Μετά από σχεδόν δύο μήνες, έκανα το αναπόφευκτο βήμα ενός χωρισμένου: έκανα νέο προφίλ στο romeo, το γνωστό site γνωριμιών. Το προηγούμενο προφίλ το είχα χρόνια, δεν το έσβηνα ακόμα και όταν ήμουν με κάποιον. Απλά το ξεχνούσα και όταν ήμουν ξανά μόνος, το χρησιμοποιούσα πάλι. Αυτή τη φορά όμως το έσβησα. Επειδή ο Μ. μου άρεσε πραγματικά. Δεν ήθελα να τον κάνω να αμφιβάλλει για μένα. Αλλά ήθελα κι εγώ να απαλλαγώ από αυτό, ήταν ένα βήμα με ψυχολογική σημασία. Άλλωστε μόνο από ανάγκη το είχα, στην πραγματικότητα απεχθάνομαι αυτό τον τρόπο γνωριμιών. Που να ήξερα ότι θα το χρειαζόμουν τόσο σύντομα;
Αυτό το διάστημα που πέρασε, δεν είχα καθόλου διάθεση για συνομιλίες και νέες γνωριμίες. Επίσης, ένα νέο προφίλ θα ήταν άλλη μία πικρή υπενθύμιση και επιβεβαίωση της σχέσης που τελείωσε. Όμως κάποια στιγμή πρέπει να προχωρήσω. Δεν πιστεύω βέβαια ότι θα βγει κάτι καλό και μάλιστα τόσο σύντομα. Και να προέκυπτε μία καλή περίπτωση, αυτή την περίοδο που μένω στο πατρικό μου, θα ήταν δύσκολο να το χαρώ. Ίσως ο λόγος που έκανα το νέο προφίλ είναι για να ξεχαστώ, να έχω κάτι να ασχολούμαι. Ήδη μίλησα με μερικούς αλλά χωρίς να προχωρήσει. Φοβάμαι ότι όταν βρεθεί κάποιος υποψήφιος, θα τον συγκρίνω με τον πρώην και μάλλον δεν θα είναι αρκετά καλός.
Είχα την περιέργεια να δω επίσης, μήπως και εκείνος, ο Μ. είναι ξανά στο romeo. Υποτίθεται χωρίσαμε επειδή δεν μπορούσε γενικά να είναι με κάποιον, λόγω της μητέρας του. Αν τον έβλεπα εκεί μέσα, τι θα σήμαινε αυτό; Ευτυχώς για την ώρα δεν έχει τύχει να τον δω. Βλέπω όμως τις φωτογραφίες του στο facebook και είναι ένα πλήγμα να τον παρακολουθώ να συνεχίζει τη ζωή του χωρίς εμένα.
Όσο περνάει ο καιρός, φεύγει και η στεναχώρια. Προς το παρόν, μπορώ μόνο να κάνω υπομονή και να τσεκάρω το προφίλ μου στο romeo που και που...
