Ο Ιανουάριος τελείωσε λίγο περίεργα αλλά ευτυχώς ο Φεβρουάριος ξεκίνησε πιο ευχάριστα. Το ένα στραβό ερχόταν μετά το άλλο. Πραγματικά άρχισα να πιστεύω ότι κάποιος με καταράστηκε... Πρώτα χάλασε το κινητό μου, μετά χάλασε το tablet μου, το οποίο μόλις πρόσφατα απέκτησα, μετά σειρά είχε ο υπολογιστής... Για να μην υπολογίσω και μία ζημιά που έγινε στο σπίτι μου. Είχα τόσα πολλά νεύρα, που θα σκότωνα άνθρωπο. Έχω βάλει σαν στόχο φέτος να έχω πιο θετική στάση απέναντι στις διάφορες καταστάσεις αλλά όταν έρχονται απανωτά όλες οι αναποδιές, δεν μπορείς να σκεφτείς ψύχραιμα και λογικά.
Σήμερα όμως έγινε κάτι ωραίο. Μίλησα με ένα παιδί και κανονίσαμε να βρεθούμε. Για την ακρίβεια είχαμε μιλήσει και παλιότερα, πριν 3-4 χρόνια αλλά τότε δεν προχώρησε επειδή ήμουν με άλλον. Ούτε που θυμάμαι με ποιον. Μάλιστα με είχε δει πριν λίγους μήνες σε μία εκδήλωση αλλά δεν μου μίλησε επειδή τότε είχε εκείνος σχέση. Πλέον όμως είμαστε και οι δύο ελεύθεροι και μπορούμε να το προχωρήσουμε. Μάλιστα το γεγονός ότι με είδε από κοντά και επιθυμεί να με γνωρίσει, υποδηλώνει ότι εμφανισιακά τουλάχιστον, του αρέσω.
Μιλήσαμε για λίγο μέσω κάμερας και μου έβγαλε ένα θετικό συναίσθημα. Μου φάνηκε καλό παιδί. Θα περιμένω μέχρι να γνωριστούμε από κοντά για να σχηματίσω μία πιο ολοκληρωμένη άποψη. Έχω τόσο καιρό να νιώσω αυτό το αίσθημα χαράς και ενθουσιασμού, το αίσθημα ότι κάτι καλό πρόκειται να γίνει. Μακάρι αυτή τη φορά να βγει κάτι καλό και με διάρκεια.
2 σχόλια
Άντε μακάρι! Χαλάρα και όχι βιασύνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο εύχομαι με όλη μου την καρδιά. Είμαι σε παρόμοια φάση με σένα . Αυρίο Σάββατο 8/2 ετοιμάζομαι να κάνω τη "μεγάλη κίνηση" με ένα παιδί που γνωρίσα πριν 3 μήνες. Το σκέφτομαι και έχω πεταλούδες στο στομάχι. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή τύχη και στους δύο μας.
Γράψε ένα σχόλιο: