Τις τελευταίες μέρες με έχει πιάσει μία τρομερή βαρεμάρα. Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Όλα μου φαίνονται αδιάφορα. Αυτό φαίνεται και στο blog. Στα τελευταία post δεν έχω γράψει πολλά, έχω βάλει κυρίως οπτικό υλικό. Η αλήθεια είναι ότι έχω ξενερώσει λιγάκι με τον ίδιο μου τον εαυτό.
Είναι ωραίο να έχεις ελεύθερο χρόνο. Αλλά όταν έχεις μόνο ελεύθερο χρόνο, γίνεται παγίδα, δεν ξέρεις πως να καλύψεις όλο αυτό το κενό. Ίσως να φαίνεται περίεργο αλλά εγώ έτσι νιώθω. Σταμάτησα να δουλεύω τον περασμένο Νοέμβριο, με άλλα λόγια, εδώ και εννέα μήνες κάθομαι. Μέχρι τώρα στόχος μου ήταν να καλοπερνάω και το κατάφερνα, δεν έχω κανένα παράπονο. Έχω ζήσει πολλές υπέροχες εμπειρίες όσο καιρό ζω στην Θεσσαλονίκη. Αλλά κάποια στιγμή χάνεται το νόημα, χορταίνεις από διασκεύαση και θέλεις να κάνεις κάτι εποικοδομητικό στη ζωή σου.
Το κακό δεν είναι ότι δεν δουλεύω. Δεν μου αρέσει να γίνομαι το σκυλάκι άλλων για μερικές πενταροδεκάρες. Το θέμα είναι ότι δεν εκμεταλεύομαι τους πόρους που έχω για να ασχοληθώ με κάτι που μου αρέσει και που ίσως μου φανεί χρήσιμο στο μέλλον. Θέλω να κάνω τόσα πράγματα και δεν παίρνω την απόφαση να ξεκινήσω χωρίς να υπάρχει κάποιο εμπόδιο. Σκέφτομαι ότι έχω χρόνο να πραγματοποιήσω τις επιθυμίες μου. Δεν υπάρχει χειρότερο από την αναβλητικότητα. Αφήνεις κάτι για αργότερα στη ζωή σου, πιστεύοντας ότι έχεις όσο καιρό χρειάζεσαι και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι έχεις χάσει πολύτιμο χρόνο και σημαντικές ευκαιρίες. Και το ακόμα χειρότερο είναι, ότι ενώ το αντιλαμβάνομαι, δεν κάνω κάτι να το αλλάξω. Πόσο μαλ***ς μπορεί να είμαι; (Ρητορική ερώτηση, μην απαντήσει κανείς).
Το άλλο θέμα είναι πως άρχισα να νιώθω μόνος, ένα συναίσθημα που είχα καιρό να βιώσω. Όλο αυτόν το καιρό βόλευα την ανάγκη μου για ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία με τους φίλους μου και κάνοντας νέες γνωριμίες. Και πραγματικά περνάω φανταστικά μαζί τους. Οι φιλίες μου κάλυπταν και καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του συναισθηματικού κενου. Όταν πριν από 2 και κάτι μήνες γνώρισα τον πρώην και αποφασίσαμε να είμαστε μαζί, ένιωσα ολοκληρωμένος. Ήταν η πρώτη μου σχέση κι αυτό από μόνο του ήταν ένα μεγάλο βήμα.
Απ' ότι φάνηκε όμως, η σχέση αυτή δεν κράτησε και το λίγο διάστημα που διήρκησε, δεν εισέπραξα όλα αυτά που είχα ανάγκη. Για άλλη μία φορά στράφηκα στους φίλους μου για να μην νιώθω μοναξιά. Και στην αρχή το πέτυχα. Όμως όσους φίλους και να έχεις, όσο στενή κι αν είναι η σχέση σας, δεν μπορείς να αντικαταστήσεις την έλλειψη ενός ερωτικού δεσμού και ότι αυτός έχει να σου προσφέρει. Υπάρχει βέβαια κάποιος υποψήφιος, έχω αναφερθεί ξανά σε αυτόν, αλλά αυτή τη χρονική περίοδο δεν γίνεται να προχωρήσουμε επειδή μένει μακριά. Θα έρθει όμως σε ένα μήνα εδώ για να σπουδάσει. Κι εγώ έχω το εξής δίλημμα: να τον περιμένω ή να ψάξω να βρω κάποιον άλλον; Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται πολύ καλό και σοβαρό παιδί, αξίζει δηλαδή την αναμονή. Απ' την άλλη όμως έχω άμμεση ανάγκη από ένα ιδιαίτερο πρόσωπο στην ζωή μου.
11 σχόλια
καλησπέρα, μου επιτρέπεις να προτινω τα εξής...
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Απάντησε μια ερώτηση που θα σε βοηθήσει να αποφασίσεις τι να κανεις επαγγλελματικά κι ώς ανεξάρτητος
--- Πως μπορώ να προσφέρω αυτό που ξέρω να κάνω σε ποιό πολλούς, σε καλύτερη τιμέ και με λιγότερο χρόνο ----
Τι σου αρέσει να κάνεις, που είσαι δυνατός?
Πως μπορείς να το προσφέρεις σαν υπηρεσία στον κόσμο?
Πηγαινε σε ενα βιβλιοπωλείο και ζήτησε να σου πουν τίτλους βιβλίων σχετικά με το πως να ξεκινήσεις μια επιχείρηση απο το μηδέν. Διάβασε, ενημερώσου. Συμφωνώ μαζί σου, μην αφήνεις το χρόνο να περνά γιατί κάθε λεπτό χάνεται και δεν ξαναγυρίζει -
οσο για το ερωτικό, εγώ θα περίμενα ένα μήνα για το παιδί. μη το κάνεις μεγάλο θέμα, άστο και θα σε βρεί απο εκεί που δεν το περιμένεις.
Δεν είσαι μόνος. Είμαι κι εγώ εδώ, νοερά μαζί και δίπλα σου
xxx
GG
Όλοι κάποτε νιώθουν μόνοι κι ας έχουν πολλούς ανθρώπους δίπλα τους. Αλλά μην απογοητεύεσαι... Κοίτα πάντα μπροστά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήο χρόνος περνάει γρήγορα. κάποια στιγμή θα ξυπνήσεις θα έχεις τα χρόνια μου και θα είναι αργά. Κάνε τώρα όσα μπορείς περισσότερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την μοναξιά, δεν την έχω νοιώσει...
Ποιά πράγματα είναι αργά πιά να κάνει κανείς στην ηλικία σου, αγαπητέ και τυχερέ (αφού δεν έχεις νιώσει ποτέ μοναξιά) Mahler;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήτο να παρατήσω τα πάντα και να πάω να ζήσω στο εξωτερικό ας πούμε. τώρα πλέον είναι αργά (10 χρόνια πρίν όχι). Please μην ζητήσεις εξηγήσεις είναι προσωπικό το θέμα.
Δε ζητώ.. Το ζήτησα μιας και όντας 7 χρόνια πίσω από εσένα (ηλικιακά εννοώ!) μπας και προλάβω να σώσω κάτι από όοοοσα μετανιώνω που δεν έκανα΄έως τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την βαρεμάρα: "Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που βαριέται" Erich Fromm... Έλα τώρα παιδί μου, βρες κάτι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον ελεύθερο χρόνο: σε νιώθω, δεν φαίνεται περίεργο, είναι... Τον ελεύθερο χρόνο τον θες όταν δεν τον έχεις, κι όταν τον έχεις δεν ξέρεις τι στο διάολο να τον κάνεις
Για τα γκομενικά, κάποτε είπε ο παππούς μου (βλπ Άλμπερτ Άινσταιν) "Δεν σκέφτομαι ποτέ το μέλλον, έρχεται πολύ σύντομα"
Όσον αφορά το παιδί, εγώ πρτείνω να συμεχίσεις τη ζωή σου όπως έχει και να κάνεις όλα αυτά που έκανε ςκαι πριν.. όταν έρθει και μπορείτε και οι δύο βλέπετε τι να κάνετε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο είναι, ότι καλό θα ήταν να κάνεις κάτι, τον ελεύθερο χρόνο τον εκτιμάμε όταν δεν έχουμε.. :)
Ανώνυμος #1: Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμος #2: Αυτό προσπαθώ να κάνω πάντα.
mahler76: Είσαι ίσως ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο εάν ποτέ σου δεν ένιωσες μοναξιά.
Ο Δρόμος προς την Ιθάκη: Έχεις δίκιο για αυτό που λες με τον ελεύθερο χρόνο.
Hfaistiwnas: Ευχαριστώ για τις συμβουλές σου.
γειΑ σου φιλτατε!!γιατι αισθανεσαι μοναξιες μικρε?μη σκας!!ολοι περναμε απο φάσεις μιζεριας!και ολοι νιωθουμε ανανεωμενοι μετα απο αυτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήmits!!!!!: Έχεςι δίκιο. Ήδη μου πέρασε αυτή η φάση και τώρα νιώθω μια χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράψε ένα σχόλιο: