Ήρθε δυστυχώς η στιγμή που φοβόμουν: ο πρώην μου βρήκε άλλον! Με τον τελευταίο πρώην όπως έχω ξαναγράψει, είμαστε πλέον φίλοι αλλά εγώ εξακολουθώ να τον θέλω και να νιώθω πράγματα για εκείνον και δεν του το κρύβω. Μία μέρα όμως μου ζήτησε να σταματήσω το φλερτ και τα υπονοούμενα επειδή γνώρισε κάποιον και δεν το θεωρούσε σωστό. Σοκαρίστηκα. Ένιωσα ότι τον χάνω.
Όσο ήμασταν και οι δύο ελεύθεροι, υπήρχε πάντα η ελπίδα να γίνει κάτι μεταξύ μας, έστω και καθαρά σεξουαλικό. Ήταν κάτι που δεν είχε αποκλείσει. Αλλά και πέρα από αυτό, μπορούσα να του λέω αυτά που νιώθω και να γίνεται παιχνίδι. Τώρα όμως ένα τρίτο πρόσωπο μπήκε στην εξίσωση και άλλαξε την ισορροπία. Δεν γινόταν να είναι τα πράγματα ίδια με πριν. Δεν θα ήταν σωστό για τον άλλον και θα έβαζα σε δύσκολη θέση τον πρώην μου. Έτσι ξαφνικά κόπηκαν όλα κι εγώ πρέπει πλέον να τηρώ μία αυστηρά φιλική στάση.
Τον αγαπάω και τον νοιάζομαι. Χαίρομαι που βρήκε κάποιον και περνάει καλά. Όμως δυστυχώς πονάει. Μου ήταν δύσκολο να ακούω λεπτομέρειες για τη νέα του σχέση, τις οποίες εγώ σαδομαζοχιστικά ζητούσα να μάθω ενώ εκείνος δεν ήθελε. Όσο όμως και αν με πληγώνει, θέλω να ξέρω όσα πιο πολλά μπορώ. Είναι σαν μαχαίρι στην καρδιά κάθε φορά που βλέπω να κάνει μαζί του πράγματα που με εμένα δεν έκανε ποτέ, να έχει αισθήματα που εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να του βγάλω. Ναι, το παραδέχομαι ότι ζηλεύω. Θα ήθελα να είμαι εγώ αυτός που τον αγκαλιάζει, που τον φιλάει...
Το καλό της υπόθεσης είναι ότι δεν θέλει να διακόψουμε κάθε σχέση μεταξύ μας. Το ξεκαθάρισε μάλιστα με τον δικό του, όπως μου είπε, για να αποδεχτεί ότι είμαστε ένα πρώην ζευγάρι που τώρα είναι φίλοι. Ευτυχώς σε αυτά τα θέματα δεν δέχεται υποδείξεις. Στην αρχή με έριξε πολύ ψυχολογικά αυτή η κατάσταση όμως όσο περνάνε οι μέρες, το αποδέχομαι όλο και καλύτερα. Με εκνευρίζει όμως που δεν μου δείχνει μία φωτογραφία του καθώς έχω τεράστια περιέργεια να δω πώς είναι το νέο του αγόρι.
Όλο αυτό με κινητοποίησε για να βρω κι εγώ κάτι καινούργιο, διαφορετικά θα με πνίξει η στεναχώρια. Ήδη έκανα μία νέα γνωριμία κι έπονται κι άλλες. Το ερώτημα είναι αν θα βρω κάποιον που θα μπορέσει επάξια να πάρει τη θέση του στην καρδιά μου...
αστεία
ομοφυλοφιλία
τηλεόραση
10 Μικροί Μήτσοι, Βελονισμός και Ομοφυλοφιλία
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 201203:03Voltsek
ομοφοβία
ρατσισμός
Τί κάνουμε αν δεχθούμε ομοφοβική τρανσφοβική επίθεση
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 201214:20Voltsek
Βία είναι κάθε σωματική, ψυχολογική ή/και λεκτική κακοποίηση ανθρώπου που δημιουργεί σωματικό ή/και ψυχικό πόνο ή πληγές.
