Πριν λίγες μέρες ένας φίλος μου θα πήγαινε σε ένα ραντεβού στα τυφλά και πραγματικά απόρησα γιατί να το κάνει αυτό. Του είπα ότι είναι κακή ιδέα και πως δεν χρειάζεται να μπει σε αυτή τη διαδικασία. Ήταν 99% σίγουρο ότι δεν θα έβγαινε σε καλό και πράγματι έτσι έγινε. Συναντήθηκε με τον τύπο, τον πήρε εκείνος με το αμάξι του και σχεδόν αμέσως του είπε ότι δεν γουστάρει. Τότε ο φίλος μου παρεξηγήθηκε και ζήτησε να τον αφήσει να κατέβει από το αμάξι. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει τον χρόνο του, να απογοητευτεί και να θυμώσει.
Μου θύμισε μία ιστορία από τα παλιά, στην αρχή της ερωτικής μου ζωής. Μιλούσα με ένα παιδί και είχε έρθει στην πόλη μου μάλιστα για να με γνωρίσει. Μόλις τον είδα, ξενέρωσα. Δεν ήταν καθόλου του στυλ μου, ούτε είχαμε πολλά κοινά, απ ότι φάνηκε στην πορεία. Αλλά επειδή είχε κάνει τον κόπο να μετακινηθεί σε άλλη πόλη για χάρη μου, δεν μπορούσα απλά να τον απορρίψω. Έτσι, πέρασα σχεδόν όλη την ημέρα μαζί του, περιμένοντας να έρθει η στιγμή να φύγει. Και όταν έφυγε, δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ. Αλλά τότε δεν υπήρχαν τα μέσα που έχουμε τώρα και εγώ δεν είχα καθόλου εμπειρίες.
Στην εποχή μας, με τα smartphones, το facebook, το instagram, τις εφαρμογές γνωριμιών κλπ, μπορείς όχι μόνο να δεις μια φωτογραφία, αλλά να ανακαλύψεις σχεδόν τα πάντα για τον άλλον μέσα σε λίγη ώρα. Οπότε ποιο το νόημα για ένα ραντεβού στα τυφλά; Και πως να εμπιστευτείς κάποιον που κρύβεται, που δεν τολμάει να δείξει το πρόσωπο του; Σίγουρα κάτι ύποπτο υπάρχει πίσω από αυτό. Επιπλέον, δεν είναι ασφαλές. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις σε αυτές τις περιπτώσεις.Το άτομο με το οποίο μιλάς, μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που έχεις στο μυαλό σου, εμφανισιακά και ως χαρακτήρας.
Δεν ζούμε πια στο 1990 αλλά στο 2018. Ο μόνος λόγος για ραντεβού στα τυφλά, είναι αν πήγαινε κάποιος στην ομώνυμη εκπομπή. Αλλιώς δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση.