Τον τελευταίο καιρό έχω παραμελήσει κάπως το blog, γράφω πολύ αραιά και όταν το κάνω, είναι για γενικά θέματα κι όχι τόσο για προσωπικά. Έχουν γίνει αρκετά αλλά δεν έχω αναφερθεί σε αυτά, ίσως επειδή δεν ήθελα κι εγώ να τα σκέφτομαι την περίοδο που έγιναν. Χώρισα, πέρασα μία φάση θλίψης, είχα θέματα με κάποιους φίλους μου, γνώρισα καινούργια άτομα, πήρα μέρος σε εθελοντικές δράσεις... έχουν γίνει πολλά. Θα αναφερθώ κάποια στιγμή πιο αναλυτικά στα παραπάνω.
Τις προηγούμενες ημέρες βρισκόμουν στην Κοζάνη, όπου πλέον δεν έχω εύκολη πρόσβαση σε υπολογιστή και αυτός είναι ένα από τους λόγους που δεν έγραψα στο blog. Αύριο φεύγω για διακοπές στη γιαγιά μου στην Αλεξανδρούπολη, μία υπέροχη πόλη που την αγαπώ πολύ. Έχω περάσει εκεί πολλά καλοκαίρια κι έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις. Ανυπομονώ να περάσουν οι ώρες για να φύγω. Κοντεύει να μπει ο Αύγουστος κι ακόμη δεν έχω κάνει ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα. Υπολογίζω να επιστρέψω κατά τον δεκαπενταύγουστο. Και μετά με περιμένουν άλλες υποχρεώσεις...
Τις προηγούμενες ημέρες βρισκόμουν στην Κοζάνη, όπου πλέον δεν έχω εύκολη πρόσβαση σε υπολογιστή και αυτός είναι ένα από τους λόγους που δεν έγραψα στο blog. Αύριο φεύγω για διακοπές στη γιαγιά μου στην Αλεξανδρούπολη, μία υπέροχη πόλη που την αγαπώ πολύ. Έχω περάσει εκεί πολλά καλοκαίρια κι έχω πολλές όμορφες αναμνήσεις. Ανυπομονώ να περάσουν οι ώρες για να φύγω. Κοντεύει να μπει ο Αύγουστος κι ακόμη δεν έχω κάνει ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα. Υπολογίζω να επιστρέψω κατά τον δεκαπενταύγουστο. Και μετά με περιμένουν άλλες υποχρεώσεις...