Πριν λίγες μέρες είχα μία πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με ένα παιδί. Μιλούσαμε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και είχα αυτό το περίεργο συναίσθημα που νιώθεις μια συμπάθεια για τον άλλον χωρίς να τον έχεις γνωρίσει καν. Αυτά που έλεγε όμως ήταν αυτά που ήθελα να ακούσω. Κατάλαβα ότι είναι μάλλον μία καλή περίπτωση και δεν θα έπρεπε να την αφήσω να περάσει ανεκμετάλευτη. Κάποια στιγμή έπρεπε να κοιμηθούμε όμως κι έτσι κανονίσαμε να μιλήσουμε την επόμενη μέρα. Τελικά όμως δεν μπόρεσε λόγω κάποιων υποχρεώσεων που είχε κι όταν εγώ δεν τον πέτυχα online όλη την μέρα, απογοητεύτηκα λίγο.
Προχτές ευτυχώς ήταν στο msn και μιλήσαμε. Κανονίσαμε να βρεθούμε το βράδυ της ίδιας μέρας, μετά από μία επαγγελματική συνάντηση που είχα. Μόλις ξεμπέρδεψα με αυτό, πήγα κατευθείαν στο σπίτι, άναψα τον υπολογιστή και έψαξα να τον βρω μέσα στις επαφές μου. Μπήκε μετά από λίγη ώρα. Τα είπαμε και αποφασίσαμε να έρθει αυτός σε μένα. Η ώρα της αλήθειας είχε έρθει. Ήμουν ενθουσιασμένος αλλά και αγχωμένος. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις. Πήγα να τον πάρω από την στάση για να έρθουμε σπίτι.
Η πρώτη εικόνα ήταν θετική. Ήταν κάπως διαφορετικός από την φωτογραφία που είχα δει αλλά όχι με την κακή έννοια. Φτάσαμε σπίτι και αρχίσαμε την κουβέντα. Ήταν αρκετά αγχωμένος και φαινόταν. Προσπάθησα να είμαι όσο πιο ήρεμος και φιλικός μπορούσα για να τον χαλαρώσω. Μιλήσαμε για διάφορα πράγματα, πηδούσαμε από το ένα θέμα στο άλλο. Δεν άργησε να αναπτυχθεί οικειότητα μεταξύ μας. Δειλά δειλά άρχισαν οι πρώτες κινήσεις για να προχωρήσει το θέμα στα περαιτέρω. Ήταν ντροπαλός και μαζεμένος αλλά τον καταλάβαινα γιατί κι εγώ ένιωθα έτσι όταν ήμουν νεότερος. Τελικά έγινε ότι έγινε, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες και αφού έμεινε λίγο ακόμα, ετοιμάστηκε και πήγε σπίτι του.
Όλα ωραία θα σκεφτόταν κανείς. Συναντηθήκαμε, γουστάραμε και περάσαμε καλά. Δυστυχώς όμως το θέμα είναι πιο περίπλοκο. Διότι εγώ ψάχνω κάτι σταθερό ενώ αυτός όχι. Τα είχαμε βέβαια πει από πριν αυτά. Εμένα όμως μου άρεσε πολύ. Είναι 22 χρονών, όμορφος, γλυκός, χαριτωμένος, καλό και τρυφερό παιδί και αρκετά σέξυ. Είναι ότι ζητούσα και επιτέλους το βρήκα. Του μίλησα ανοιχτά και του είπα ότι μου αρέσει και ότι θέλω να προχωρήσουμε. Δεν θα επέμενα αν απλά δεν ήθελε σχέση. Αντιθέτως, είναι άνθρωπος που του αρέσει η δέσμευση. Απλά επειδή θα πάει στρατό τον Μάιο, δεν θέλει να μπει σε μία σχέση και μετά να πρέπει να είναι χώρια. Επίσης παραδέχτηκε ότι έχει κάποια ελαττώματα και θα είναι κρίμα να ταλαιπωρεί το άτομο με το οποίο θα είναι μαζί. Και μόνο αυτό, δείχνει τον αλτρουισμό του.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Να το κυνηγήσω ή να το αφήσω κι όπου πάει; Μου αρέσει πολύ και νομίζω ότι κι εγώ του άρεσα. Αν υπάρχει ελπίδα για κάτι καλό, είναι κρίμα να το αφήσουμε να μας φύγει. Πρότεινε να βρισκόμαστε για το σεξουαλικό, fuck buddies όπως το λένε. Δεν με χαλάει ούτε όμως με γεμίζει. Κι αν κολλήσω μαζί του κι αυτός δεν νιώθει το ίδιο για μένα; Αύριο μεθαύριο θα του πω να βρεθούμε και ελπίζω να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο. Αν πάντως καταλήξουμε να είμαστε μαζί, θα είμαι πολύ ευτυχισμένος.
