Διάβασα στο Screw ένα άρθρο που αναφερόταν στους gay που θεωρούν υποτιμητικό να πηγαίνουν στα σχετικά μαγαζιά και γενικά που ντρέπονται να κάνουν πράγματα που θεωρούνται δεδομένα στην gay κουλτούρα. Για μένα αυτό δεν ήταν κάτι καινούργιο αλλά μου φάνηκε αστείο το πόσο γρήγορα είχα άλλη μία επιβεβαίωση πάνω στο θέμα.
Πήγα στο enola την προηγούμενη εβδομάδα με έναν φίλο μου που χώρισε πριν από τρεις μήνες. Πίναμε το ποτό μας, διασκεδάζαμε και ταυτόχρονα παρατηρούσαμε τον κόσμο τριγύρω, για χάρη του φίλου μου που ένιωθε πλέον έτοιμος να προχωρήσει παρακάτω στη ζωή του. Όταν εντόπισε κάποιον που του άρεσε, αφού έγινε το παιχνίδι με τα βλέμματα, έκανε το πρώτο βήμα και τον πλησίασε. Μίλησαν αρκετή ώρα και μάλιστα αντάλλαξαν και τηλέφωνα. Υπήρξε και συνέχεια, η οποία όμως δεν έχει σχέση με το θέμα αυτού του post.
Κι ενώ είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι είχε το θάρρος να φλερτάρει και να κάνει κάποια κίνηση, κάτι που δεν βλέπεις συχνά στα gay bar, μετά άλλαξε στάση. Όσο μιλούσαν, ένας γνωστός του φίλου μου, πέρασε από κοντά μας. Αυτό, όπως μου είπε, τον ξενέρωσε λίγο επειδή "δεν ήθελε να δίνει δικαιώματα". Δεν ήθελε να τον δουν να μιλάει με αγνώστους στα gay bar και να δίνει την εντύπωση ότι ψωνίζεται κτλ κτλ.
Μου φάνηκε παράλογο το σκεπτικό του και του το είπα. Γιατί δηλαδή είναι κακό να κάνεις μία γνωριμία με τον τρόπο που το έκανε; Ελεύθερος ήταν άλλωστε. Αν είχε σχέση, τότε φυσικά θα ήταν ντροπή να φλερτάρει επειδή σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για κέρατο. Κι αν δεν το κάνεις έτσι, τη άλλη επιλογή έχεις; Το να περνάς ώρες πίσω από μία οθόνη, ψάχνοντας τα προφίλ στα site γνωριμιών και μιλώντας ατελείωτα στο msn είναι καλύτερο; Αν ένας straight γνώριζε μία κοπέλα σε ένα bar θα θεωρούνταν ντροπή; Και στην τελική, τι τον νοιάζει τι θα σκεφτεί ο άλλος;
Έχουμε διαστρεβλώσει τις έννοιες μέσα στο μυαλό μας. Τα gay club είναι κολαστήρια, οι ομοφυλόφιλοι είναι διαστροφικοί και οι γνωριμίες είναι ψωνιστήρι. Όλοι μας επιθυμούμε την πρόοδο και την αλλαγή αλλά μέσα μας έχουμε ξεπερασμένες, παράλογες αντιλήψεις που μας οδηγούν στην αντίθετη κατεύθυνση.
Πόλη του Μεξικού: ο νέος προορισμός των γκέι
Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της νέας καμπάνιας του οργανισμού τουρισμού του Μεξικού. Από τον ερχόμενο Μάρτιο θα επιτρέπονται οι γάμοι των ομοφυλόφιλων στη μεξικανική πρωτεύουσα και οι αρχές της πόλης αποφάσισαν να εκμεταλλευθούν οικονομικά το πρωτόγνωρο για τη Λατινική Αμερική γεγονός, προσελκύοντας τουρίστες με ειδικά πακέτα για νεόνυμφους. Η Τήλος, ο δήμος της οποίας προηγήθηκε των Μεξικανών, αποτελεί εξίσου καλό τουριστικό προορισμό, αλλά οι δικοί μας πολιτικοί στάθηκαν πολύ κοντόφθαλμοι...
Και έγκυος, και άντρας...
Ο Scott και ο Thomas είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι και περιμένουν το πρώτο τους παιδί, καθώς ο Scott είναι έγκυος 8 μηνών. Η περίπτωση του Scott δεν είναι μοναδική αφού είναι ο δεύτερος άνδρας ο οποίος εγκυμονεί, μετά τον Thomas Beatie.
Τόσο ο Scott όσο και ο Thomas γεννήθηκαν κορίτσια και προχώρησαν σε αλλαγή φύλου μετά την ενηλικίωσή τους. Μάλιστα είναι και νόμιμα παντρεμένοι, καθώς ο Thomas δεν έχει αλλάξει το πιστοποιητικό γέννησής του και νομικά είναι ακόμα γυναίκα. Το ζευγάρι περιμένει ανυπόμονα την γέννηση του παιδιού τους, ενώ έχουν δύο ακόμα παιδιά, 10 και 12 ετών, από προηγούμενη σχέση του Thomas… με γυναίκα.
Να τους ζήσουν.
"Σατανιστές" γκέι
Ο δήμαρχος της Μόσχας επανήλθε δριμύτερος χθες για να υπενθυμίσει στους γκέι της πόλης του, οι οποίοι ετοιμάζονται να πραγματοποιήσουν μεγαλειώδη παρέλαση υπερηφάνειας στους δρόμους της ρωσικής πρωτεύουσας, ότι δεν πρόκειται να επιτρέψει τέτοιου είδους «σατανικές ενέργειες». Γιατί περί αυτού πρόκειται, σύμφωνα με τον Γιούρι Λουζκόφ, ο οποίος ουδέποτε έκρυψε τα συναισθήματά του για τους ομοφυλόφιλους. «Δεν επιτρέψαμε ούτε θα επιτρέψουμε ποτέ μια τέτοια παρέλαση» είπε ο κ. Λουζκόφ και προειδοποίησε όσους σχεδιάζουν να παρελάσουν ότι θα τιμωρηθούν. «Είναι καιρός να σταματήσουμε πια να προπαγανδίζουμε τις ανόητες συζητήσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων...», είπε ο ίδιος αποκαλύπτοντας περαιτέρω τις διαθέσεις του. Και επειδή η οργάνωση των γκέι επιμένει ότι η παρέλαση θα γίνει τον ερχόμενο Μάιο, η σύγκρουση αναμένεται ότι θα είναι αναπόφευκτη.
Πηγή: Gay World.gr
Είναι αστείο το πως αλλάζουν τα πράγματα καμιά φορά. Μεγαλώνοντας, από μικρό παιδί μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, ένιωθα μεγάλη μοναξιά. Είχα φίλους βέβαια αλλά το κενό μίας σχέσης δεν μπορούν να το καλύψουν οι φίλοι. Είχα την ανάγκη να είμαι με κάποιον, να με αγαπάει και να τον αγαπάω. Να περνάμε καλά μαζί. Αντί γι αυτό, ήμουν μόνος, γεμάτος στεναχώρια, απογοήτευση και θυμό. Και βεβαίως ζήλια όταν έβλεπα τους υπόλοιπους της παρέας μου να φλερτάρουν, να έχουν σχέσεις, να κάνουν σεξ και να μιλάνε για τις εμπειρίες τους και τις επιδόσεις τους. Κι εγώ όλα αυτά τα είχα στερηθεί κι επιπλέον δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν για την δική μου κατάσταση.
Μερικά χρόνια αργότερα όλα έχουν αντιστραφεί. Εγώ είμαι με έναν υπέροχο άνθρωπο και είμαστε πολύ καλά μαζί. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι παραπάνω. Οι φίλοι μου πάλι, μερικοί όχι όλοι, δεν μπορούν να βρουν γκόμενα να τους κάτσει. Με λίγα λόγια τους έχει φάει η αγαμία. Βλέπουν γκόμενα και τους τρέχουν τα σάλια αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γι αυτό. Τώρα εγώ ευχαριστιέμαι να τους μιλάω για την σχέση μου. Να δουν και αυτοί πως είναι να βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά. Μου αρέσει που οι straight είναι στο ράφι και ο πούστης της παρέα έχει μία υπέροχη σχέση.
Update: Στην σελίδα της UNICEF μπορείτε να προσφέρετε οικονομική ενίσχυση για τους πληγέντες του σεισμού στην Αϊτή. Και το μικρότερο ποσό βοηθάει σημαντικά.
"Φάε Έναν Μαλάκα" είναι ο τίτλος ενός blog που ανακάλυψα σήμερα. Μερικοί από εσάς ίσως να το γνωρίζετε ήδη. Είναι ένα blog αφιερωμένο σε ότι μας εκνευρίζει στην καθημερινότητα μας. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει ο εν λόγω blogger, ο οποίος, να το θέσω απλά, τα "χώνει" σε όλους και σε όλα, πολύ ευστοχά μπορώ να πω, χωρίς να κρίνει απαραίτητο να δώσει στο ιστολογιό του ένα σοβαροφανές ύφος. Σε μερικά θέματα εκφράζεται όπως θα ήθελα κι εγώ μερικές φορές αλλά δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις. Αξίζει να ρίξετε μία ματιά. Και να μην συμφωνείτε με τις απόψεις του, αν και δεν το νομίζω, είναι σίγουρο ότι θα γελάσετε με τον τρόπο που τα λέει.
Για μένα το 2009 ήταν μία πολύ καλή κι ενδιαφέρουσα χρονιά. Μερικές από τις καλύτερες στιγμές, με τυχαία σειρά, είναι οι παρακάτω:
Οι αποκριές στην Κοζάνη, που είναι πάντα τέλειες, με τον κολλητό μου από την Θεσσαλονίκη, τον οποίο φιλοξένησα για ένα υπέροχο τριήμερο.
Οι εκδρομές, λόγω κάποιων σεμιναρίων που παρακολουθώ, σε πανέμορφα μέρη σε χλιδάτα ξενοδοχεία, με αποκορύφωμα τα διήμερα στην μαγευτική Πορταριά και στην Αθήνα.
Οι καλοκαιρινές μονοήμερες αποδράσεις στην Κατερίνη και στην Χαλκιδική με τους φίλους μου.
Οι καλοκαιρινές διακοπές στην Θάσο και στην Καλλιθέα Χαλκιδικής με παρέα και στην Αλεξανδρούπολη οικογενειακά, με ιδιαίτερη στιγμή την επίσκεψη για πρώτη φορά στην Σαμοθράκη με το σκάφος του θείου μου.
Η καταπληκτική εμπειρία μου στο Gay Pride, στο οποίο πήγα για πρώτη φορά και οι υπόλοιπες μέρες γνωρίζοντας τα μέρη της Αθήνας (και το περιβόητο Γκάζι) με τους φίλους μου. Ήταν φανταστικά...
Η συναυλία των James το καλοκαίρι στο Θέατρο Γης στην Θεσσαλονίκη.
Η γνωριμία μου με κάποια άτομα, έστω και αν η φιλία μας δεν προχώρησε... Η παρουσία όλων στη ζωή μου ήταν κάτι σημαντικό.
Φυσικά η γνωριμία με το μωρό μου, στις 27 Αυγούστου. Ένα γεγονός που επηρέασε την μετέπειτα ζωή μου.
Τα γενέθλια μου, που τα γιόρτασα μαζί με καλούς φίλους και το μωρό μου και περάσαμε φανταστικά...
Οι τέσσερις ονειρικές μέρες που πέρασα με το μωρό μου στην περίοδο των γιορτών...
Σίγουρα υπάρχουν και άλλες εμπειρίες που τώρα δεν μπορώ να θυμηθώ. Βέβαια, κάθε στιγμή που πέρασε, όσο ασήμαντη και να φαίνεται, για μένα είναι ξεχωριστή. Είμαι ευγνώμων για όλα τα καλά ή τα άσχημα που έζησα μέσα στο 2009 επειδή είναι ένα κομμάτι του εαυτού μου και μέσα από αυτά έχω διδαχθεί πολλά και με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι τώρα.
ομοφυλοφιλία
περηφάνεια
ρατσισμός
Ομοφυλοφιλία: Κοινωνικό θέμα ή κοινωνικό πρόβλημα;
Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 201017:51Voltsek
Ένα video που βρήκα τυχαία στο youtube.
Πριν από αρκετό καιρό, έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος πλέον, είχα επικοινωνία με ένα παιδί από την Αθήνα, ο οποίος ήταν gay. Μιλούσαμε για αρκετό καιρό μέσω msn αρχικά και αργότερα και τηλεφωνικά. Είχε αναπτυχθεί μία οικειότητα και μιλούσαμε για διάφορα θέματα.
Όταν πήγα στην Αθήνα πέρυσι το Πάσχα για ένα διήμερο και τον Ιούνιο για το gay pride, βρεθήκαμε και τις δύο φορές για ποτό. Τότε γνωριστήκαμε καλύτερα και άρχισε να αναπτύσσεται μία φιλία μεταξύ μας. Οπότε έπαψε να είναι άλλη μία επαφή στο msn αλλά ένας φίλος που είχα γνωρίσει πρόσωπο με πρόσωπο.
Πρόσφατα μιλήσαμε ξανά, μετά από ένα κάπως μεγάλο διάστημα και μεταξύ άλλων μου είπε ότι έσβησε όλους τους gay φίλους του από το προφίλ του στο facebook, συμπεριλαμβανομένου κι εμένα για να μην υποψιαστούν οι φίλοι του που δεν ξέρουν γι αυτόν, ότι είναι gay. Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό. Κι εγώ προβληματίζομαι για τον ίδιο λόγο. Αλλά το να σβήσει κι εμένα κάπως μου φάνηκε. Είμαι gay και είμαι φίλος του. Ανήκω και στις δύο κατηγορίες αλλά εκείνος επέλεξε να δώσει βαρύτητα στην πρώτη. Δεν έδωσε σημασία στη σχέση που μας συνδέει αλλά στο σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Ίσως υπερβάλλω αλλά εγώ δεν θα έκανα το ίδιο. Είναι σαν να ντρέπεται για μένα, άσχετα αν και ο ίδιος έχει την ίδια ιδιαιτερότητα με μένα. Είμαι ο Αιμίλιος που τυχαίνει να είμαι gay και όχι το αντίθετο. Είναι θέμα προτεραιοτήτων.
Όταν πήγα στην Αθήνα πέρυσι το Πάσχα για ένα διήμερο και τον Ιούνιο για το gay pride, βρεθήκαμε και τις δύο φορές για ποτό. Τότε γνωριστήκαμε καλύτερα και άρχισε να αναπτύσσεται μία φιλία μεταξύ μας. Οπότε έπαψε να είναι άλλη μία επαφή στο msn αλλά ένας φίλος που είχα γνωρίσει πρόσωπο με πρόσωπο.
Πρόσφατα μιλήσαμε ξανά, μετά από ένα κάπως μεγάλο διάστημα και μεταξύ άλλων μου είπε ότι έσβησε όλους τους gay φίλους του από το προφίλ του στο facebook, συμπεριλαμβανομένου κι εμένα για να μην υποψιαστούν οι φίλοι του που δεν ξέρουν γι αυτόν, ότι είναι gay. Το καταλαβαίνω απόλυτα αυτό. Κι εγώ προβληματίζομαι για τον ίδιο λόγο. Αλλά το να σβήσει κι εμένα κάπως μου φάνηκε. Είμαι gay και είμαι φίλος του. Ανήκω και στις δύο κατηγορίες αλλά εκείνος επέλεξε να δώσει βαρύτητα στην πρώτη. Δεν έδωσε σημασία στη σχέση που μας συνδέει αλλά στο σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Ίσως υπερβάλλω αλλά εγώ δεν θα έκανα το ίδιο. Είναι σαν να ντρέπεται για μένα, άσχετα αν και ο ίδιος έχει την ίδια ιδιαιτερότητα με μένα. Είμαι ο Αιμίλιος που τυχαίνει να είμαι gay και όχι το αντίθετο. Είναι θέμα προτεραιοτήτων.
ομοφυλοφιλία
coming out
gay lifestyle
Πως να αποδεχτείς την ομοφυλοφιλία σου
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 201018:19VoltsekΣήμερα είναι του Αΐ Γιάννη. Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν. Αυτή η μέρα είναι και το τέλος των γιορτών. Οι μέρες των Χριστουγέννων είναι οι καλύτερες. Υπάρχει ένα εορταστικό κλίμα, μία χαλαρή ατμόσφαιρα όπου όλοι μας ξεχνάμε τα προβληματά μας και νιώθουμε πιο χαλαροί. Βάζουμε νέους στόχους. Βρισκόμαστε με την οικογενειά μας και τους φίλους μας και η μόνη μας έννοια είναι να περάσουμε καλά. Υπάρχει ένα ιδιαίτερα ανεπτυγμένο κλίμα αγάπης, συμπόνιας και καλοσύνης. Ολά είναι πασπαλισμένα με την χρυσόσκονη της ανθρωπιάς.
Αυτό διαρκεί για 15 μέρες, ίσως και λίγο περισσότερο. Μόλις τελειώσουν οι γιορτές όμως τελειώνει και το εορταστικό κλιμα. Επιστρέφουμε στην γκρίζα καθημερινότητα και στην ρουτίνα και όλα γίνονται όπως πριν. Ξεχνάμε τους στόχους που έχουμε βάλει. Μας κυριεύει πάλι το άγχος, η βαρεμάρα και η μιζέρια. Κυκλοφορούμε αγέλαστοι και σοβαροί και νευριάζουμε με το παραμικρό. Ξαφνικά ξεχνάμε τον συνανθρωπό μας και το επίκεντρο της προσοχής μας είναι ο εαυτός μας. Από την μια στιγμή στην άλλη γινόμαστε διαφορετικοί άνθρωποι.
Είναι παράξενη νοοτροπία να γινόμαστε οι άνθρωποι που θέλουμε μόνο για λίγο και μετά να υιοθετούμε μία πιο μίζερη εκδοχή του εαυτού μας. Γιατί δεν μπορούμε να κρατήσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων όλο το χρόνο; Να αντιμετωπίζουμε την ζωή με μία θετική ματιά. Να δίνουμε σημασία μόνο στα πραγματικά σημαντικά πράγματα και να αδιαφορούμε για χαζομάρες. Να βλέπουμε την κάθε μέρα σαν γιορτή. Να χαιρόμαστε και να γλεντάμε με τους δικούς μας ανθρώπους χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη αφορμή. Να σκεφτόμαστε το καλό των άλλων και τις 365 μέρες του χρόνου. Αν το κάναμε αυτό, η ζωή όλων μας θα άλλαζε προς το καλύτερο και θα χαιρόμασταν περισσότερο κάθε στιγμή της.
Εγώ έχω ως στόχο, κάθε κάθε χρονιά να είναι καλυτερη από την προηγούμενη κι ευτυχώς το πετυχαίνω. Σας συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Μπορείς να έχεις μία υπέροχη χρονιά. Εσύ θα το αποφασίσεις αυτό και είναι στο χέρι σου να τα καταφέρεις. Ας είναι το1010 2010 η χρονιά όπου θα αναθεωρήσουμε την ζωή μας και θα αρχίσουμε να την εκτιμάμε περισσότερο.
Αυτό διαρκεί για 15 μέρες, ίσως και λίγο περισσότερο. Μόλις τελειώσουν οι γιορτές όμως τελειώνει και το εορταστικό κλιμα. Επιστρέφουμε στην γκρίζα καθημερινότητα και στην ρουτίνα και όλα γίνονται όπως πριν. Ξεχνάμε τους στόχους που έχουμε βάλει. Μας κυριεύει πάλι το άγχος, η βαρεμάρα και η μιζέρια. Κυκλοφορούμε αγέλαστοι και σοβαροί και νευριάζουμε με το παραμικρό. Ξαφνικά ξεχνάμε τον συνανθρωπό μας και το επίκεντρο της προσοχής μας είναι ο εαυτός μας. Από την μια στιγμή στην άλλη γινόμαστε διαφορετικοί άνθρωποι.
Είναι παράξενη νοοτροπία να γινόμαστε οι άνθρωποι που θέλουμε μόνο για λίγο και μετά να υιοθετούμε μία πιο μίζερη εκδοχή του εαυτού μας. Γιατί δεν μπορούμε να κρατήσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων όλο το χρόνο; Να αντιμετωπίζουμε την ζωή με μία θετική ματιά. Να δίνουμε σημασία μόνο στα πραγματικά σημαντικά πράγματα και να αδιαφορούμε για χαζομάρες. Να βλέπουμε την κάθε μέρα σαν γιορτή. Να χαιρόμαστε και να γλεντάμε με τους δικούς μας ανθρώπους χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη αφορμή. Να σκεφτόμαστε το καλό των άλλων και τις 365 μέρες του χρόνου. Αν το κάναμε αυτό, η ζωή όλων μας θα άλλαζε προς το καλύτερο και θα χαιρόμασταν περισσότερο κάθε στιγμή της.
Εγώ έχω ως στόχο, κάθε κάθε χρονιά να είναι καλυτερη από την προηγούμενη κι ευτυχώς το πετυχαίνω. Σας συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς το ίδιο. Μπορείς να έχεις μία υπέροχη χρονιά. Εσύ θα το αποφασίσεις αυτό και είναι στο χέρι σου να τα καταφέρεις. Ας είναι το
δικαιώματα
επικαιρότητα
κομπλεξισμός
Ρατσιστική συμπεριφορά σε μαγαζί στο γκάζι
Τρίτη 5 Ιανουαρίου 201001:08VoltsekΓια άλλη μία φορά απογοητεύτηκα και θύμωσα από ένα ρατσιστικό επεισόδιο που έγινε σε κάποιο μαγαζί στο Γκάζι. Δε θα το γράψω εδώ. Μπορείτε να διαβάσετε λεπτομέρειες στους εξής ιστότοπους:
e-lawyer: Ίση μεταχείρηση στην παροχή υπηρεσιών και αγαθών
Πρέζα TV: Ρατσιστική και απαράδεκτη ομοφοβική επίθεση σε μαγαζί...
ManifestoGR: Grande Dame sucks
κι ένα παλιότερο post πάλι για το ίδιο μαγαζί:
Το Βήμα online: Ερωτική τρομοκρατία
Το θέμα μπορεί να κανονιστεί με τους νόμους που ήδη υπάρχουν, οι οποίοι απαγορεύουν τέτοιες συμπεριφορές. Αυτό όμως που εγώ σκέφτομαι είναι ότι δεν θα έπρεπε καν να φτάνουμε μέχρι εκεί. Ένα φιλί είναι απλά ένα φιλί, μία τρυφερή ένδειξη αγάπης και δεν ξέρω πως γίνεται κάποιοι να ενοχλούνται από αυτό. Αν ήταν φιλί μεταξύ άντρα και γυναίκας γιατί θα ήταν διαφορετικό; Μπορεί πλέον να έχουμε 2010 αλλά στο μυαλό και τη νοοτροπία βρισκόμαστε ακόμα στο 1800... Πρέπει να αντιδρούμε σε τέτοιου είδους γεγονότα που αμφισβητούν τα δικαιώματα μας και την ελευθερία μας.
e-lawyer: Ίση μεταχείρηση στην παροχή υπηρεσιών και αγαθών
Πρέζα TV: Ρατσιστική και απαράδεκτη ομοφοβική επίθεση σε μαγαζί...
ManifestoGR: Grande Dame sucks
κι ένα παλιότερο post πάλι για το ίδιο μαγαζί:
Το Βήμα online: Ερωτική τρομοκρατία
Το θέμα μπορεί να κανονιστεί με τους νόμους που ήδη υπάρχουν, οι οποίοι απαγορεύουν τέτοιες συμπεριφορές. Αυτό όμως που εγώ σκέφτομαι είναι ότι δεν θα έπρεπε καν να φτάνουμε μέχρι εκεί. Ένα φιλί είναι απλά ένα φιλί, μία τρυφερή ένδειξη αγάπης και δεν ξέρω πως γίνεται κάποιοι να ενοχλούνται από αυτό. Αν ήταν φιλί μεταξύ άντρα και γυναίκας γιατί θα ήταν διαφορετικό; Μπορεί πλέον να έχουμε 2010 αλλά στο μυαλό και τη νοοτροπία βρισκόμαστε ακόμα στο 1800... Πρέπει να αντιδρούμε σε τέτοιου είδους γεγονότα που αμφισβητούν τα δικαιώματα μας και την ελευθερία μας.
Το βρήκα τυχαία, καθώς ανακάλυπτα το site και σκέφτηκα να βάλω το link εδώ μιας και είναι σχετικό με την θεματολογία του blog. Αναφέρεται στους gay χαρακτήρες της τηλεόρασης. Ρίξτε μία ματιά.
Λες και γράφτηκε για μένα αυτό το τραγούδι ρε παιδί μου...