Παρασκευή βράδυ. Είμαι με το μωρό μου για ποτό σε ένα gay bay. Απέναντι κάθεται μόνος του ένας τύπος, πάνω από 40, γεματούλης και παρακολουθεί τον κόσμο. Εγώ και το μωρό μου, όταν τον είδαμε, τον λυπηθήκαμε. Γενικά είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους σε bar να είναι χωρίς παρέα.
Κάποια στιγμή ο δικός μου σηκώθηκε να πάει στην τουαλέτα. Μετά από λίγο, πήγε κι ο εν λόγω κύριος. Εγώ τον είδα αλλά δεν έδωσα σημασία. Μετά από λίγο, επέστρεψε το μωρό μου και μου διηγήθηκε τι είχε συμβεί εκεί.
Βγαίνοντας από την τουαλέτα, το μωρό μου τον πέτυχε να περιμένει απ' έξω. Τότε τον ρώτησε αν έχει κάποιος φίλο που θέλει παρέα. Το μωρό μου απάντησε οχι. Μετά είπε ότι προσφέρει λεφτά. Το μωρό μου είπε και πάλι όχι. Τότε είπε ότι έχει τα λεφτά μαζί του κι αν ο δικός μου τον πηδούσε, θα του τα έδινε. Φυσικά αρνήθηκε.
Έλεος. Τόσο απροκάλυπτα πια; Να πας σε κάποιον και να του προσφέρεις λεφτά για να σε πηδήξει; Και μάλιστα ένα ώριμος κύριος σε έναν 17χρονο; Ντροπή... Εμείς το πήραμε χαλαρά βέβαια, τι άλλο να κάναμε; Αλλά πλέον θα προσέχω ποιος πλησιάσει τον τζουτζούκο μου!!!
Παρεμπιπτόντως, σήμερα κλείνουμε δύο μήνες μαζί κι επιτέλους θα κοιμηθούμε μαζί αγκαλιά μετά από πολύ καιρό.