Προσέχουμε για να έχουμε:
- Έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα όταν περπατάμε μόνοι μας
- Αν έχουμε πιει ζητάμε από κάποιον να μας συνοδεύσει
- Αν καποιος μας περιμενει σπιτι τον ενημερωνουμε ότι ερχόμαστε
- Εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας, αν νιώθουμε ότι κάποιος μας παρακολουθεί ή οτιδήποτε δε το αγνοούμε
- Δε πάμε από δρόμους που δε ξέρουμε ούτε και περπατάμε με φόβο
Αν υποπτευτούμε ότι απειλούμαστε:
- Πάμε κάπου όπου έχει φώτα ή κάμερες π.χ. τράπεζα
- Προσπαθούμε να δείξουμε ότι δεν είμαστε μόνοι/ες τηλεφωνούμε σε κάποιον
- Κοιτάζουμε και παρατηρούμε συγκρατούμε πρόσωπα, πινακίδες ό,τι μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό προσώπου
- Σε περίπτωση λεκτικής επίθεσης που εξελίσσεται σε σωματική προσπαθούμε να αποφύγουμε τη συμπλοκή αν θεωρούμε ότι κινδυνεύουμε
Αν βρισκόμαστε σε κίνδυνο:
- Προσπαθούμε να προσελκύσουμε τη προσοχή. Φωνάζουμε “Φωτιά” ή αν έχουμε χρησιμοποιούμε σφυρίχτρα
- Προσπαθούμε να διαφύγουμε
- Αν βρισκόμαστε στο έδαφος καλύπτουμε το κεφάλι
Μετά το περιστατικό:
- Καταγγέλουμε την επίθεση στην αστυνομία και επιμένουμε να καταγραφεί ως περιστατικό ομοφοβικής ή τρανσφοβικής βίας
- Ζητάμε αντίγραφο της καταγραφής του περιστατικού από το βιβλίο συμβάντων
- Αν υπάρχουν πληγές/τραύματα πηγαίνουμε στο νοσοκομείο και ζητάμε εξέταση από ιατροδικαστή επιμένοντας να συνταχθεί αντίστοιχη έκθεση
- Επικοινωνούμε με τη γραμμή LGBTQ Κατά της Βίας 693 093 8505 ή στέλνουμε email στο kataggeile.to@gmail.com. Καλώντας σε αυτό το νούμερο μπορούμε να ζητήσουμε άτομα της ομάδας υποστήριξης να μας συνοδεύσουν στην αστυνομία, στο νοσοκομείο ή αλλού
Αν τύχει και είμαι μάρτυρας ενός ομοφοβικού περιστατικού:
- Δεν στεκόμαστε απαθείς, φωνάζουμε για βοήθεια, καλούμε την αστυνομία.
- Καταγράφουμε στοιχεία των δραστών
- Αν είμαι μάρτυρας ψυχολογικής ή λεκτικής βιας υποστηρίζουμε το θύμα, δείχνουμε ότι δεν είναι μόνος/μόνη
- Επικοινωνούμε με τη γραμμή LGBTQ Κατά της Βίας 693 093 8505 ή στέλνουμε email στο kataggeile.to@gmail.com.
Από το φυλλάδιο που μοιράστηκε κατά τη διάρκεια της πορείας ενάντια στις ομοφοβικές/τρανσφοβικές επιθέσεις.
To 2o μέρος της καμπάνιας του Κέντρου Ζωής STOP STIGMA για την καταπολέμηση των κοινωνικών διακρίσεων κατά των ανθρώπων που ζουν με HIV/AIDS.
Πριν μερικούς μήνες είχα γράψει για την γνωριμία με τον πρώην μου, (δες εδώ) πόσο πολύ μου άρεσε, ότι περνούσαμε καλά μαζί κτλ. Ποτέ όμως δεν έγραψα για τον χωρισμό και την μετέπειτα πορεία της σχέσης μας... Σχεδόν είχαμε κλείσει δύο μήνες μαζί όταν χωρίσαμε. Είχα καταλάβει ότι κάτι τον απασχολούσε τις τελευταίες μέρες αλλά ήθελα να είμαι αισιόδοξος. Βρισκόμουν στην Κοζάνη, όταν μια μέρα μου είπε στο τηλέφωνο την κλισέ ατάκα "Πρέπει να μιλήσουμε". Εγώ τότε σκέφτηκα ότι αυτό σημαίνει στην ουσία το τέλος αλλά εκείνος με καθησύχαζε ότι όντως δεν έχει αποφασίσει κάτι και ότι θέλει να το συζητήσουμε. Αυτό μου έδωσε μία μικρή ελπίδα.
Όταν επέστρεψα 2-3 μέρες μετά και βρεθήκαμε, φάνηκε τελικά ότι είχα δίκιο αφού απλά μου ανακοίνωσε την απόφαση του να είμαστε χώρια, χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι. Ο λόγος ήταν ότι ακόμα δεν είχε αποφασίσει αν θέλει να είναι σε σχέση και ότι μερικές φορές τον πίεζα με τη στάση μου. Σε αυτό δεν είχε τελείως άδικο, ήταν όμως ένας τρόπος για να καλύψω τη δική του αποστασιοποίηση. Όπως ήταν φυσικό, στεναχωρήθηκα πολύ. Ήταν ένα μικρό χρονικό διάστημα, όμως μέσα μου ένιωθα δυνατά συναισθήματα για εκείνον. Αποφασίσαμε να μείνουμε φίλοι. Γενικά είμαι της άποψης να κρατάω επαφές με τους πρώην, αυτή τη φορά όμως θα ήταν κάπως δύσκολο για μένα.
Τους μήνες που ακολούθησαν συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα, όσο μπορούσαμε βέβαια, καθώς τότε ακόμη έμενε εκτός Θεσσαλονίκης. Στην αρχή, όταν τον έβλεπα ήθελα να τον αγκαλιάσω και να τον φιλήσω. Τον ήθελα και τον θέλω ακόμα, αλλά όσο περνάει ο καιρός, τον βλέπω όλο και περισσότερο σαν φίλο. Βέβαια τα υπονοούμενα και το φλερτ από μέρος μου δεν λείπουν, κάτι που μερικές φορές τον εκνευρίζει. Έτσι κι εκείνος σαν άμυνα, άρχισε να με προκαλεί και να μου πάει κόντρα συνέχεια. Αναπτύξαμε με τον καιρό έναν περίεργο κώδικα επικοινωνίας.
Όπου φτάνουμε στο σήμερα. Εκείνος πλέον έχει μετακομίσει στη Θεσσαλονίκη και βρισκόμαστε πιο συχνά. Μάλιστα μία μέρα μου σύστησε τον αδερφό του, κάτι που δεν περίμενα ποτέ να κάνει. Ασφαλώς με παρουσίασε ως φίλο αλλά κι αυτό μόνο ήταν σημαντικό.
Χτες ήρθε στο σπίτι μου μετά από πολύ καιρό. Για άλλη μία φορά ο ένας προκαλούσε τον άλλον, εγώ με το να του την πέφτω κι εκείνος με το να με προσβάλει (στα όρια της πλάκας πάντα) όπως μπορεί. Ξαφνικά όμως ήρθε δίπλα μου στον καναπέ, με αγκάλιασε και άρχισε να με φιλάει και να με χαϊδεύει Ήταν τόσο ξαφνικό... νόμιζα ότι ήταν κάποια παγίδα. Όμως το συνέχισα. Ήταν σαν όνειρο για μένα. Να μοιραζόμαστε ξανά τρυφερές στιγμές, να τον αγγίζω... Κι ενώ εγώ πετούσα στα σύννεφα, ξαφνικά απομακρύνθηκε και είπε ότι το έκανε για πλάκα. Ήθελε να με φτιάξει και να με αφήσει στα κρύα του λουτρού. Δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι για μένα αυτό ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό "φάσωμα". Ότι τόσο καιρό προσπαθώ να τον ξεπεράσω και ότι τέτοιες ενέργειες δεν με βοηθάνε. Είδε όμως την απογοήτευση μου, κατάλαβε ότι ήταν λάθος αυτό που έκανε και το μετάνιωσε.
Αργότερα ακολούθησαν και άλλα, που δεν έχουν σχέση με το ερωτικό κομμάτι, που με έκαναν να θυμώσω και να απογοητευτώ. Ευτυχώς όμως μιλήσαμε και ξεκαθαρίσαμε ορισμένα πράγματα. Αν συνεχίζαμε έτσι, δεν θα είχαμε καλή κατάληξη. Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε μία νέα αρχή, και να αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως κανονικοί φίλοι. Ότι και να γίνει πάντως, για μένα αυτό το πρόσωπο, θα έχει πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου!
επικαιρότητα
ομοφυλοφιλία
«Γιάτρεψαν» την ομοφυλοφιλία ανήλικου μαθητή και τώρα εκείνος τους μηνύει
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 201214:57Voltsek
Ο Aaron Blitzer είναι πια ενήλικος και φοιτητής. Όμως, κατά τη διάρκεια των μαθητικών του χρόνων δέχτηκε τη θεραπεία ειδικών της Πολιτείας της Καλιφόρνια για να πάψει να είναι ομοφυλόφιλος και το «πείραμα» στέφθηκε με επιτυχία.
Σήμερα, η Καλιφόρνια πέρασε νόμο, βάσει του οποίου απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται θεραπευτικές μέθοδοι κατά της ομοφυλοφιλίας, σε άτομα που είναι ανήλικα. Το νέο προκάλεσε την αντίδραση του Blitzer, ο οποίος και μήνυσε την Πολιτεία, ισχυριζόμενος ότι το μέτρο αντικρούει τη μέχρι πρότινος τακτική της Καλιφόρνια στο συγκεκριμένο ζήτημα, η οποία παραβίαζε τα ηλικιακά όρια που ετέθησαν πρόσφατα.
Τον φοιτητή στηρίζουν με συμμετοχή τους στη μήνυση, δύο θεραπευτές που χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο και θεωρούν ότι τα καινούρια δεδομένα θα επηρεάσουν την εργασία και την απόδοσή τους, αναφέρει το ABC.
Ο Blitzer σπουδάζει για να πάρει πτυχίο ψυχοθεραπευτή με ειδικότητα στη θεραπεία ομοφυλοφίλων, προφανώς επηρεασμένος από το δικό του παρελθόν.
γκόμενος
διασκέδαση
ιστορία
Φεστιβάλ LGBT Ταινιών και νέα γνωριμία
Τρίτη 2 Οκτωβρίου 201214:46Voltsek
Οι δύο τελευταίες εβδομάδες ήταν συγκλονιστικές. Η καλύτερη περίοδος μέσα στην χρονιά κι όχι μόνο. Έχουν γίνει τόσα πολλά και τόσο ξαφνικά... Τη μία στιγμή ήμουν τόσο απογοητευμένος από τη ζωή μου και ονειρευόμουν πώς θα ήθελα να είναι και εκεί που δεν το περίμενα οι καταστάσεις άλλαξαν και το όνειρο έγινε πραγματικότητα!
Όλα ξεκίνησαν από το απίθανο Φεστιβάλ LGBT Ταινιών στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, για το οποίο έγραψα και σε προηγούμενο post, στο οποίο είχα την τιμή να είμαι εθελοντής. Επί δέκα μέρες βρισκόμουν εκεί, σε ένα υπέροχο κλίμα κοντά σε εξαιρετικούς ανθρώπους. Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω και μερικές από τις ταινίες, οι οποίες ήταν από καλές μέχρι πάρα πολύ καλές. Του χρόνου σίγουρα θα συμμετέχω ξανά. Δυστυχώς αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι πολύς κόσμος δεν γνώριζε για το φεστιβάλ. Κι εγώ ενημερώθηκα γι αυτό την τελευταία στιγμή.
Την πρώτη μέρα του φεστιβάλ γνώρισα ένα παιδί μέσω ενός κοινού φίλου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή μου άρεσε αλλά δεν περίμενα να γίνει κάτι. Σιγά σιγά άρχισα να του δείχνω τη συμπάθεια μου και άρχισε ένα πολύ διακριτικό φλερτ. Αργότερα, πήγαμε για ποτό όπου εκεί τα πράγματα άρχισαν να εξελίσσονται πιο γρήγορα. Εκεί πια οι προθέσεις έγιναν ξεκάθαρες και ανταλλάξαμε τα πρώτα φιλιά. Μου άρεσε πάρα πολύ το γεγονός καθώς ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι εκτός internet, msn, chat κτλ. Ήταν γνήσιο και αυθόρμητο. Βέβαια από αυτό το ευχάριστο σκηνικό δεν έλειψαν και τα παρατράγουδα. Αφού έγιναν τα παραπάνω, ένας άλλος από την παρέα που μου τον γνώρισαν λίγη ώρα νωρίτερα, ωραίο παιδί ομολογουμένως, με προσέγγισε, αρχίσαμε να χορεύουμε αρκετά ερωτικά και μετά μου ζήτησε το τηλέφωνο μου κι εγώ του το έδωσα.
Όπως ήταν λογικό, ο άλλος θύμωσε και ξενέρωσε μαζί μου. Ήταν βλακεία δική μου και είχε κάθε δίκιο. Απλά μου ήρθε τόσο ξαφνικά όλο αυτό, εκεί που δεν φλέρταρα καθόλου, τώρα είχα δύο παιδιά που έπαιζε κάτι. Επίσης δεν ήξερα αν από τον πρώτο υπήρχε ενδιαφέρον ή αν απλά έκανε την πλάκα του, οπότε σκέφτηκα να έχω μία εναλλακτική. Το μετάνιωσα όμως πιο μετά καθώς παραλίγο να χαλάσω κάτι καλό που πήγε να ξεκινήσει. Τελικά βέβαια δεν προχώρησε. Το κόψαμε μετά από δυο τρεις μέρες για άλλους λόγους. Τώρα κάνουμε παρέα και βγαίνουμε μαζί και με την υπόλοιπη παρέα. Βέβαια υπάρχει ακόμα ένα υποβόσκων φλερτ μεταξύ μας και μερικές πιο τρυφερές στιγμές αλλά όλο αυτό είναι απλά ένα παιχνίδι. Εξακολουθεί να μου αρέσει αλλά ξέρω ότι οι χαρακτήρες μας δεν ταιριάζουν τόσο, ώστε να μπορούμε να είμαστε μαζί.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ότι περνάω πολύ ωραία, έχω γνωρίσει πολλά αξιόλογα άτομα και έχω ξεφύγει από την ρουτίνα. Ελπίζω μόνο αυτό να κρατήσει...
