεπε να αναφερθεί και στο θέμα της ομοφυλοφιλίας. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Είμαι το πρώτο άτομο που μίλησε γι αυτό κι αυτό μετά από αρκετή παρακίνηση από μέρους μου. Κάτι τέτοιο σε στιγματίζει και θέλεις απλά να το διαγράψεις. Ευτυχώς το μωρό μου έχει την απαιτούμενη ψυχική δύναμη να ξεπεράσει αυτές τις εμπειρίες. Κάποιο άλλο παιδί όμως ίσως όχι. Μπορεί η βία και ο χλευασμός που κάποιος έχει υποστεί σε μικρή ηλικία, να καθορίσουν το υπόλοιπο της ζωής του και τη σχέση του με τους γύρω του. Πριν κάνουμε την πλάκα μας εις βάρος των άλλων, πρέπει να αναλογιστούμε το αντικτυπο που θα έχουν επάνω τους οι δικές μας πράξεις.

Έχω ακούσει φυσικά για φαινόμενα βίας σε νεαρά gay άτομα αλλά δεν είχε τύχει ποτέ σε μένα ή σε κάποιον γνωστό μου κι έτσι το έβλεπα ως κάτι μακρινό. Προσωπικά, το 95% των ατόμων που γνωρίζουν ότι είμαι gay, το δέχτηκαν πολύ άνετα. Αυτό με έκανε αισιόδοξο, πιστεύοντας ότι η κατάσταση είχε αρχίσει να αλλάζει. Τώρα όμως αναθεωρώ κάποιες απόψεις μου. Κάθε φορά που αρχίζω να ελπίζω, έρχεται κάτι και μου γκρεμίζει τα όνειρα. Για άλλη μία φορά διαπίστωσα πόσο οπισθοδρομικοί είμαστε σαν λαός.

Βέβαια χωρίς την κατάλληλη παιδεία, είναι λογικό να έρχομαστε αντιμέτωποι με φαινόμενα βίας. Μεγαλώνουμε σε έναν κόσμο όπου μας μαθαίνουν ότι "Ο δυνατότερος είναι ο νικητής" και ότι "Όσο πιο αγροίκος είσαι, τόσο πιο άντρας θεωρείσαι". Αυτό όμως που μας ξεχωρίζει από τα ζώα, είναι η δυνατότητα του διαλόγου, της ανταλαγής απόψεων και η πολιτισμένη συνύπαρξη ανθρώπων με διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Ισως σε ενδιαφερουν

10 σχόλια

  1. Ωραία τα λες!
    Εσύ θα τον βοηθήσεις να τα ξεπεράσει, άλλωστε εσύ είσαι και το πιο κοντινό άτομο όσον αφορά αυτό το θέμα.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εύχομαι το επόμενο άτομο που θα τον σαπίσει στο ξύλο την επόμενη φορά να είμαι εγώ! Ποιος ξέρει τι βρωμοπουστράκι είναι και αυτό και δίκαια του φέρθηκαν έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @anwnymos

    mia akomh kompleksikh "krufopoustritsa" emfanisthke sto xwro ;-) kalwshr8es!

    mixalhs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα το συνεχίσω από εκεί που το άφησε ο mahler "Άμα του τη λένε να τους γράφει στα αρχίδια του".
    Όμως αν η λεκτική βία χοντρίνει καλό θα είνα να απαντήσει ανάλογα.
    Στην περίπτωση δε που πάει κάποιος να τον αγγίξει, να του κοπανίσει μια κλωτσιά στα αρχίδια ώστε να καταλάβει ότι δεν εδώ δεν είναι "παίξε-γέλασε".

    Η γνώμη μου είναι ότι η παθητική στάση μερικές φορές ενθαρρίνει τις ρατσιστικές συμπεριφορές των άλλων. Φυσικά δεν ρίχνω καμμιά ευθύνη στο μωρό σου, αλίμονο, αλλά αν είχε ξαπλώσει κάνα-δύο κάτω θα τον είχαν αφήσει ήσυχο.

    ΤΟ ΛΑΓΩΝΙΚΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δυστυχώς,το Λαγωνικό έχει δίκιο.Ο μόνος τρόπος να υπερασπιστεί κανείς τον εαυτό του είναι η βία.Θλιβερό,αλλά επιβεβαιωμένο.Συνήθως όμως,ο γυαλάκιας,χοντρός,gay και ο κάθε βαλλόμενος αισθάνεται αδύναμος και αντί να αντιδράσει,καλλιεργεί μια ενοχή,την οποία μεταθέτει,μετά το σχολείο,και στην κοινωνία.Ενδέχεται μάλιστα να μην αντιδρά όχι από έλλειψη μίσους ή σωματική αδυναμία,αλλά επειδή ο περίγυρός του είναι τόσο νοσηρός που κατά βάθος τον έχει πείσει ότι αξίζει αυτές τις χαμερπείς επιθέσεις! Κι έτσι η ενοχή εδραιώνεται! Από μια ομοειδή ενοχή άλλωστε υποφέρει και ο ίδιος ο συμπλεγματικός που τυχαίνει(προς το παρόν)να βρίσκεται στη θέση του βασανιστή,από την ίδια ενοχή υποφέρει πιθανόν και ο πρώτος ανώνυμος στα σχόλια.Για να καταχωρηθεί κάποιος στον κύκλο των ισχυρών,οφείλει να στρέψει τα βέλη του προς τον πρώτο τρωτό στόχο.Πιθανόν για να κρύψει τη δική του τρωσιμότητα..
    Η μόνη ριζική λύση είναι ακριβώς η παιδεία,στο σχολείο αλλά κυρίως μέσα στους κόλπους της οικογένειας,αλλά αυτό πολύ φοβάμαι ότι δε θα συμβεί ποτέ.Στην πραγματική ζωή,όποιος δεν τρώει,τρώγεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για να μην παρεξηγηθώ. Σε καμμιά περίπτωση δεν υποστήριζω τη βία και τον τσαμπουκά. Αντιθέτως μάλιστα. Όμως για να μας φέρονται οι άλλοι με αξιοπρέπεια και σεβασμό, πρέπει πρώτα να σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Συνεπώς η υπεράσπιση της αξιοπρέπειάς μας όταν αυτή προσβάλεται είναι η ελάχιστη υποχρέωση που έχουμε απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Λαγωνικό,κι εγώ στο τέλος λέω ότι μόνη λύση είναι η παιδεία.Αλλά δυστυχώς,η ανοχή και η παθητικότητα του αδύναμου,που προέρχεται είτε από ευγένεια ψυχής είτε συχνότερα από φόβο,τροφοδοτούν την αγριότητα του θύτη.Ο αδύναμος πρέπει να δείχνει τα δόντια του,ακόμα κι αν ξέρει ότι δεν θα αποτολμήσει δαγκωματιές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Hfaistiwnas: Θα κάνω ότι μπορώ για να τον υποστηρίξω, αυτό είναι σίγουρο.

    mahler76: Είναι απαίσιο όλο αυτό που γίνεται στις σχολικές κοινωνίες. Ρατσιστικές συμπεριφορές που πολλές φορές δεν αντιμετωπίζονται όπως θα έπρεπε. Πιστεύω κι εγώ ότι η καλύτερη λύση είναι να τους έχεις γραμμένους.

    Ανώνυμος: Καλέ τι άντρας!!! Και τι λεξιλόγιο!!! Εντυπωσιάστηκα...

    Μιχάλης: Θα συμφωνήσω.

    ΤΟ ΛΑΓΩΝΙΚΟ: Φυσικά και πρέπει να αντιδράμε και να μην είμαστε θύματα. Και το μωρό μου αντέδρασε όταν έπρεπε. Το θέμα όμως είναι να μην φτάνουμε ως εκεί.

    Στραβάδι: Πόσο δίκιο έχεις. Κι εγώ πιστεύω ότι γίνεται αυτό. Να βιώνεις ψυχική και σωματική βία και να νιώθεις ότι το αξίζεις κιόλας. Πρέπει να είμαστε περήφανοι για τον εαυτό μας και να μην αφήνουμε τους άλλους να μας προσβάλλουν με κανένα τρόπο.

    Το λαγωνικό & Στραβάδι: Ασφαλώς η βία δεν είναι η λύση. Η βία φέρνει βία, είναι ένας φαύλος κύκλος. Αλλά πρέπει να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου όταν γίνεσαι αντικείμενο βίας και χλευασμού.
    Το καλύτερο θα ήταν ο καθένας να σέβεται την προσωπικότητα των γύρω του και γι αυτό απαιτείται όπως είπατε παιδεία, που όμως δεν την λαμβάνουμε από πουθενά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Den xerc poso sumfwnw m ayto to post
    k poso voh8hse ton kollhto mu otan tu to edeixa
    thank you

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψε ένα σχόλιο:

Popular Posts

Κανε την εξεταση

Checkpoint



Φορμα επικοινωνιας