Έφτασε πλέον το τέλος του καλοκαιριού και των διακοπών. Το φετινό καλοκαίρι ήταν ανέλπιστα καλό, με αρκετά ταξίδια και εκδρομές και ωραίες στιγμές. Πριν λίγες μέρες επέστρεψα από τη Μύκονο όπου είχα πάει για 5 μέρες ως εθελοντής, μαζί με άλλα τρία άτομα. Το να πας στη Μύκονο δεν είναι απλά διακοπές, είναι ξεχωριστή εμπειρία. Βέβαια αυτό ισχύει περισσότερο αν είσαι gay. Αν δεν είσαι, το βιώνεις ως κάτι πιο συνηθισμένο. Επίσης όμως απομυθοποιείς πολλά. Είχα πάει παλιά, μικρό παιδί με τους γονείς μου, ως ενδιάμεση στάση σε άλλο νησί όμως ακόμα και έτσι, είχα αντιληφθεί το έντονο gay στοιχείο. Αυτή τη φορά όμως, είχα πραγματικά την ευκαιρία να εξερευνήσω το νησί.
Ο τόπος
Η Μύκονος, όπως γενικά οι Κυκλάδες, είναι πανέμορφος τόπος. Τα άσπρα σπίτια με τα μπλε παράθυρα, ο λαβύρινθος με τα πλακόστρωτα σοκάκια, τα διάφορα τουριστικά μαγαζάκια δίνουν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στο μέρος αυτό. Υπάρχουν επίσης άφθονες επιλογές για διασκέδαση και για ψώνια.
Οι παραλίες
Οι παραλίες εξίσου υπέροχες. Τα νερά πεντακάθαρα, μπορούσες να διακρίνεις τον βυθό ακόμα και στα βαθιά και δεν ήταν ιδιαίτερα κρύα. Πήγαμε στην Ψαρού και στην Ελιά, η οποία είναι κάπως πιο μακριά από τη Χώρα. Βέβαια για να πάρεις ομπρέλα και ξαπλώστρα έπρεπε να δώσεις αρκετά χρήματα, κάτι το οποίο εμείς αποφύγαμε. Μάλιστα, την τελευταία μέρα φύγαμε τελευταίοι, μετά τη δύση του ηλίου και ήταν μαγευτικά. Ησυχία, μόνο το απαλό κύμα να ακούγεται, από τη μία τα φώτα των κτιρίων στο λόφο και από την άλλη το λιγοστό φως του ήλιου να σχηματίζει το περίγραμμα των βράχων. Μία διαφορετική εικόνα που δεν την συνδυάζεις με τη Μύκονο.
Τα αρνητικά
Όσο ωραία και αν περάσαμε στη Μύκονο, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν και αρνητικά. Καταρχήν, όλα είναι πανάκριβα, το οποίο είναι γνωστό, Όμως δεν υπάρχει κάτι που να το δικαιολογεί. Δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά από άλλα νησιά. Ειδικά όταν αυτό που σου παρέχουν δεν αξίζει ούτε τα μισά. Π.χ. να πηγαίνεις σε μία ταβέρνα, να τους χρυσοπληρώνεις και να μην χορταίνεις καν! Απλά πληρώνεις επειδή είναι η Μύκονος.
Κάτι ακόμη είναι οι ελλιπείς υποδομές του νησιού. Με το που κατέβηκα στο λιμάνι, μου έκανε άσχημη εντύπωση ο χώρος αναμονής των επιβατών. Δηλαδή μία τσιμεντένια κατασκευή με κολόνες, με ελάχιστα καθίσματα όπου το βράδυ έστηναν καταυλισμό στην οροφή οι τσιγγάνοι. Ελάχιστες ήταν και οι ταμπέλες στους δρόμους για να μπορέσεις να πας άνετα σε μέρη εκτός της Χώρας. Επιπλέον, απόρησα που σε ένα μέρος σαν τη Μύκονο, με χιλιάδες τουρίστες, δεν είδα καθόλου αστυνομία. Είναι ντροπή ένας από τους πλουσιότερους δήμους να μην παρέχει απλά, βασικά πράγματα. Η εξήγηση που δίνω εγώ είναι πως εφόσον έχουν εξασφαλισμένο τον τουρισμό, δεν χρειάζεται να κάνουν και πολλά.
Ασφαλώς, ένα σοβαρό θέμα το οποίο όλοι γνωρίζουν αλλά κανείς δεν αναφέρει είναι τα ναρκωτικά. Γίνεται χαμός. Μάλιστα, κάποιος μας είπε ότι πέθαναν δύο άτομα από ναρκωτικά όσο ήμασταν εκεί αλλά δεν βγήκε παραέξω. Δεν μπορώ να ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι πάντως γενικά ο κόσμος εκεί είναι φουλ χαπακωμένος και χαμένος στον κόσμο του.
Συμπέρασμα
Όλοι έχουμε δει και έχουμε ακούσει πολλά για τη Μύκονο, ο καλύτερος τρόπος όμως να σχηματίσεις ολοκληρωμένη άποψη είναι να πας και να τη γνωρίσεις μόνος σου. Αυτό που διαπίστωσα είναι πως η φήμη του νησιού δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα όμως με τα χρόνια, έχουν καταφέρει να χτίσουν μία ψεύτικη εικόνα. Στην τηλεόραση βλέπουμε επιλεκτικά εικόνες με γκλάμουρ και πάρτι και σούπερ καταστάσεις, τρελή διασκέδαση κτλ... Εγώ πάλι ούτε γκλάμουρ είδα, ούτε σούπερ διασκέδαση... Είδα πράγματα που γίνονται παντού, σε όλα τα τουριστικά μέρη, ίσως απλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Αν με ρωτήσει κάποιος όμως, θα του έλεγα ότι είναι ωραίο μέρος και ότι πρέπει να πάει. Εγώ θέλω κι ελπίζω να πάω ξανά πάντως.
Θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος με αναφορά στο gay κομμάτι. Αλλιώς το κείμενο θα έβγαινε τεράστιο.
