Εγώ και το μωρό μου

Τρίτη 19 Μαΐου 200904:59Voltsek

Επιτέλους το pc μου λειτουργεί κι έχω και internet. Μία βδομάδα ήταν χαλασμένο, παρολίγο να πάθω στέρηση και τελικά ήταν κάτι πολύ απλό... Και να που ξενυχτάω πάλι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή.

Με το μωρό μου όλα πάνε καλά. Το περιστατικό που έγινε ήταν ασήμαντο. Ταιριάζουμε πολύ, θέλουμε τα ίδια πράγματα και περνάμε καλά μαζί. Σήμερα κλείνουμε ήδη 14 μέρες γνωριμίας. Ο καιρός περνάει πολύ γρήγορα. Όλο αυτό που ζω είναι πολύ όμορφο. Να είμαι με κάποιον που τον θέλω και με θέλει κι αυτός. Να λαχταράω να τον δω και να τον αγκαλιάσω. Για μένα ουσιαστικά αυτή είναι η πρώτη μου σχέση. Άργησα λίγο αλλά βρήκα κάτι τέλειο. Ελπίζω να κρατήσει και γιατί όχι άλλωστε;

Αυτό που θέλω τώρα είναι να πάμε κάπου μαζί, οι δυο μας, μια εκδρομούλα. Πάντως, αν και μένουμε κοντά ο ένας με τον άλλον, δεν βλεπόμαστε καθημερινά. Ακόμα οι ζωές μας δεν έχουν συγχωνευτεί, έχει ο καθένας τα δικά του. Αλλά ίσως είναι καλό αυτό, δεν χρειάζεται να είμαστε συνέχεια μαζί. Τις βραδιές που είχε τους ημιτελικούς της eurovision, τους παρακολουθήσαμε αγκαλιά και μετά κοιμήθηκε σπίτι μου. Τι ωραία που ήταν... Περάσαμε το βράδυ μαζί και το πρωί η φατσούλα του ήταν το πρώτο πράγμα που αντίκρυσα.

Μέχρι πρόσφατα όταν περπατούσα στον δρόμο ή έπινα τον καφέ μου σε μία καφετέρια κι έβλεπα ζευγάρια να περπατάνε πιασμενοι χέρι χέρι ή να φιλιούνται τρελαινόμουν, ζήλευα πολύ. Σκεφτόμουν "Γιατί όχι κι εγώ; Δεν αξίζω να έχω κι εγώ τον ανθρωπό μου;" κι έπεφτα σε κατάθλιψη. Αλλά τώρα άλλαξε η κατάσταση. Πλέον είμαι σε μία σχέση που με καλύπτει απόλυτα.Έφυγε επιτέλους αυτό το κενό που ένιωθα μέσα μου. Άντε και στα δικά σας οι λεύτεροι!