Προχτές ευτυχώς ήταν στο msn και μιλήσαμε. Κανονίσαμε να βρεθούμε το βράδυ της ίδιας μέρας, μετά από μία επαγγελματική συνάντηση που είχα. Μόλις ξεμπέρδεψα με αυτό, πήγα κατευθείαν στο σπίτι, άναψα τον υπολογιστή και έψαξα να τον βρω μέσα στις επαφές μου. Μπήκε μετά από λίγη ώρα. Τα είπαμε και αποφασίσαμε να έρθει αυτός σε μένα. Η ώρα της αλήθειας είχε έρθει. Ήμουν ενθουσιασμένος αλλά και αγχωμένος. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις. Πήγα να τον πάρω από την στάση για να έρθουμε σπίτι.
Η πρώτη εικόνα ήταν θετική. Ήταν κάπως διαφορετικός από την φωτογραφία που είχα δει αλλά όχι με την κακή έννοια. Φτάσαμε σπίτι και αρχίσαμε την κουβέντα. Ήταν αρκετά αγχωμένος και φαινόταν. Προσπάθησα να είμαι όσο πιο ήρεμος και φιλικός μπορούσα για να τον χαλαρώσω. Μιλήσαμε για διάφορα πράγματα, πηδούσαμε από το ένα θέμα στο άλλο. Δεν άργησε να αναπτυχθεί οικειότητα μεταξύ μας. Δειλά δειλά άρχισαν οι πρώτες κινήσεις για να προχωρήσει το θέμα στα περαιτέρω. Ήταν ντροπαλός και μαζεμένος αλλά τον καταλάβαινα γιατί κι εγώ ένιωθα έτσι όταν ήμουν νεότερος. Τελικά έγινε ότι έγινε, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες και αφού έμεινε λίγο ακόμα, ετοιμάστηκε και πήγε σπίτι του.
Όλα ωραία θα σκεφτόταν κανείς. Συναντηθήκαμε, γουστάραμε και περάσαμε καλά. Δυστυχώς όμως το θέμα είναι πιο περίπλοκο. Διότι εγώ ψάχνω κάτι σταθερό ενώ αυτός όχι. Τα είχαμε βέβαια πει από πριν αυτά. Εμένα όμως μου άρεσε πολύ. Είναι 22 χρονών, όμορφος, γλυκός, χαριτωμένος, καλό και τρυφερό παιδί και αρκετά σέξυ. Είναι ότι ζητούσα και επιτέλους το βρήκα. Του μίλησα ανοιχτά και του είπα ότι μου αρέσει και ότι θέλω να προχωρήσουμε. Δεν θα επέμενα αν απλά δεν ήθελε σχέση. Αντιθέτως, είναι άνθρωπος που του αρέσει η δέσμευση. Απλά επειδή θα πάει στρατό τον Μάιο, δεν θέλει να μπει σε μία σχέση και μετά να πρέπει να είναι χώρια. Επίσης παραδέχτηκε ότι έχει κάποια ελαττώματα και θα είναι κρίμα να ταλαιπωρεί το άτομο με το οποίο θα είναι μαζί. Και μόνο αυτό, δείχνει τον αλτρουισμό του.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Να το κυνηγήσω ή να το αφήσω κι όπου πάει; Μου αρέσει πολύ και νομίζω ότι κι εγώ του άρεσα. Αν υπάρχει ελπίδα για κάτι καλό, είναι κρίμα να το αφήσουμε να μας φύγει. Πρότεινε να βρισκόμαστε για το σεξουαλικό, fuck buddies όπως το λένε. Δεν με χαλάει ούτε όμως με γεμίζει. Κι αν κολλήσω μαζί του κι αυτός δεν νιώθει το ίδιο για μένα; Αύριο μεθαύριο θα του πω να βρεθούμε και ελπίζω να ξεκαθαρίσει κάπως το τοπίο. Αν πάντως καταλήξουμε να είμαστε μαζί, θα είμαι πολύ ευτυχισμένος.
