Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο post, γνώρισα ένα παιδί και είμαστε μαζί. Μεθαύριο θα κλείσουμε δύο εβδομάδες μαζί και συνολικά τρεις ως γνωριμία. Ήρθε εντελώς αναπάντεχα και αυτό ήταν το πιο ωραίο. Δεν ήταν γνωριμία μέσω internet, chat κτλ αλλά μέσα από τον κύκλο γνωριμιών μου, όπως έγινε και με την προηγούμενη σχέση μου και αυτό θεωρώ πως είναι ελπιδοφόρο. Μέχρι πρόσφατα όλες οι γνωριμίες προέρχονταν μέσω internet και αυτό με στεναχωρούσε κάπως. Ακόμα κι όταν απέκτησα gay φίλους και γνωστούς, δεν είχε τύχει κάτι και αναρωτιόμουν αν συμβαίνει μόνο σε μένα! Τελικά όμως είχα κι εγώ τα τυχερά μου!
Γνώρισα το παιδί σε ένα πάρτι, το οποίο είχε οργανώσει μια ομάδα του gay χώρου. Περάσαμε σχεδόν όλο το βράδυ μαζί αλλά όχι μόνοι μας. Εμφανισιακά μου άρεσε, ήταν γλυκούλης. Αλλά και σαν χαρακτήρας φαινόταν πολύ καλό και σεμνό παιδί. Μου άρεσε και αμέσως το μυαλό μου έκανε σχέδια όμως δεν ήθελα να κάνω κίνηση αμέσως. Ήξερα άλλωστε ότι θα τον έβλεπα ξανά! Και μόνο η γνωριμία μας μου είχε ανεβάσει τη διάθεση.
Τον ξαναείδα άλλες 2-3 φορές μέσα στην επόμενη εβδομάδα στα πλαίσια κάποιων δραστηριοτήτων, όπου είχαμε τον χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα και να αναπτύξουμε μία φιλική σχέση. Επειδή μένει έξω από την Θεσσαλονίκη και πρέπει να φεύγει νωρίς για να προλάβει την συγκοινωνία, του πρότεινα την τελευταία μέρα που είχαμε μία συγκέντρωση, να μείνει στο σπίτι μου, το οποίο το δέχτηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Οπότε και αποφάσισα να του μιλήσω. Ήταν η ιδανική ευκαιρία. Είχε αναπτυχθεί οικειότητα και θα έμενε σπίτι μου το βράδυ...
Όταν πήγαμε τελικά στο σπίτι μου, φαινόταν πολύ άνετος. Εγώ πάλι είχα άγχος επειδή ήξερα τι θα ακολουθούσε. Αφού μιλήσαμε για λίγη ώρα, ετοιμαστήκαμε και ξαπλώσαμε χωρίς όμως να θέλουμε να κοιμηθούμε. Κάποια στιγμή λοιπόν πήρα την απόφαση και αφού τον προετοίμασα ότι έχω κάτι να του πω, του εξομολογήθηκα ότι μου αρέσει πολύ η παρέα του και... Με κοίταξέ, χαμογέλασε και μου είπε ότι ισχύει το ίδιο και για εκείνον. Αμέσως μετά ήρθε δίπλα μου και με φίλησε. Αυτό ήταν! Αποστολή εξετελέσθη. Χάρηκα φυσικά πάρα πολύ αλλά το έπαιξα ψύχραιμος. Η υπόλοιπη βραδιά, μέχρι το ξημέρωμα κύλησε με φιλιά, αγκαλιές κτλ όπως και το επόμενο πρωί.
Τον ξαναείδα την επόμενη μέρα για λίγο καθώς έπρεπε πάλι να φύγω εκτός Θεσσαλονίκης. Αυτή τη φορά όμως η ψυχολογία μου ήταν τελείως διαφορετική. Ξαναβρεθήκαμε, τώρα πάλι είμαι εκτός... δύσκολη κατάσταση. Το σημαντικό είναι όμως ότι βρήκα έναν άνθρωπο που με κάνει να χαμογελάω...
3 σχόλια
teleiaaaa!!!koita na krathsei auth th fora omws!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε και στα δικά μας!!!
Πολυ καλά ρε! Χαρηκα τωρα! Καλη συνεχεια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε ένα σχόλιο: