Πάντα νόμιζα ότι όταν κάποιος ζει μια δύκολη κατάσταση, θα ήθελε, αν είναι στο χέρι του, να γλυτώσει τους γύρω του, να περάσουν τα ίδια. Πάντα νόμιζα ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις, σε κάνουν πιο δυνατό, πιο σοφό κι εντέλει καλύτερο άνθρωπο. Ό,τι σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Μάλλον έκανα λάθος.
Εδώ κι ένα χρόνο και κάτι, γνώρισα ένα παιδί, μέσω κοινών γνωστών. Με το παιδί αυτό ταιριάξαμε και γίναμε καλοί φίλοι. Στην αρχή της γνωριμίας μας, με πληροφόρησαν ότι είναι αλβανός κι ότι ήρθε στην Ελλάδα πριν τέσσερα περίπου χρόνια. (Είναι 21χρ.) Εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με την καταγωγή του, γι αυτό άλλωστε κάνουμε παρέα. Σημασία έχει ο χαρακτήρας κι όχι η εθνικότητα. Παρεπιπτόντως, δεν ξέρει ότι είμαι gay.
Μια μέρα που ήμασταν για καφέ, κι άλλες φορές αργότερα, προέκυψε στη συζήτηση η ομοφυλοφιλία. Τότε ο Χ, είπε ότι δεν αντέχει τους ομοφιλόφιλους, δε τους θεωρεί φυσιολογικούς, ότι αν ποτέ γνώριζε κάποιον gay θα τον έκανε πέρα κι άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Κι εγώ ο αφελής απορώ: Πως μπορεί κάποιος που αντιμετωπίζεται, λόγω καταγωγής, πολλές φορές ρατσιστικά, να είναι κι ο ίδιος τόσο ρατσιστής προς τους gay; Όλοι ξέρουν ότι οι Αλβανοί αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα και φόβο. Για πολλούς Αλβανός σημαίνει κλέφτης, δολοφόνος, άτιμος κτλ. Ο φίλος μου, δε μου έχει αναφέρει κάποια συγκεκριμένα περιστατικά δικά του, αλλά καταλαβαίνω πως είναι επιφυλακτικός στο να γνωστοποιεί την καταγωγή του στους άλλους. Πολλές φορές δεν λέει καν "Αλβανία" αλλά κατι σαν "Το καλοκαίρι θα πάω πέρα..." όπου πέρα, η Αλβανία. Η κοινωνία τον έχει κάνει να μην είναι περήφανος για το ποιος είναι.
Θα περίμενες ένα τέτοιο άτομο να έχει αναπτύξει την δεκτικότητα του, να το πω έτσι. Να έχει ανοιχτό μυαλό και να ξεχωρίζει τους ανθρώπους σαν χαρακτήρες και προσωπικότητες κι όχι με βάση γενικευμένες απόψεις. Κι όμως, και ο ίδιος φυλάγεται ενάντια στους gay, δε τους καταδέχεται, διατηρεί μια ρατσιστική συμπεριφορά. Πως θα του φαινόταν άραγε αν μάθαινε ό,τι ο μόνος στενός του φίλος (εγώ δηλαδή) είναι gay; Θα σταματούσε την παρέα μαζί μου; Θα άλλαζε γνώμη για μένα από τη μια στιγμή στην άλλη; Μήπως θα συνέχισε να είναι φίλος μου μέχρι να βρει άλλη παρέα και τότε να με παρατήσει; Κάτι που θα τον έκανε ακόμα χειρότερο χαρακτήρα. Αυτός ξέρει πως γνωρίζω την καταγωγή του και μιλάμε ανοιχτά γι' αυτό. Εγώ δε ξέρω αν του πω για μένα ή όχι. Άλλωστε σε ένα δυό μήνες μάλλον θα φύγω σε άλλη πόλη, συνεπώς θα ψιλοχαθούμε. Θα το σκεφτώ και θα δω. Κρίμα πάντως που οι δυσκολίες που περνάμε δε μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους
Εδώ κι ένα χρόνο και κάτι, γνώρισα ένα παιδί, μέσω κοινών γνωστών. Με το παιδί αυτό ταιριάξαμε και γίναμε καλοί φίλοι. Στην αρχή της γνωριμίας μας, με πληροφόρησαν ότι είναι αλβανός κι ότι ήρθε στην Ελλάδα πριν τέσσερα περίπου χρόνια. (Είναι 21χρ.) Εγώ προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με την καταγωγή του, γι αυτό άλλωστε κάνουμε παρέα. Σημασία έχει ο χαρακτήρας κι όχι η εθνικότητα. Παρεπιπτόντως, δεν ξέρει ότι είμαι gay.
Μια μέρα που ήμασταν για καφέ, κι άλλες φορές αργότερα, προέκυψε στη συζήτηση η ομοφυλοφιλία. Τότε ο Χ, είπε ότι δεν αντέχει τους ομοφιλόφιλους, δε τους θεωρεί φυσιολογικούς, ότι αν ποτέ γνώριζε κάποιον gay θα τον έκανε πέρα κι άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Κι εγώ ο αφελής απορώ: Πως μπορεί κάποιος που αντιμετωπίζεται, λόγω καταγωγής, πολλές φορές ρατσιστικά, να είναι κι ο ίδιος τόσο ρατσιστής προς τους gay; Όλοι ξέρουν ότι οι Αλβανοί αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα και φόβο. Για πολλούς Αλβανός σημαίνει κλέφτης, δολοφόνος, άτιμος κτλ. Ο φίλος μου, δε μου έχει αναφέρει κάποια συγκεκριμένα περιστατικά δικά του, αλλά καταλαβαίνω πως είναι επιφυλακτικός στο να γνωστοποιεί την καταγωγή του στους άλλους. Πολλές φορές δεν λέει καν "Αλβανία" αλλά κατι σαν "Το καλοκαίρι θα πάω πέρα..." όπου πέρα, η Αλβανία. Η κοινωνία τον έχει κάνει να μην είναι περήφανος για το ποιος είναι.
Θα περίμενες ένα τέτοιο άτομο να έχει αναπτύξει την δεκτικότητα του, να το πω έτσι. Να έχει ανοιχτό μυαλό και να ξεχωρίζει τους ανθρώπους σαν χαρακτήρες και προσωπικότητες κι όχι με βάση γενικευμένες απόψεις. Κι όμως, και ο ίδιος φυλάγεται ενάντια στους gay, δε τους καταδέχεται, διατηρεί μια ρατσιστική συμπεριφορά. Πως θα του φαινόταν άραγε αν μάθαινε ό,τι ο μόνος στενός του φίλος (εγώ δηλαδή) είναι gay; Θα σταματούσε την παρέα μαζί μου; Θα άλλαζε γνώμη για μένα από τη μια στιγμή στην άλλη; Μήπως θα συνέχισε να είναι φίλος μου μέχρι να βρει άλλη παρέα και τότε να με παρατήσει; Κάτι που θα τον έκανε ακόμα χειρότερο χαρακτήρα. Αυτός ξέρει πως γνωρίζω την καταγωγή του και μιλάμε ανοιχτά γι' αυτό. Εγώ δε ξέρω αν του πω για μένα ή όχι. Άλλωστε σε ένα δυό μήνες μάλλον θα φύγω σε άλλη πόλη, συνεπώς θα ψιλοχαθούμε. Θα το σκεφτώ και θα δω. Κρίμα πάντως που οι δυσκολίες που περνάμε δε μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους